ตอนที่ 4

1514 Words

เฌอตื่นมาตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเพราะว่ามีผู้บุกรุกมาเคาะประตูหน้าห้องไม่หยุดแถมยังหอบหิ้วผลไม้กับแซนวิชมาให้ด้วย แต่เขาจะรู้ไหมว่าเธอง่วงมากนะ บอสสิงห์นึกคิดอะไรถึงแหกขี้ตาตื่นมาหาแต่เช้าขนาดนี้ แถมยังอารมณ์ดีมากพอจะนั่งดื่มกาแฟระหว่างรอเธออีกด้วย “สวยมากคงมีคนมาจีบแน่!” ขนาดว่าแต่งหน้าอ่อนๆมัดผมธรรมดายังทำให้เธอดูน่ามองจนไม่อยากจะให้ใครได้เห็น เฌอใส่เสื้อสีขาวกับกระโปรงสีน้ำเงินเข้ากับสูทที่สวมทับและรองเท้าส้นสูง ที่ข้อมือมีนาฬิกาสีเงินเรียบๆ นิ้วเรียวยาวใส่แหวนอยู่สองวง เขาซื้อแหวนให้เพิ่มอีกวงดีกว่า! “พี่ว่านะมีอีกตำแหน่งที่เหมาะกว่าผู้ช่วยรองประธานนะ” “ตำแหน่งอะไรคะ?” “เมียท่านรองประธานเป็นไงละเฌอ?” “งั้นเฌอขอเป็นผู้ช่วยฝึกหัดดีกว่าค่ะ เชิญท่านรองหาคนรับตำแหน่งนี้เป็นสาวๆในสังกัดดีกว่านะ” เขาคือตัวอย่างของนิยามคำว่าสมภารอยากจะกินไก่วัดที่ชัดเจนมาก “เจ็บจัง! โดนหักอกแต่เช้าเลย” “บ้า!” เธอเดินมานั่งรับแซนด์วิชจากมือเขามากินพร้อมกาแฟเย็นอีกแก้วที่จะช่วยให้เช้านี้ไม่ง่วงมากจนเกินไป “สรุปวันนี้จะให้ทำอะไรบ้างคะ?” จำได้ว่าเขาให้ไปทำงานแต่เช้าก่อนจะเปลี่ยนใจเป็นคนมารับเธอไปทำงานเองซะงั้น เธออยากรู้ว่าบอสสิงห์จะให้ทำอะไรบ้างในวันแรกของการทำงาน “แกล้งเป็นแฟนพี่หน่อยสิ วันนี้จะมีคนมาหา” “แต่นี่มันไม่ใช่หน้าที่นะ!” “ถ้าพี่สั่งมันก็คือหน้าที่นั่นแหละ เอาละชุดนี้สวยมากแล้วไปกันเถอะ” ไม่ใช่แค่แกล้งเป็นแฟนเฉยๆแน่เพราะว่าเขาจะแสดงออกให้ทุกคนคิดว่าเฌอเป็นผู้หญิงของเขาจริงๆ การกระทำในวันนี้จะแสดงออกให้ทุกคนรู้แล้วจะได้จำว่าใครคือคนสำคัญของเขาและใครที่ไม่มีสิทธิ์ในตัวเขาเลย ตอนนี้ยังไม่ได้กันแต่ขอกั๊กไว้ก่อนละกัน เฌอนั่งรถมาพร้อมกับบอสสิงห์แล้วพยายามทำทุกอย่างให้ปรกติที่สุดทั้งที่มีแต่คนแอบมองตั้งแต่รปภ.จนมาถึงพนักงานที่รอขึ้นลิฟต์กัน บอสสิงห์จับมือเธอเดินเข้าไปในลิฟต์พนักงานคนอื่นก็ทำตัวเลิ่กลั่กยืนห่างเรามากแถมยังแอบมองผ่านหางตาไม่หยุด ส่วนคนที่เป็นต้นเหตุก็ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อนได้อีก ถ้าพี่พายุรู้นะโดนด่าแน่! เวลาไม่กี่นาทีที่อยู่ในลิฟต์ทำให้เธออึดอัดมากเพราะบอสสิงห์จับมือกันตลอดไม่ยอมปล่อยแถมยังก้มหน้าเข้าใกล้หลายครั้งด้วยแต่นั่นมันไม่น่ากังวลเท่าเจอพี่ชายอยู่ที่นี่ “เฌอมากับสิงห์ได้ไง?” น้องสาวมากับไอ้ตัวร้ายนี่ได้ไงวะ แล้วดูมันทำหน้าสิไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเรื่องนี้มันจงใจทำให้คนเข้าใจผิดเรื่องเฌอกับมัน ไอ้เวรสิงห์ไอ้คนหวงก้าง! “เอ่อ…คือว่าเมื่อเช้าบอส…” เธอกำลังจะอธิบายให้พี่พายุฟัง แต่ว่าบอสกลับพูดแทรกเสียงดังกว่าจนอยากจะเอาหน้ามุดดินหนีในสิ่งที่เขาพูดไป “มึงจะสงสัยอะไรนักหนา เมื่อคืนกูไปดื่มด้วยกันเช้าก็เลยมาด้วยกัน” พูดแบบนี้ออกไปถึงไอ้พายุจะรู้ทันแต่คนอื่นไม่มีทางคิดดีได้แน่ ป่านนี้นะพวกลูกน้องมันคงคิดว่าเฌอเป็นเมียเขาแล้ว “ปากมึงนี่นะไอ้เวร!” “เฌอไปรอพี่ที่ห้องนะเดี๋ยวพี่คุยกับไอ้พายุก่อนจะตามไป” “ก็ได้ค่ะ” สิงห์ยิ้มกว้างมองคนที่เดินเข้าไปรอในห้องตามที่เขาบอก ส่วนไอ้พายุมันยืนถลึงตาใส่แบบหาเรื่องขั้นสุดแต่วันนี้เขาขี้เกียจจะมีเรื่องวะ พายุมันกอดอกมองกันแต่ก่อนที่มันจะอ้าปากพูดอะไรออกมาเขาก็ชิงพูดก่อน “อย่ามาห้ามกูเรื่องเฌอเพราะไม่มีใครห้ามกูได้ มึงก็รู้ดี!” รู้แหละว่าเป็นห่วงน้องสาวแต่ว่ามันเป็นแค่พี่ชายนะไม่ใช่เขาที่อนาคตอันใกล้จะเป็นผัวแล้ว “เฌอไม่เหมาะกับมึงไอ้สิงห์ แล้วกูจำได้ว่าวันนี้ไอซ์ก็จะมาหาไม่ใช่เหรอ?” ไอซ์คือผู้หญิงที่รักไอ้คนสารเลวสิงห์อย่างหมดหัวใจแล้วตามตื้อตามจีบสิงห์ประมาณสองปีได้แล้วมั้ง “ตัวจริงของกูมาแล้วอะไรไม่ใช่ก็ต้องกระเด็นออกไป” “น้องกูกับมึงยังไม่ได้เป็นอะไรกันอย่ามาพูดมั่วๆ” “ถึงตอนนี้ไม่เป็น แต่ว่าอีกไม่นานมึงเตรียมมีน้องเขยเป็นกูได้เลยไอ้พายุ มึงก็รู้ดีว่าอะไรที่กูอยากได้กูก็ต้องได้!” “น้องกูไม่เอามึงเป็นผัวหรอก!” ไอ้สิงห์มันยักไหล่ใส่แบบคนไม่แคร์แล้วเดินตามน้องสาวเข้าไปที่ห้องทำงาน พนักงานที่ชะโงกหน้าเงี่ยหูฟังรีบก้มลงทำงานทันทีที่หันไปมอง แล้วก้มหน้าแกล้งทำเป็นตั้งใจทำงานทั้งที่ความจริงแอบนินทาอยู่ ป่านนี้หลายคนคุยกันลับๆเรื่องความสัมพันธ์ของเฌอกับไอ้สิงห์แล้ว พนักงานหลายคนที่นี่รู้ว่าเฌอเป็นน้องสาวเขาแล้วมาทำงานด้วยแค่ชั่วคราวประมาณครึ่งปีระหว่างรอจัดการทุกอย่างเรียบร้อยและหาประสบการณ์จากคนเก่งด้วย ไอ้สิงห์มันก็หวงก้างถึงพูดเสียงดังปล่อยข่าวตั้งใจทำให้เฌอเสียหาย “เฌอรับนิสัยมึงไม่ได้หรอก!” เฌอนั่งรอภายในห้องไม่รู้ว่าทำงานวันแรกจะต้องเจออะไรบ้าง แล้วทำไมต้องแกล้งเป็นแฟนบอสด้วย เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่จะมาเป็นใครแล้วมีความสัมพันธ์กับบอสถึงขั้นไหนแล้ว “นั่งเครียดอะไรห่ะแค่แกล้งเป็นแฟนพี่เองมันไม่ได้แย่หรอก” เธอน่ะแกล้งแต่ตอนนี้หลายคนคิดจริงๆแล้วว่าเฌอเป็นของใครเขาเล่นประกาศดังซะขนาดนั้น “แฟนเก่าจะมาหาเหรอคะเฌอถึงต้องแกล้งทำขนาดนี้” “ไม่เคยเป็นแฟนกันแค่เคยนอนด้วยกันเฉยๆ” “เมียบอสเหรอคะ!?” “คนที่จะเป็นเมียได้พี่ต้องรักเท่านั้นนะ ถ้าแค่เอากันเฉยๆอันนี้ไม่นับ” จำได้ว่าบอกรักเธอไปเมื่อวานนี้เองนะแต่สงสัยจะไม่เชื่อกัน เขาเดินเข้าไปแล้วก้มหน้าลงไปใกล้ๆจนเธอขยับตัวหนีแต่มือเขาเร็วมากพอจะวางกั้นไว้ “รู้ไหมว่าพี่รักใคร?” ลองพูดมาสิว่าไม่รู้ว่าเป็นใครพ่อจะจูบให้ปากเจ่อตรงนี้แหละ “เอ่อ…บะ…บอส…” เธอกำลังจะพูดแต่ประตูห้องเปิดเข้ามาก่อนโดยผู้หญิงอีกคนที่ไม่รู้จัก เธอหันกลับมามองบอสกำลังจะถามว่าเป็นใคร แต่ว่าบอสสิงห์กลับยิ้มกว้างแล้วล้มตัวนั่งข้างๆ พร้อมวางแขนโอบไหล่ดึงเธอเข้าไปใกล้มากขึ้น “สิงห์! ยัยนี่มันเป็นใครคะ!?” ไอซ์ถามเสียงแข็งกำมือแน่นไม่คิดว่าจะเจอภาพบาดใจแบบนี้ “เมียผมเองไอซ์รู้จักไว้สิ” ไอซ์อ้าปากเหวอตกใจในขณะที่เฌอทำตาโตหันมามองหน้ากันด้วยความตกใจมาก “เมีย!! ไหนคุณบอกว่าไม่พร้อมจะมีใครไงคะ!?” เธอตามเทียวไล่เทียวขื่อเขามาตั้งนานยังไม่ได้สถานะเลย แล้วยัยหน้าแบ๋วนี่มันเป็นใครถึงได้สิงห์ไปครอบครองง่ายๆแบบนี้ “ตอนนั้นไม่พร้อมแต่ตอนนี้ผมมีเมียแล้วไง เฌอนี่ไอซ์เป็นลูกค้าประจำของบริษัทเรา” เฌอเหมือนจะพึ่งได้สติแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากตามน้ำ “สวัสดีค่ะคุณไอซ์” “กองไว้ตรงนั่นแหละ!” “พูดกับเมียผมดีๆหน่อยสิไอซ์ แล้วนี่คุณไม่พาเลขามาด้วยเหรอ?” ปรกติไอซ์ชอบหาเรื่องมาเจอเขาอยู่แล้วต่อให้งานไม่มีปัญหาอะไรไอซ์ก็จะสร้างปัญหาขึ้นมาเพื่อให้เราได้มีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้น “ไม่เกินเดือนคุณเบื่อมันแน่!” ยัยหน้าแบ๋วนี่ยังไม่รู้สินะว่าสิงห์เป็นคนยังไง เธอไม่รู้หรอกว่าเขารักกันจริงรึเปล่าแต่ที่แน่ๆ ยังไงคนที่ตอบโจทย์สิงห์ได้ดีกว่าทุกอย่างคือเธอ เราเหมาะสมกันทุกอย่างทั้งฐานะและหน้าตาทางสังคม “คุยงานกันดีกว่าวันนี้ผมมีธุระกับเมียต่อ” “ก็ได้ค่ะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more