ตอนที่13 เด็กฝาก
“มีเรื่องอะไรกันคะคุณอัลฟาร์โน่ แพรวไปเข้าห้องน้ำพอกลับมาก็ไม่เจอคุณแล้ว” แพรวพิลาศซึ่งเดินตามมาติดๆ ถามขึ้น ก่อนจะหันไปมองคนต้นเรื่องด้วยสายตาเหยียดสุดๆ ราวกับหญิงสาวเป็นคนละชนชั้นกับหล่อน ก็ดูการแต่งเนื้อแต่งตัวเข้าสิเหมือนพวกชาวไร่ ไม่ได้เหมาะกันงานเลี้ยงอันหรูหราของครอบครัวหล่อนสักนิด ‘ต่ำ’
“มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยครับ เดี๋ยวผมต้องขอตัวกลับก่อน ฝากคุณแพรวบอกลาคุณเมฆินด้วยนะครับ โอกาสหน้าผมคงได้พบท่านอีกแน่” อัลฟาร์โน่พูดจบก็คว้าข้อมือยัยตัวแสบลากออกมาทันที ศรัญชญาตัวแข็งทื่อยังกับถูกสะกด พอตั้งสติได้แล้วนึกย้อนกลับไป ก็ประโยคคำพูดด้วยภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำที่ออกมาจากปากหยักสวยเหมือนผู้หญิงของเจ้านายของเธอเมื่อกี้ ‘*ฟังไม่ผิดแน่ เมื่อกี้เขาพูดภาษาไทย แถมยังสำเนียงชัดแจ๋ว ตายแล้ว!! ยายเอ๋ยว่าอะไรเขาไปบ้างก็ไม่รู้’ *ตายๆ ๆ ทำไม่ก่อนหน้านี้คิดไม่ได้นะว่าเขามีมารดาเป็นค
