ตอนที่ 34 : หัวใจเต้นแรง
"คุณนั่งกินแบบนี้บ่อยเหรอ" หลังจากกลืนข้าวที่เขายัดเข้ามาในปากจนหมดฉันก็ถามด้วยความสงสัยเพราะประธานหนุ่มระดับพายุไม่น่ามานั่งกินกับพื้นแบบนี้ มองคนข้างๆที่ยังเคี้ยวข้าวแก้มตุ่ย ไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้มาก่อน
"ครั้งแรก" มันเป็นครั้งแรกที่เขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันทำไมต้องมานั่งกินข้าวกับพื้น ทั้งที่เขาเป็นคนรักความสะอาดและไม่เคยแม้แต่จะนั่งกองกับพื้นที่สกปรก อยู่ๆความรู้สึกก็อยากนั่งชิลล์แบบคนทั่วไปดูบ้าง โดยที่ไม่มีลูกน้องคอยรับใช้
ดวงตากลมโตมองคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ คิ้วบางขมวดเล็กน้อยกับสิ่งที่เขากำลังทำก่อนจะหันมองไปรอบๆก็ไร้ซึ่งเงาของลูกน้องคนสนิทและบรรดาลูกน้องที่คอยติดตาม
"ไม่มีใครมา ฉันอยากใช้ชีวิตแบบนี้ดูบ้าง ทำอะไรด้วยตัวเอง"
พรึบ
มือบางแตะเข้าที่หน้าผากของพายุอย่างลืมตัว สายตาคมกริบจ้องไปที่หน้าคนตัวเล็กและดูเหมือนเธอจะได้สติและตกใ
