สิงห์จับมือเล็กเดินออกมาพร้อมกับบอดี้การ์ดหลายคน ในคืนนี้เราจะไปพักที่ชาญเมืองเพื่อความปลอดภัยของเราทั้งคู่ หลังจากคุยธุระเสร็จพ่อสั่งให้ไปที่นั่นเพราะมันปลอดภัยกว่าทุกที่แล้วนักฆ่าที่ส่งมาลูกน้องก็ยังจับตัวไม่ได้ ส่วนคนที่เขาฆ่าไปก็รู้แล้วว่าเป็นพวกไหนและคงจะสืบหาต้นตอคนสั่งการไม่ยากมากแค่ต้องแลกด้วยความทรมานของพวกมันเท่านั้นเอง
คืนนี้ไอ้ซีเนมมันจ้องเมียตาหวานเยิ้มจนแทบทนไม่ไหว แล้วหลายครั้งอยากจะหยิบปืนมาเป่าสมองมันให้กระจุยแต่ต้องสงบนิ่งแล้วคุยงานให้จบ แววตามันมองเมียเหมือนว่าเป็นของเล่นชิ้นใหม่ที่อยากได้แต่เขารู้ว่ายังไงซะมันก็ไม่มีทางเอาเฌอไว้เป็นหนามขว้างทางไปสู่อำนาจเงินทองที่มั่นคั่งแน่
"รีบกลับจังเลยนะคะ...ที่รัก!"
"นีน่า!"
"แหม่ตกใจอะไรคะ แล้วนี่ยังไม่เบื่อมันอีกเหรอ?"
"ถอยไปซะวันนี้ฉันไม่มีเวลามาเล่นด้วย"
"เป็นห่วงมันจังเลยนะคะ อยากรู้จังว่าถ้ามันเป็นเหมือนฉันแล้วคุณ
