“อ้าว!”
“พี่ขึ้นไปนอนเถอะ ผมจะไปเรียน”
พูดจบวีก็ลงจากรถเดินออกจากที่จอดรถคอนโดไอยูไปขึ้นรถแท็กซี่เพื่อไปโรงเรียน
“เด็กอะไรว่ะน่ารักชะมัดเลย”
ไอยูเอ่ยก่อนเดินอารมณ์ดีขึ้นห้องไป เมื่อคืนเธอไม่ได้เมา เลยไม่มีอาการแฮ็งใดๆทั้งสิ้น เธอเลือกจะอาบน้ำและแต่งตัวออกไปที่บริษัทเพื่อทำงาน
“คุณหนูอารมณ์ดีแปลกๆ ผีไม่เข้าใช่มั้ยครับ” คิงลูกน้องคนสนิทของแทนผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น
“ลุงคิงก็ หนูมีความรักหนูเลยอารมณ์ดีเปล่งปลั่ง 5555” ไอยูเอ่ย
“ชะตาขาดจังผู้ชายคนนั้น ใครเหรอครับ” คิงเอ่ย
“ลุงคิงไม่ได้ว่าหนูใช่ป่ะ”ไอยูเอ่ย
“5555 แค่กลัวนายจะเอาแฟนคุณหนูซะชะตาขาดซิครับ”คิงเอ่ย
“จริงด้วยลุงคิง งั้นลุงคิงอย่าเพิ่งบอกพ่อแทนนะคะ”
ไอยูนั่งทำงานไปจนถึงช่วงเย็น ก่อนจะรีบคว้ากุญแจรถแล้วขับครงไปที่โรงเรียนของชายหนุ่ม
ไอยูรอจนถึงเกือบ6โมงทั้งที่คิดว่าไม่คลาดสายตา แต่กลับไม่เห็นวีเดินออกมาพร้อมกลุ่มเพื่อนที่เธอจำได
