"Maam, hindi raw po kayo p'wedeng umalis," pormal at may paggalang na sambit ng isa niyang tauhan sa akin nang asta akong lalabas ng mansyon.
Awtomatikong umangat ang aking kilay dahil roon. "And why is that?" mataray kong sabi.
Natatakot at alanganing yumuko ang kanyang tauhan. "Utos lang po maam na 'wag kayo hahayaang makalabas," sagot niya sa akin.
As on cue, dumating ang iba niya pang tauhan at sabay-sabay na pumila upang harangan ang lalabasan ko.
Napahinga naman ako nang malalim at mariing pumikit.
"LAQUEZAAAA!!!" I shouted in anger and annoyance.
"Napaka palengkera mo naman," wika ng isang boses sa aking likuran.
Ikaw nga productive. Biruin mo araw-araw kang namumunga. Tss!
I rolled my eyes and coldly looked at her.
"Stop messing with me. Hindi mahaba ang pasensya ko," dire
