ตอนที่ 46 : แพ้ท่าทางออดอ้อนของเธอ
ดวงตากลมโตมองชายหนุ่มที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่โซฟาในห้องด้วยใบหน้าบึ้งตึง แต่เขากลับส่งรอยยิ้มราวกับชอบใจที่เห็นสภาพฉันเป็นแบบนี้ ตั้งแต่เมื่อคืนฉันหลับเป็นตาย ไม่รู้สึกตัวเลยจนมาตื่นในเช้าอีกวัน และยังคงนอนอยู่ในห้องเชือดของรีสอร์ต แต่พอตื่นมากลับเห็นร่างสูงตื่นก่อนแล้ว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาได้นอนบ้างหรือเปล่า เพราะฉันตื่นมาทีไรเขาก็ไม่เคยหลับอยู่ข้างๆ
"สีหน้าเธอดูสดใสนะแก้มใส"
"ค่ะ เป็นเช้าวันใหม่ที่รู้สึกสดชื่นมากๆเลย ทั้งเดินไม่ได้ ขยับตัวก็เจ็บ แสบไปทั้งตัว ก้มมองสภาพตัวเองมีแต่รอยแดงก็รู้สึกสดใสขึ้นมาทันทีเลยค่ะ หิวก็หิว ข้าวยังไม่ตกถึงท้องสักเม็ด" ฉันพูดประชดประชันเขากลับ
"หึ...ปากเก่ง อยากโดนซ้ำ" คิ้วหน้าเลิกขึ้นเป็นเชิงตั้งคำถามและยังมองคนตรงหน้าด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ย
"...." ฉันเลือกที่จะเบือนหน้าหนี
"วันนี้เพื่อนเธอจะกลับกันแล้ว"
"แล้วฉั
