ตอนที่19 ความผูกพัน
“ฉันเดินไม่ไหวค่ะ” ศรัญชญากล่าวเสียงแผ่วขึ้นมา หลังจากล้างหน้าล้างตาและจัดการกับทรงผมที่ยุ่งเหยิงของตัวเองเสร็จร่างกายของเธอบอบซ้ำจากการถูกคนชั่วทำร้ายเมื่อครู่ อัลฟาร์โน่จัดการมัดพวกมันทั้งสองไว้กับต้นไม้ใหญ่อย่างแน่นหนาโชคดีของพวกมันที่ศรัญชญาเข้ามาห้ามเอาไว้ได้ทันก่อนที่เขาจะลั่นไกใส่หัวพวกมัน เพื่อเป็นการลงทัณฑ์กับสิ่งที่พวกมันได้ก่อ
“มานี่ฉันจะแบกเธอกลับไปเอง” อัลฟาร์โน่ย่อตัวให้หญิงสาวที่ทำท่าเก้ๆ กังๆ มองหน้าเขาอย่างลังเล
“คือว่า…ฉัน” ศรัญชญาอึกอัก
“ถ้าเธอยังมัวอิดออดอยู่แบบนี้แล้วไอ้พวกที่เหลือตามมาละก็ ตอนนั้นฉันก็คงช่วยเธอไม่ได้เหมือนเมื่อกี้แล้วนะ
ถ้ายังอยากอยู่รอพวกมันก็ตามใจ ฉันไปล่ะ” หลังจากทำท่าอิดออดอยู่ครู่หนึ่ง จนต้องขู่ว่าจะทิ้งไว้ที่นี้
“ดะ… เดี๋ยวสิ ขี่หลังก็ขี่”
ศรัญชญาถึงได้ยอมทำตามอย่างว่าง่ายยอมขี่หลังเจ้านายที่เสียสละแผ่นหลังกว้างให้เธอไ
