คุณหมออ้อนรักคุณนักเขียน

วันเสาร์นี้หมอจะไปเดต

"ไม่ค่อยชอบแดดจัด ปลูกในที่แสงแดดรำไรจะโตเร็ว ไม่ต้องการการดูแลเยอะ รดน้ำสัปดาห์ละหนึ่งถึงสองครั้งแล้วแต่สภาพอากาศ เป็นพืชที่เจริญเติบโตได้ดีในทุกสภาพดิน อืม...น่าจะเลี้ยงง่ายนะ โทรชวนไอ้นัฐไปซื้อเป็นเพื่อนดีกว่า" หญิงสาวอ่านวิธีการดูแลต้นไม้ที่ตนสนใจ ก่อนหยิบโทรศัพท์เพื่อกดโทรหาเพื่อนสนิท รอไม่นานทางนั้นก็รับสาย

(ว่าไงครับคุณนักเขียน)

"วันเสาร์นี้มึงว่าง..."

(ไม่ว่าง)

"กูยังพูดไปจบเลยน่ะ จะรีบตอบไปไหน" หญิงสาวโวยวาย เธอยังพูดไม่จบดีด้วยซ้ำ มันก็คิดจะปฏิเสธแล้วหรอ

(จะรอให้พูดจบทำไม ถึงมึงพูดจบกูก็ไปไม่ได้อยู่ดี เพราะฉะนั้นกูเลยตัดบทแม่ง จะได้ไม่เปลืองพลังงานมึงไง" ตรรกะอะไรของมันอีก หญิงสาวเอามือตีหน้าผากตัวเองด้วยความเหนื่อยหน่าย ก่อนจะเอ่ยถามต่อ

"แล้วที่บอกไม่ว่าง จะไปไหน"

(ไปเดตครับ คนมีแฟนก็งี้) หญิงสาวเบ้ปากกลอกตามองบน ทั้งที่รู้ว่าทำไปคนในปลายก็ไม่เห็นหรอก แต่มันอดไม่ได้จริงๆ จะขิงทำไมก่อน ไม่อิจฉาหรอก เชอะ!

"แล้ววันอาทิตย์ล่ะ" หญิงสาวยังไม่ยอมแพ้ ที่จริงไปซื้อคนเดียวก็ได้แหละ แต่เธอแค่อยากมีเพื่อนไปด้วยก็แค่นั้น

(ไม่ว่างเหมือนเดิม)

"จะไปไหนอีก ธุระเยอะจังมึงเนี่ย"

(ไปออกเดต)

"ออกเดต...มึงออกเดตอะไรทุกวัน" งง งงจริงๆ นะ คนเป็นแฟนกันต้องออกเดตกันบ่อยขนาดนี้เลย?

(ก็ไม่อะไรหรอกครับน้อน ๆ คนไม่มีแฟนอย่างมึงจะไปเข้าใจอะไร) นัฐพูดอย่างยียวน สรุปเธอก็หาสาระอะไรจากมันไม่ได้เลยจริงๆ

"งั้นแค่นี้แหละ หัวจะปวดกับมึง"

(บายครับ น้อน ๆ)

"โอ๊ย!" หญิงสาวตัดสายทิ้งทันที ก่อนจะนวดขมับที่ปวดตุบตุบของตัวเอง คุยกันไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ แต่มันกลับทำให้เธอเป็นได้ถึงขนาดนี้ นับถือจริงๆ ให้ตายเถอะ!

ติ้ง!

หญิงสาวเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้น ก่อนจะพบว่าเป็นข้อความไลน์จากแอคเคาน์ที่ทำการเพิ่มเพื่อนกันไว้เมื่อวันก่อน

Dr.North : สวัสดีครับคุณพิม

Dr.North : ผมหมอเหนือนะครับ

ค่ะ:ME

สวัสดีค่ะ : ME

หมอเหนือมีอะไรรึเปล่าคะ : ME

Dr.North : พอดีผมจะถามคุณพิมว่า

Dr.North : ได้ต้นไม้ที่จะปลูกรึยังครับ

Dr.North : มีอะไรปรึกษาผมได้เลยนะ

Dr.North : ไม่ต้องเกรงใจ

อ๋อ...ก็นึกว่าทักมาถามทำไม เขาคงเห็นว่าเธอไม่ได้ทักไปถาม ก็เลยส่งมาถามกันก่อน เอาจริงหมอเหนือก็มีน้ำใจเหมือนกันนะเนี่ย ถึงจะดูแปลกๆหน่อยก็เถอะ

คิดไว้แล้วค่ะว่าจะปลูกต้นอะไร : ME

แต่ยังไม่ได้ซื้อมาปลูกค่ะ : ME

พิมก็เลยยังไม่มีเรื่องที่จะปรึกษา : ME

Dr.North : แล้วคุณพิมจะปลูกต้นอะไรหรอครับ

พิมว่าจะปลูกต้นว่านงาช้างนะคะ : ME

เมื่อชายหนุ่มรู้ดังนั้นก็เปิดหาหนังสือที่ซื้อมาเป็นปึกทันที ว่านงาช้าง ว่านงาช้าง อยู่ไหน ๆ เล่มไหนว่ะ อ๊ะ...เจอแล้ว เลี้ยงง่ายโตเร็ว ไม่ชอบแดด บลาๆ โอเครู้เรื่อง เมื่อชายหนุ่มอ่านวิธีปลูกและดูแลรักษาเรียบร้อย จึงทำการพิมพ์ตอบกลับหญิงสาว

Dr.North : ก็ดีนะครับ ปลูกง่ายโตเร็ว

Dr.North : ไม่ต้องดูแลอะไรมาก

Dr.North : เหมาะสำหรับมือใหม่หัดปลูก

เป็นไงล่ะ! ตอบกลับอย่างผู้มีความรู้ ความรู้ที่พึ่งเปิดอ่านหมาดๆ เมื่อกี้เนี่ยแหละ สาวต้องประทับใจ!

ใช่ค่ะ พิมก็คิดว่างั้น : ME

อืม...เขาดูมีความรู้เกี่ยวกับต้นไม้อย่างที่บอกจริงๆ แฮะ ต่อไปคงต้องรบกวนเขาแล้ว หญิงสาวคิดในใจ โดยไม่รู้เลยว่าคนฝั่งโน่นทำการนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับต้นไม้กองโตยิ่งกว่ากองหนังสือแพทย์เสียอีก!

Dr.North : แล้วคุณพิมจะไปซื้อน้องวันไหนหรอครับ?

คิดว่า ไม่วันเสาร์ก็วันอาทิตย์นี้ค่ะ : ME

Dr.North : ผมว่างครับ

ค่ะ ? : ME

Dr.North : เสาร์อาทิตย์นี้ผมว่างครับ

Dr.North : ผมไปเป็นเพื่อนได้

พิมไม่รบกวนดีกว่าค่ะ : ME

Dr.North : ไม่รบกวนเลยครับ

Dr.North : ผมเต็มใจ

Dr.North : งั้นเป็นวันเสาร์นี้นะครับ

อะ อะไรของเขาเนี่ย เธอยังไม่ได้พูดสักคำว่าจะให้เขาไปเป็นเพื่อน

ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ : ME

พิมเกรงใจ : ME

Dr.North : งั้นวันเสาร์สัก 10 โมง

Dr.North : ผมไปรับก็ได้ครับ

อะไรอีกละเนี่ย! นี่เขาไม่เข้าใจที่บอกไปเลยใช่มั้ย? แปลกคนจริง จะเอายังไงดีล่ะทีนี้ การที่มีคนไปซื้อต้นไม้ด้วยมันก็ดีอยู่หรอกนะ แต่ว่าน่ะ แต่ว่า ถ้าคนคนนั้นเป็นหมอเหนือมันจะโอเคจริงๆใช่มั้ย? ไม่ใช่กลัวเขาทำมิดีมิร้ายอะไรหรอกน่ะ เธอแค่รู้สึกแปลกๆ ที่จะไปกับคนที่มีพฤติกรรมแปลกๆ ก็แค่นั้น หญิงสาวครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนตัดสินใจส่งข้อความกลับไป

งั้นวันเสาร์ 10 โมง : ME

เจอกันที่ร้านต้นไม้เลยก็ได้ค่ะ : ME

Dr.North : OK ครับ อิ_อิ

เฮ้อ... ก็ดีกว่าไม่มีเพื่อนไปด้วยล่ะนะ หญิงสาวปิดหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะหันกลับไปทำงานของตัวเองต่ออีกครั้ง

"กรี๊ดดดดด"

"อะไรๆ ใครเป็นอะไร" หมอจ้าวตกใจงัวเงียตื่นหลังจากพักสายตาในห้องพักแพทย์ เนื่องจากได้ยินเสียงกรีดร้องที่ดังจนแสบแก้วหู

"ไอ้จ้าว หึ ๆ จ้าว..." หมอจ้าวมองไปยังเพื่อนของตนที่ในมือกอดโทรศัพท์เครื่องหรูไว้แนบอก ก่อนจะหมุนเก้าอี้ไปมา พร้อมยิ้มอย่างเหม่อลอย มันเป็นอะไร? ไปโดนยาตัวไหมมา?

"มึงเป็นอะไร แล้วเมื่อกี้นี้เสียงใคร อย่าบอกว่าเสียงมึง?" หมอจ้าวเท้าเอวมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างรอคำตอบ

"ใช่แล้วเสียงกูเอง อิอิ" อิอิ หาพ่อง

"แล้วมึงกรี๊ดทำไมเนี่ย เดี๋ยวคนอื่นก็ตกใจกันหมดหรอก"

"ก็กูดีใจอ่ะ เสาร์นี้กูจะได้ไปเดตกับคุณพิมด้วยแหละจ้าว ฮืออออ" หมอจ้าวทำตาโต ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆ เพื่อน

"จริงหรอว่ะ ทำไงคุณพิมถึงยอมไปเดตกับมึงอ่ะ" ถามเพื่อนอย่างตื่นเต้น มันจะก้าวหน้าเร็วเกินไปแล้ว ดูถูกไม่ได้เลยจริงๆ

"ก็คุณพิมจะไปซื้อต้นไม้ กูเลยอาสาไปเป็นเพื่อน" อะ อะไรนะ ที่มึงบอกว่าเดตนี่คือ...

"เป็นเพื่อนไปซื้อต้นไม้เนี่ยนะ ที่มึงบอกเดต?" งง งงไปเลยให้ตายเถอะ

"อือ...ไม่ใช่ก็เหมือนใช่นั่นแหละจ้าว" ตรรกะเหี้ยอะไรของมึงอีกเนี่ย เอ้า! เดต ก็ เดต มึงว่าเดตกูว่าเดตด้วยก็ได้

"ดีใจด้วยนะเพื่อน" หมอจ้าวส่งมือตบบ่าเพื่อนหนึ่งที ก่อนจะเดินออกจากห้อง อยู่เพ้อไปคนเดียวเถอะมึง บาย...