The Bad Girl's Gentleman

= Code 16 =

The Bad Girl's Gentleman

= Code 16 =

STRANGE THINGS HAPPEN.

Iyong tipong ang sarap-sarap ng tulog ko dahil ang lamig ng kwarto at ang lambot ng kama ni Baz tapos biglaan akong makakarinig ng ingay sa loob ng apartment. May sumaradong pinto.

Bumalik na ba si Baz? Na-cancel ba ang appointment niya?

Pero bakit wala akong makitang bag niya? Where is it?

Hanggang sa may sumarado na namang pinto. I can hear faint humming. Bumalikwas ako sa kama at inabot ang clay vase na nasa nightstand ni Basil. Nagtago ako sa gilid ng pader dahil mukhang galing sa banyo ang intruder.

Nang makasigurado akong malapit na, tumalon ako.

What?! Babae?!

Napasigaw siya sagulat at napasigaw din ako.

"Ahhhhh!"

"Sino ka?!" sigaw niya sa'kin.

"Ikaw ang sino ka?" sagot ko sa kaniya. Hindi ko pa binababa ang vase. Kung mabasag ko man 'to... bahala na. Mukhang mamahalin pa naman. Papalitan ko na lang.

Mukhang kasing edad ko lang ang babae. Ano 'to, girlfriend din ni Baz? What the hell?!

"SINO KA?!" matigas niyang tanong sa'kin.

"EH SINO KA NGA MUNA?!"

"Sino ka, anong ginagawa mo sa bahay ni Basil?!"

"Basil?!" aba first name basis sila?

"Oo, anong ginagawa mo dito? At pwede bang ibaba mo 'yang vase?" nag-cross arms pa siya sa'kin.

Bigla naman akong nahiya. Wala nga naman siyang ginagawa. Why am I so defensive? Pero wait, what if babae pala ni Baz 'to? Edi syempre diretso na sa mukha niya 'tong vase. No more questions asked.

"I'm Baz's girlfriend," sagot ko sa kaniya at nilapag ang vase. "And you are?"

"Girlfriend?" she snorts then walks away to the kitchen.

"So, sino ka nga?!" pagmamataray ko pa din at sinundan siya.

"Kaibigan niya."

Napataas ang kilay ko. "Kaibigan but you have access on his apartment? Sabihin mo na 'yung totoo."

"Magulo. At sino ka ba para paliwanagan ko?!"

Aba. Hinahamon ako. "Don't you get it? Girlfriend niya ko. What are you doing in my boyfriend's apartment? Answer me or else I'll call the police on you."

"Baka ikaw pa ang ipapulis ko," sagot niya at naglabas ng cellphone.

"Sino ka nga kasi?! I answered your question. Now, answer mine!"

"Sinagot na kita. Kaibigan niya nga ako," pag-irap niya habang nagbubukas ng malaking bag saibabaw ng lamesa.

"Friend? At saan ka naman niya napulot?"

Sumama ang tingin niya sa'kin. "Magdahan-dahan ka sa pananalita mo ah."

Umirap ako sa kaniya at may biglaang naalala. "Are you one of his cousins?"

Umiling ang babae.

"Then who are you? Galing ka ba sa hacienda?"

"Oo," sagot niya atn aglabas ng mga Tupperware. Tumalikod siya at binuksan ang ref. "Inaalagaan ako ng mga Noblerico. 'Yun lang ang dapat mong malaman."

Bumalik sa'kin ang memorya ng isang beses na mag-usap kami ni Basil na may mga nagdadala ng pagkain dito sa kanila at naglilinis ng apartment. Ito na yata 'yun.

"I'm sorry about what I said earlier," medyo labag sa loob kong sabi sa kaniya.

"Ayos lang. Gusto mo bang mag-agahan o aalis ka na?"

"You're going to cook me breakfast?"

Umirap na naman siyang muli. "Oo na. Ano, kakain ka ba?"

Nakaramdam naman ako biglaan ng gutom. "Yup! Thanks! Make some for you too."

Nagbanyo muna ako saglit. Nako... medyo nag-panic ako kanina. Kung babae lang talaga ni Basil 'yun nako, baka kanina pa nasa garbage bag ang mga labi ng taong 'yun. Huh.

Pero akala ko talaga kung sino kanina.

Sumilip ako sa phone ko. As usual, wala manlang text mula kay Basil pero laking gulat at tampo ko nang malaman kong text mates sila ng babae.

"Kaka-text niya lang sa'kin," kwento ng babae. "Asan na daw ba ako. Baka sasabihin niya palang na huwag akong magulat kung may maabutan man akong babae sa apartment niya."

Napabusangot ako nang wala sa oras. Hindi manlang akong magawang i-text?

"Sabi ko nakilala na kita."

"Ano nga palang pangalan mo?" pag-iiba ko ng topic.

"Cynthia."

"I'm Gwen," sumubo na ko ng omelet na niluto niya. Pinalaman niya ang kaniya sa pagitan ng dalawang tinapay. "So, tell me. I'm really curious. Who are you, really? I mean, Baz told me about people coming here to clean and stock his fridge. You're too young to be a housemaid. And you don't look like a housemaid."

Totoo naman. Makinis ang balat ng babae at maputi. No wonder na pinagkamalan ko siyang babae ni Baz. Makorte din ang katawan at tuwid at itim na itim ang buhok na parang kumikinang pa.

She sighs. Kung anomang sasabihin niya, parang ayaw na niyang sabihin dahil mukhang ilang beses na niya itong naikwento sa iba. "Lumaki ako sa hacienda ng mga Noblerico. Ang tatay ko magsasaka at ang nanay ko ang mayor doma sa mansion nila. Noong bataako, dinadala na ko ng nanay ko sa mansion. Akala ko puro masusungit ang mgatao doon pero napakabubuti nila. Lalo na si Ma'am Sonaya. Pinag-aaral niya ko ngayon at hindi lamang sa isang bastang kolehiyo. Sa Queenslane niya ko pinag-aaral gamit ang isang scholarship. Lahat ng pangangailangan ko sa pag-aaral tinutugunan niya."

"Oh, is that so?" tanong ko. Wow... I never thought na gano'n pala ang pamilya nila. Natural na yata na mababait. Kahit si Baz medyo hindi. Lol.

"Oo, kaya sa ganitong simpleng paraan na lamang ako nakakabawi sa kaniya. Nagiging kasambahay ako dalawa, tatlong araw sa isang linggo sa mga tinutuluyan ng mga pamangkin niya."

Sumandal ako sa upuan. "So matagal mo na silang kakilala?"

"Ganoon na nga. Kasabayan kong lumaki ang ilan sa kanila."

This is where I benefit. "How is Baz, really?"

"Si Basil?" natatawa niyang tanong sabay umiling. "Mabait pero madalas makalokohan. Lalo na kung kasama niya si Dwight."

"Dwight?"

"Pinsan niya iyon. Hindi nalalayo ang edad nila."

"What do you mean kalokohan?"

"Kalokohan, mga trip."

"Like what?"

"Isang beses, hindi alam ng mga nakababata nilang pinsan na nilagyan nila ni Dwight ng pampatulog ang juice nila. Paggising nila, nasa kaniya-kaniya silang swim-bed sa pool. Halos nalaglag silang lahat sa tubig sa gulat. Kung paano nila nagawa... aba ewan ko lang."

Napakunot ang noo ko. Talaga ba? But I want the juicy parts.

"What about Baz's girls?"

Umiling siya nang nakakunot ang noo.

"You never met them?"

"Wala akong maalala na dinala niya sa hacienda pwera... ay hindi pala."

"Pwera?"

Umiling siyang muli. "Wala. Hindi niya pala girlfriend 'yun."

"You mean to say wala siyang pinakilalang girlfriend sa pamilya niya?"

"Siguro sa mga pinsan niya mayroon. High school siya noon ata noong nagka-girlfriend siya? Pero kay Ma'am Sonaya wala yata siyang pinakilala."

Madami pa sana akong gustong itanong pero biglaang nag-ring ang cellphone ko.

"Hoy, gaga, ano, hindi ka papasok?" tanong agad ni Via pagsagot ko ng phone.

Napahampas ako sa noo ko at napatingin sa orasan. Tanghali naman ang klase ko. "Babalik na ko."

"Hmmm. Nasarapan," pagtawa niya.

"Shut up."

Nagbihis na ko at nagtawag ng taxi sa phone. "Una na ko," sabi ko kay Cynthia. "May pasok pa eh. Nice to meet you. Sana makapag-usap pa tayo sa susunod."

"Kapag naabutan ulit kita," pagtawa niya habang naghuhugas ng plato. "Mag-ingat ka."

"Yeah, you too. Thanks for the breakfast. Bye!" kumaway ako bago lumabas.

Habang nasa elevator, napasinghap ako. Hay. Another set of days Baz-less.

=================

Friday, pinagbigyan ko na si Via na makasama si Pete at niyaya kong mag-lunch si Enzo.

Doon pa din kami kumain sa kinainan namin noong nakaraan.

"Kamusta naman 'yung pinagbigyan mo ng tie? Nagustuhan niya ba?"

Naalala ko ang tie na hanggang ngayon nakasabit sa aparador ko dahil nakalimutan kong dalhin noong nagpunta ako sa opisina ni Baz. "Hindi ko pa nabibigay."

"Bakit? Na-realize mo na napaka pangit nung tie?" Natatawa niyang tanong.

"Hoy, bagay sa kaniya 'yun," sagot ko at umirap sa kaniya.

"Ang weird kaya."

"Ang cute kaya!"

"Whatever," sagot niya. "Kung patay na patay naman siya sa'yo magugustuhan naman niya 'yan."

"Exactly my point," sagot ko naman pero bigla akong nangamba na baka hindi nga magustuhan ni Basil ang tie.

"Ilang linggo na nga pala kayo? Three weeks?"

"Kapal ng mukha. Magt-two months na kaya kami!"

"Wow," pagtawa niya. "Achievement."

I squint my eyes at him. "Sapakan na lang, ano?"

"Biro lang. Ito naman."

"Wait, how did you know my relationships don't last?"

"Via might have slipped it to Pete and Pete might have told me about it. Not a big issue. Mas magugulat pa talaga ako kung hindi ganyan ang gawain mo ngayon."

Sinuntok ko siya sa braso. "Judger! Sama ng ugali."

"Nagsasabi lang ng totoo."

Kafal. Hindi manlang binawi? Matindi.

"Kidding aside, seryoso ka ba talaga diyan?"

"I don't know," sagot ko nang nakatungo. With matching kibit-balikat. "I seem to still like him. Hindi pa ako nagsasawa."

"You said he's already working. Paano kayo nagkikita?"

"Hmm, you usually kapag weekends. Nag-sleepover ako sa kaniya."

Biglaan naman niya kong tinitigan nang kakaiba.

"I'm not doing anything with him. I promise," mabilis kong sabi.

"Just..." sabi niya at tinaktak ang kutsara niya sa kaniyang ice cream cup. "Be safe. We never know."

"Chill, dude. I know what I'm doing."

"I know," pagngiti niya sa'kin. "Matalino ka. I don't have to tell you things you already know. Just be careful. Remeber, he's still older than you are--than us. His mind works differently."

"Noted."

"Baka kapag nakuha na niya gusto niya sa'yo iwanan ka na."

"Itaga mo sa bato: I'll leave him before he leaves me. Kailan ba na ako ang naiwan?"

He grins. "You look starry-eyed, Gwen. Are you sure ikaw talaga ang mang-iiwan?"

"Duh, it's a fact."

"Hindi ka nga nagsasawa eh."

"It's because I look forward."

"Then you disappoint yourself sometime?" Hindi ako nakasagot kaya itinuloy niya. "Hindi ko alam kung anong mayroon sa inyong mga babae. All you want is attention but you like the guys who ignore you."

"It makes it worthwhile," sagot ko. That's girls' logic anyway. Or so I think.

Napailing siya. "Ewan ko ba."

"Humuhugot ka ba? Magkwento ka nga!"

"Next time. Katamad."

Umirap na lang ako. Napatingin ako sa phone ko. Wala pa ring text?! Grabe naman talaga. Pero uuwi na siya bukas. Sana naman i-text niya ko di ba?

====================

But being the crazy girlfriend that I am, hindi ako makapaghintay ng text niya. Bakit nga ba ako maghihintay kung pwede ko naman siyang intayin sa apartment niya.

Dito naman siguro siya babalik, di ba? Patay ako kung didiretso siya sa hacienda.

May pasok ako ng Saturday dahil sa isang makeup class. Tatlong oras sa kalagitnaan ng araw. Init na init ako sa mundo grabe!

Pagpasok ko ng apartment ni Baz, diretso bukas ako ng aircon at pumlakda sa kama at nagpapahangin. Ang inittt.

Dala ng init, pagod, at init ulit, unti-unti na kong hinatak ng tulog. Hindi ako nanaginip. Ewan ko din ba, o sadyang hindi ko lang maalala.

Nagising naman ako sa amoy ng usok. Napabalikwas ako kaagad at tinanaw ang kusina. Wala namang nakalagay sa kalan at wala akong makitang usok. Sisilipin ko sana dahil baka dinadaya ako ng mga mata ko nang mapatingin ako sa kanan.

Si Baz.

Relief washes over me when I see that he is smoking. Sa kaniya pala nanggagaling ang usok.

"Hey," bati ko sa kaniya na pipikit-pikit pa.

"Bad dream?"

"No. I thought your house is burning," sagot ko at nag-inat nang kaunti. "Why are you smoking?"

In the mention, Baz takes a long drag. His head inclines to the right. I watch as his eyes slowly slide over my legs. Bigla akong naging self-concious.

He is looking at me like... I don't know. His stare is making my heart race and excitement to push through my sleeping veins. My body feels hot.

"Why are you smoking?" I ask again just to get him to look at me. He is sitting in his mini office, on a swivel chair.

"The question is: why do you look so inviting?" he says and stumps his cigarette on his table. He stands up and walks to the bed. "Just look at yourself."

Pababa palang ang tingin sa katawan ko nang humawak si Baz sa braso ko at marahan akong itinulak pababa ng kama. Pumaibabaw naman siya sa'kin at inilagay ako sa yakap ng kaniyang mga braso.

"Hey, baby," he whispers and kisses on my cheek.

He doesn't smell like his usual. He smells of smoke. Damn, just how much I miss smoking.

"Kanina ka pa ba?" I ask and hug him.

"Yeah, a bit," he answers and kisses me on my neck.

I fight the urge to moan a little. "Why didn't you wake me?"

"I don't want to do something I know I shouldn't do," he says and kisses the side of my head.

"What do you mean?"

Instead of answering, he finally kisses me. His hand squeezes my waist and the other pulls me in tighter.

The kiss is started a bit... off-key. He is not kissing me like how he did before. It is not slow and it doesn't feel like we have all the time in the world. It feels like we are racing with it and that we are getting as much kisses as we can before our time runs out.

I take a deep breath as it slows down. I thought it is about to be over until I feel something wet touch my lower lip.

Napabawi ako bigla.

"What?" Baz asks. It is clear that we are not equally breathless. He seems fine with a few breaths.

"I... I don't how to..." ramdam na ramdam ko ang pamumula ng mukha ko. s**t naman, Basil. Bakit hindi mo manlang naisip na hindi ako marunong makipag-French kiss?

"Right," he chuckles against my lips. "I'll teach you."

"That's just embarrassing."

"No. No. Just show me your tongue. Just a little. Then slowly lick just how you would an ice cream. Then kiss me again."

I laugh. "What?!"

"Trust me."

"That's disgusting."

"It wouldn't be. You'll see."

He brings his face closer and presses a soft kiss on my lips. "Come on, baby," he murmurs.

I scrunch my nose. I know he felt it. I make sure I swallow. Mahirap na baka tumulo laway ko. Ew. Yuck talaga. Saliva swap for real. Ergh.

Hesitantly, I do as I am told and lick on his lips then kiss him.

"Good girl," he says. "Now do it again."

Good girl, huh? Kailan pa? I pull him closer, if that is even possible still. A shock crawled under my skin when I feel his tongue on mine. Goodness. I can't help but moan until the vibration makes my toes curl. Oh, God. Mapapadasal yata ako sa sarap ng pakiramdam.

So this is what French kissing is. Why didn't Basil teach me this earlier?

But it seems like my question will be answered. Baz pulls my hand away from him and presses it down on the mattress. He pulls away, "Baby."

Halos hindi na ko makahinga. But this just feels so good I don't want to stop. I raise myself a little and for the first time, I trail kissed on his jaw. "What?"

"I'm sorry I got you all excited."

"What do you mean?"

He releases my wrist and I get to breathe again. "Move, babe."

Only then that I realize that I am all wrapped around his body, like a second skin. My arm is around him and I release the fist of his shirt from my fingers. My legs are clinging on his waist in an iron grip. My cheeks go hotter in embarrassment as I extract myself away from him.

"You good?" he asks. "Do you need air?"

"Please. But stay close."

My body is sweating. Everything just feels so hot. Aalis na sana si Baz sa ibabaw ko pero hinatka ko siya pabalik.

"Wait. I have to tell you something."

"Yeah?"

"I want to do it before my eighteenth birthday."

He laughs. "And why is that?"

"I just want to."

"It's in a few months, right?"

I close my eye in dismay and press my forehead on his neck. "Why can't you just love me already?"

"We'll get there," he says and kisses my cheek.

"Wait," I say when he tries to get off again. "I have something for you." Inabot ko ang bag ko. Finally, nadala ko din sa kaniya. Inikot ko ito sa kaniyang leeg.

"You've got to be kidding me," pagtawa niya. "Seriously, Gwen? Basil leaves on my tie, huh?"

"Yeah?" pagtawa ko din. I kiss his cheek. "So they won't forget your name."

"It's pronounced differently," he says and pulls it off. "Thank you. I promise to put it to good use."

He presses me a kiss. "Okay," I say.

"Get up," he says, getting off me. "Change your clothes. Are you hungry or do you want to sleep?"

And so we're back. Parang radyo lang eh 'no. Balik na naman kami ni Basil sa usual naming ginagawa.

But the thing is, it is not just Basil who came back.