ตอนที่18 ถ้าเอาคืน...
ดวงตากลมโตกวาดมองรอบ ๆ ห้องที่คืนนั้นได้ขึ้นมา... เธอเรียกมันว่าคืนตกนรกก็แล้วกัน เมื่อเห็นสายชาร์จวางอยู่ข้างหัวเตียงเธอจึงถือวิสาสะเอามาใช้ และทันทีที่เปิดเครื่องติดข้อความมากมายก็กระหน่ำเข้าราวพายุถล่ม
พี่โจ
“ตื่นหรือยังเอ่ย”
“อย่าอดข้าวอีกนะเดี๋ยวปวดท้อง พี่เป็นห่วง”
“พี่ถึงดอยแล้วนะครับ อาจจะไม่มีสัญญาณเลย”
พี่แม็ค
“ทำไมติดต่อไม่ได้อีกแล้วมายด์”
“โทรกลับด้วยนะ”
“ฉันเป็นห่วงแกนะ”
บิว
“เงียบไปเลย”
ถ้าไม่โทรกลับฉันบุกไปที่ห้องนะไอ้จ่อย”
Rrrrrr
“ฮัลโหล”
“กว่าจะโทรติด อยู่ไหนวะ”
“จะทำเสียงเข้มทำไมเนี่ย อยู่ห้อง”
“เหรอ กินข้าวยังเดี๋ยวไปรับผ่านพอดี”
“ฉันไม่หิว ไม่ต้องมารับหรอก”
“ตามใจ” แอดดด หญิงสาวรีบหันมองประตูแม้เสียงเปิดมันเบาหวิวจนแทบไม่น่าจะได้ยิน คนที่เป็นเจ้าของการกระทำนั้นทอดสายตามองมาที่เธอนิ่งเดาอารมณ์ได้ยาก
“ไหนบอกเวียนหัว ไม่นอนล่ะ”
