ปึก...
เมื่อเปิดประตูขึ้นรถได้ หมอหนุ่มผู้ซึ่งกำลังอินเลิฟก็ร้องเพลงโยกตัวไปมาอย่างอารมณ์ดี หมอจ้าวมองเพื่อนสนิทอย่างแปลกใจ มันอารมณ์ดีมาจากไหน มันรู้มั้ยว่าเมื่อคืนตัวเองทำอะไรเอาไว้บ้าง
"อารมณ์ดีมาเลยนะ จำได้มั้ยว่าเมื่อคืนมึงทำอะไรไว้" เอ่ยถามเพื่อนก่อนจะเคลื่อนรถมุ่งหน้าไปยังคลินิกทันที
"จำได้สิ ทำไมจะจำไม่ได้" เรื่องเมื่อคืนมันวิเศษสุดๆ ใครบ้างจะจำไม่ได้อ่ะจ้าว งื้ออออ ว่าแล้วก็คิดถึงพิมจัง
"จำได้แล้วไปขอโทษคุณพิมยัง" เมาเละแถมยังโวยวายจนคุณพิมต้องขับรถมาหาดึกๆ ดื่นๆ ตื่นขึ้นมารู้สึกผิดบ้างมั้ยเนี่ย
"ขอโทษทำไม ก็ยินยอมกันทั้งสองฝ่าย" หมอเหนือแย้ง เมื่อคืนเขาก็ถามความสมัครใจของพิมแล้วนี่นา แล้วจะต้องไปขอโทษอะไรอีกล่ะ เหนืองง?
"สมัครใจอะไรว่ะ" หมอจ้าวมองเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ สมัครใจอะไรที่ไหนล่ะ ก็กูเป็นคนโทรปลุกคุณพิมให้มาหามึงเนี่ย แต่ก็ช่างมันเถอะ สงสัยยังเมาค้างอยู่
"แล้วคุณพิ
