แฟน
818 Words
#วันต่อมา
"ฟ้า..มื้อคืนฉันว่าจะถามแกเรื่องเจ้าของผับคนใหม่ แต่ฉันดันหลับไปซะก่อน เป็นไงโอเค ไหม?" รสา เงยหน้าขึ้นถามปลายฟ้าที่กำลังใจจดใจจ่อกับงานที่ต้องส่ง เธอนั่งทำงานโต๊ะไม้หินอ่อนหน้าตึก
"อืม..ก็....โอเคนะ"
"แล้วโอเค..เรื่องอะไร?" รสาเอาแต่จ้องเพื่อนสาว
"หล่อ ดูดี ไม่แก่" ปลายฟ้าเงยหน้ามาตอบท่าทาง หงุดหงิดเล็กน้อย ก่อนจะถามเพื่อนสาวกลับไป
"แก อยากรู้ไปทำไม" ปลายฟ้าเลิกคิ้วถามเพื่อนหน้าหวานตรงหน้า
"ฉันได้ยินมา เจ้าของผับเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เป็นไฮโซ ด้วยนะ วงในเขาบอกว่าสาวเยอะมากแต่เป็นคนง่ายๆ ไม่ออกสังคมเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยเห็นหน้า"
รสา พูดไปยิ้มไป เหมือนคนที่ถูกพูดถึงจะเป็นเจ้าชาย ทำเอาคนฟัง เบ้ปากส่ายหน้าไปมา
"แกเว่อละ...ยอมรับเรื่องหน้าตา เข้าดูดี แต่อายุน่าจะเกือบ40 คนมีเงินไง เลยไม่แก่และอีกอย่างเขา ระเบียบเยอะคงดูแลตัวเองดี" ปลายฟ้าพูดไป พรางก้มหน้าทำงานตัวเองไป โดยไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะทำหน้ายังไง
รสา ได้แต่นั่งฟังเพื่อน ไม่วายจะหมั่นไส้คนพูด "ชิ" ใครจะหล่อเท่าพี่แทนแกละ รสา พูดยิ้มเยาะเพื่อน
"วันนี้ตอนเย็นกินอะไรดี" ปลายฟ้า เอ่ยถามเพื่อนสาวตรงหน้า เป็นจังหวะเดียวกันที่ นุ่น สาวหน้าหมวยตัวขาว เดินมาพอดี
"อ้าว แก..มาแล้วหรอ" รสา พูดขึ้น
"วันนี้พวกแกไปกินเลยนะ ฉันคงไม่ได้ไป งานที่ร้านเยอะมากฉันต้องไปช่วยน้า" นุ่นเอ่ยปากบอกเพื่อนทั้ง2คน เพราะหลังๆมานี่ร้านของน้าสาวนุ่น ขายส่งทำให้กิจการกำลังไปได้สวยทำให้เธอต้องไปช่วยน้าประจำ
"งั้น เราก็กินอะไรง่ายๆ ละกัน เพราะฉันต้องกลับไป ขายของเหมือนกัน"รสา หันมาพูดกับปลายฟ้า
หลักจากเลิกเรียนทั้ง2ก็เลือกที่จะทานอาหารตามสั่งง่ายๆ เพราะต่างคนต่างมีงาน รสา เองต้องกลับไปขายของออนไลน์ ส่วน ปลายฟ้า เธอต้องไปที่ผับ เมื่อกินข้าวเสร็จทั้งสองกลับห้องเพราะ ปลายฟ้าต้องเตรียมตัวไปทำงาน เธอ อาบน้ำแต่งตัวแบบเดิมเช่นเคย กางเกงยีน รองเท้าผ้าใบ เสื้อยืดเอวลอยให้เห็นหน้าท้องแบนราบ เป็นธรรมดาของวัยรุ่น
#ผับ
เมื่อมาถึงผับ ปลายฟ้าไม่รอช้าเธอเดินไปหลังร้าน เพื่อเตรียมตัว เสื้อผ้า หน้า ผม ปกติร้านจะมีชุดสำหรับให้เปลี่ยน แต่เพราะเธอไม่ใช่นักร้องประจำ ส่วนมากเธอขึ้นร้องแค่2-3เพลง สลับกับนักร้องประจำ ปลายฟ้าเธอสามารถร้องได้ทุกแนวเพราะเนื้อเสียงเธอดีอยู่แล้ว จึงทำให้ไม่ลำบากที่จะเปลี่ยนแนวเท่าไหร่นัก ถ้ามันจำเป็น
ตึก.
ตึก..
เสียงใครคนหนึ่งเดินเข้ามา ทำให้เธอต้องหันไปมอง
"อะ..คุณ กวิน สะ..สวัสดีค่ะ" เธอตะกุกตะกักประหม่าตลอดเมื่ออยู่ตรงหน้าคนตัวสูงที่เขาใส่ชุดไหนก็ดูดีไปหมดใบหน้าที่ขาว คิ้วที่ดกเรียงเส้น จมูกสันคม มีเคราบางๆ ปากหยักมีสีชมพู บ่งบอกว่ามีสุขภาพผิวดี วันนี้เขาใส่ชุดสูท ดูเป็นนักธุรกิจมาดหล่อ
"ตกใจ?" ชายหนุ่มที่อายุมากกว่าสาวน้อยเป็นรอบ เลิกคิ้วถาม
"ปะ..เปล่าค่ะ แค่แปลกใจว่าทำไม คุณ กวินถึงเข้ามาเร็ว" ปลายฟ้าเธอพูดกับชายตรงหน้าแต่สายตา ปลายมองพนักงานคนอื่นจะมีคนอยู่แถวนี่ไหม
"วันนี้ฉันมี ประชุมแถวนี่ เลยเขามาดูความเรียบร้อยก่อนเปิดร้าน ไม่นึกจะเจอเธอเร็ว" พูดพรางสายตาจ้องมองคนตัวเล็กไม่ละสายตา ทำให้อีกฝ่าย อึดอัดจนคนตัวสูงเริ่มมองออก
"มาคนเดียว?..........แฟนละ?" เขายิงคำถามใส่คนตัวเล็กที่เอาแต่ ก้มหน้า สาวน้อยค่อยๆช้อนตาขึ้นมามองใบหน้าที่นัยน์ตา นั้นดำคลับ ของร่างสูง เธอตลกใจเล็กน้อยที่ถูกถาม
"เออ...มะ..หมายถึงใครหรอค่ะ" เจ้าของใบหน้าใส ถามกลับ เพราะเขาเองยังไม่มีแฟน เลยตอบไม่ถูก
"ก็...นักร้องหนุ่มคนนั้นไม่ใช่แฟนเธอหรือไง? คำถามนี่ทำเอาปลายฟ้าถึงกับเหวอไป เพราะเธอแค่แอบปลื้มพี่แทน แต่ ชายคมเข้มคนนั้นไม่มีทีถ้าจะคบเธอแบบแฟนสักที ปลายฟ้าไม่ตอบ เธอเอาแต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตา กับชายตัวสูง อาจเป็นเพราะ เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าหรือเป็นเจ้าของที่นี่ ทำให้เธอแกรง ประหม่า ไม่เป็นตัวของตัวเอง เหมือนโดนตำรวจ สอบปากคำผู้ร้าย ยังไงยังงั้น
- Writer
