ในบ่วงห้วงเสน่หา

เธอเป็นใคร

        "ริท ผู้หญิงคนนั้นสวยดีนะ" เสียงชายหนุ่มต่างชาติที่ได้รับการเชิญจาก คุณริท หงส์สกุลเกียรติ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงในกลุ่มอสังหาริมทรัพย์ในจังหวัดภูเก็ต ให้มาร่วมงานการกุศลที่ทางกลุ่มอสังหาริมทรัพย์รวมตัวกันจัดขึ้นในห้างดังใจกลางเมือง เพื่อรวบรวมเงินบริจาคบำรุงและรักษาชายหาดและป่าโกงกางในจังหวัดภูเก็ต

        หญิงสาวผมยาวสลวยสีดำขลับ ผิวสีน้ำผึ้ง หุ่นและเรือนร่างที่ได้สัดส่วน เดินออกมาจากด้านหลังเวที รอยยิ้มที่พิมพ์ใจ และท่วงท่าที่สง่างาม สะดุดตาชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-สเปน นามว่า เบน อีเกียริเก้ เป็นอย่างมาก

        ริทหันมายิ้มให้หุ้นส่วนใหญ่ในอนาคต ที่เขากำลังจีบและหว่านล้อมด้วยเหตุผลทั้งปวง และรอคอยคำตอบจากหนุ่มเบนในเร็ววันที่จะถึงนี้ และริทเองก็คาดหวังว่า เขาจะได้รับคำตอบที่พึงพอใจ

        "ตาถึงเหมือนกันนี่ครับคุณเบน ลูกสาวของคหบดีใหญ่ในจังหวัดภูเก็ตเลยนะครับคนนี้ ลูกสาวของน้าชายของผมเองครับและเป็นประธานการจัดงานในครั้งนี้ด้วย" ริทบอก ชี้ชวนให้เขาดูชายสูงวัยที่ดูอย่างไรก็ไม่แก่และท่าทางภูมิฐานที่ยิ้มอย่างภาคภูมิใจในตัวลูกสาว ส่งยิ้มกว้างให้หญิงสาวที่กำลังเดินแบบอยู่บนเวทีอยู่ตลอดเวลา

        "คุณราชันย์ หงส์สกุลเกียรติ หรือเสี่ยยักษ์ครับ ยังไงเดี๋ยวในงานเลี้ยง ผมจะแนะนำคุณเบนให้รู้จักกับท่านครับ" ริทเท้าความ แต่สายตาของเบนกับไม่ได้สนใจชายสูงวัยผู้นั้นเท่าไรนัก แต่สายตาคมของเขายังจับจ้องใบหน้าและท่วงท่าของหญิงสาวที่กำลังเดินแบบอยู่บนเวทีนั้นมากกว่า เธอช่างสะดุดใจของเขามากกว่า ริทยิ้มพราวมองเห็นทางและความน่าจะเป็นไปได้จากสายตาที่เบนมองลูกสาวของน้าชายอย่างไม่ลดละ เขาจึงรีบแนะนำเธอให้เบนรู้จักในทันที

        "คุณเกว หรือจะเรียกเธอว่า เกรท ก็ได้นะครับ คุณรวิกานต์ หงส์สกุลเกียรติ ครับ เธออายุอ่อนกว่าผมและคุณสักสิบปีเห็นจะได้" ริทเอ่ยแนะนำ

        "เกรท" เขาอมยิ้มพึงพอใจ ส่งสายตาหวานแสดงออกถึงความชื่นชมไปยังเธอ หญิงสาวมองลงมาตอนที่หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา ความหล่อเหลาและหน้าตาที่คมเข้มของเบนก็สะดุดตาของเธออยู่ไม่ใช่น้อย หญิงสาวยิ้มให้เบนอย่างเป็นมิตร

        การเดินแฟชั่นโชว์ได้จบไป พิธีกรแจ้งยอดบริจาคอยู่เป็นเนืองๆ เบนสะกิดริทเอ่ยเตือนให้ริทให้ช่วยแนะนำตัวเองกับคุณราชันย์ หนุ่มไทยรีบก้าวนำก่อนจะหยุดอยู่ใกล้ๆ ท่านประธานการจัดงาน

        "อายักษ์ครับ" ริทเรียกชื่อน้องชายของพ่อ เขาและเกรทก็มีนามสกุลเดียวกัน คุณราชันย์ที่ยืนคุยอยู่กับลูกสาวคนโตที่เกิดกับภรรยาคนแรกที่เสียชีวิตไปแล้ว หันมาตามเสียงเรียก

        "อ้าวมาด้วยรึ ตาริท ไปนั่งกันตรงไหนไม่เห็น" ท่านยกมือรับไหว้ ยิ้มให้อย่างเอ็นดู

        "ครับ" เขาก้มหน้าแสดงความนอบน้อม สองพ่อลูกสะดุดตากับฝรั่งหน้าเข้มที่เดินมาพร้อมๆ กันกับหลานชาย

        "อายักษ์ครับ นี่คุณเบน อีเกียริเก้ คุณเบนนี่ คุณราชันย์ เจ้าของบริษัทหงส์ทรัพย์พรอปเพอร์ตี" ริทเอ่ยแนะนำ

        "คุณเบนสนใจโรงแรมพันวา ลอร์ด เรสสิเด้นท์ ของคุณอาที่ประกาศขายไว้นะครับ วันนี้มีโอกาสพามาให้คุณเบนได้รู้จักกับคุณอา" ริทให้ข้อมูลต่อ

        ชายสูงวัยถึงกลับยิ้มกว้างให้ทันใด รีบทักทายก่อนจะจับไม้จับมือตามธรรมเนียมแบบฝรั่ง หลังจากนั้นก็พูดคุยอย่างเป็นกันเอง แล้วก็จบลงด้วยการนัดเจรจาต่อรองราคาที่ดินพร้อมโรงแรมในวันรุ่งขึ้น

        หญิงสาวที่ยืนอย่างเรียบร้อยสงบปากสงบคำอยู่ข้างๆ บิดาส่งยิ้มสดใสมาให้เบนอยู่ตลอดเวลา ผู้สูงวัยสังเกตเห็นสายตาของเบนที่จ้องมองบุตรของตนเป็นระยะ เอ่ยขึ้น

        "คุยกันเสียยืดยาว เกวมาใกล้ๆ พ่อสิลูก" ท่านหันไปหาบุตรสาวคนสวย เธอขยับเข้ามาใกล้ๆ พวกท่าน หญิงสาวจ้องสบตาคนตัวสูงที่ดูดีติดขั้นว่าหล่อ ทำเอาหัวใจสาวอย่างเธอหวั่นไหวได้เช่นกัน และอีกอย่างหญิงสาวคนอื่นๆ ที่พบเจอกับเบนในระยะประชิดแบบนี้ต้องใจสั่นเป็นแน่

        "รู้จักกันไว้ คุณเบน นี่ลูกสาวผม เกว หรือจะเรียกตามกลุ่มเพื่อนฝรั่งของเขาก็ได้ว่า เกรท" เบนยกมือและยื่นไปตรงหน้าของหญิงสาว เธอส่งมือนุ่มขึ้นไปจับตอบกับเขาก่อนจะกระชับทักทายกัน ชายหนุ่มเผลอตัวบีบมือของเกรทแน่นๆ อยู่หลายครั้ง

        "ไว้มีโอกาส ผมอยากจะขออนุญาตท่าน พาคุณเกรทไปดินเนอร์สักมื้อนะครับ" เขาเอ่ยรุกขอเสี่ยยักษ์เสียดื้อๆ คุณราชันย์หัวเราะปากกว้าง

        "ได้สิ คุยกับเจ้าตัวเขาเองก็แล้วกัน ฮาฮาฮา" เสี่ยยักษ์เอ่ยอนุญาตด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ก่อนจะหัวเราะออกมาเฮฮา พอดีเลขาส่วนตัวของท่านเดินมาหาแล้วแจ้งให้คุณราชันย์ทราบว่ามีนักธุรกิจอีกกลุ่มหนึ่งรออยู่ คุณราชันย์เลยขอตัว

        ริทเห็นสายตาของสองคนที่ประสานกันอย่างเปิดเผย โดยเฉพาะเบนที่ปิดบังความรู้สึกทางสายตาของเขาที่พึงพอใจในตัวรวิกานต์ไม่มิด ริทจึงออกตัวขอเดินไปพร้อมๆ กับคุณราชันย์ โดยให้โอกาสทั้งสองคนได้ทำความรู้จักกัน

        "คุณเกรทจะรังเกียจไหมครับถ้าจะมาดินเนอร์กับผมในคืนนี้" เขาเอ่ยขอเธอออกเดตเสียดื้อๆ สาวสวยที่มองสบสายตาชายหนุ่มถึงกับใจเต้นรัว ปกติเพื่อนฝูงฝรั่งก็มากมาย แต่ไม่มีใครหล่อและหน้าตาดีเท่ากับเขาคนนี้เลย เธอยิ้มให้ก่อนจะพูดว่า

        "แค่มื้อเดียวนะคะ" เกรทนึกในใจเป็นคำตอบที่ไม่น่าพูดเอาเสียเลย

        "ครับผม แค่มื้อเดียวก็เป็นเกียรติอย่างมากแล้วครับสำหรับผม" เขาส่งยิ้มที่ดูดีมาให้หญิงสาวอยู่ตลอดเวลา

       หลังจากนั้นการพูดคุยที่สนิทสนมก็เริ่มขึ้น และมีการแลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ของกันและกัน

        "คืนนี้เจอกันนะครับ ผมจะไปรับคุณเองที่บ้าน" เสียงทุ้มนุ่มของเขาเอ่ยบอกเธอ

       "คุณเบนจะไปบ้านของเกรทถูกหรือคะ" เธอเอ่ยถาม

       "ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่คนชื่อเบนทำไม่ได้ พบกันหนึ่งทุ่มตรงนะครับ ผมอยากจะเห็นคุณเกรทสวยที่สุดในค่ำคืนนี้" สายตาที่ดูจริงใจฉายแววกรุ้มกริ่มอย่างชัดเจน เธอได้แต่เขินอายพยักหน้าให้แล้วรับคำ

        "คุณเกวคะ คุณพ่อให้มาตามค่ะ" เสียงเลขาคุณราชันย์เข้ามาหาทั้งสองคนหญิงสาวจึงขอตัวแยกจากกันกับเขา

        เบน อีเกียริเก้ กระชับมือถือในมือแน่น ยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนเดิม เขามองเห็นช่องทางและการอยู่ในประเทศไทยอย่างมีความสุข

        "ลืมบอกไปอีกอย่างนะคนสวย ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ เบนอยากได้แล้วไม่ได้ รวมถึงไม่มีพลาดเลยสักครั้ง" เขายิ้มย่องในใจ มองตามเรือนร่างงามจนลับสายตา