Kabanata 3

3164 Words
KABANATA 3 Paunawa: Ang kwentong ito ay naglalaman ng mga maseselang konteksto, tema at lenggwahe na hindi angkop sa mga mambabasang edad 18-pababa. Read at your own risk. AURORA "DAD! I DON'T NEED A BODYGUARD!" "After what happened to you, that's what you are saying?" "Kaya ko ang sarili ko!" "No, hindi mo nga nailigtas ang kaibigan mo." "Well, I am not a superhero to do that. Alangan namang sumama ako sa kaniya, e di mas lalong walang makakaalam ng lahat." Umirap ako sa kawalan habang nakaupo ako sa aking kama, alas dose ng gabi. Ngayon daw ang dating ng magiging bodyguard ko, na hanggang sa loob ng condo ko ay makakasama ko. Mayroon bang ganoon? Like, duh! "Sa ayaw at sa gusto mo, I'll be the one to send him there. Kapag nagpatuloy ka sa katigasan ng ulo mo, I'll use everything para mapaalis ka na riyan. You are making a lot of troubles kapag nasa malayo ka sa amin. Hindi ka naman namin pinalaki ng ganyan." Here comes the sermon again! Nakakapraning na! "Okay okay! I'll accept it. Nasaan na ba siya? Gabi na! I am so sleepy!" "Nandiyan na siya maya-maya!" "Okay. I'll just have a nap. Bye!" Pinatay ko na ang phone at hinagis ko iyon sa kama bago ako tumayo at nagtungo sa kinaroroonan ng aking isang phone. Busy akong magtiktok. I am so bored! Naka-ilang take na ako at nakailang posts na ako sa t****k ngunit wala pa rin ang sinasabi ni daddy na bodyguard. Nakakainis! Kaya naman nagpalit na ako ng pantulog ko at bahala na siya sa buhay niya. Matulog siya sa labas kung gusto niya. NAGISING AKO sa tunog ng doorbell. Nakailang tunog iyon at hindi ko gustong pagbuksan ang kung sino mang nasa labas. Ngunit sadyang nakaiirita ang tunog nito kaya naman bumangon ako kaagad. Pero naalala ko ang mga kidnapper, baka magpanggap sila. Kaya't kahit malakas ang pakiwari ko na baka ito na yung bodyguard na sinasabi ni daddy ay kumuha pa rin ako ng kutsilyo. Pinapasok ko na siya at namangha ako sa tangkad niya. Balbas sarado siyang lalaki at matangkad. Hindi gaanong maputi at eksakto lang ang kulay. Lalaking lalaki. Matangos ang ilong, bilugan ang mata at makapal ang kilay, manipis ang labi na kay-sarap halikan, at maganda ang pangangatawan. "Remove your hands there!" Utos ko. Halos kita ko na ang lahat ng parte ng katawan niya dahil kakaiba ang trip ko ngayon. "I want to see your hard gun. I guess it's hard now!" Napataas ang kilay ko sa ideya na iyon. "Are you playing games with me woman?" "No I am not, I am just making sure na hindi ka kidnapper and hindi ka masamang loob." "Sa tingin mo kung masamang loob ako ay nakatayo lang ako dito ngayon at sumusunod sa pinagagawa mo?" "Well, mukha ngang hindi. So, okay, satisfied." Tiningnan ko siya ng buo. He has a nice body. Those biceps are killer. His broad shoulders ay kay-sarap kapitan, and his chest, damn, namumula. And the mighty abs, putok na putok. He looks athletic, he looks like a Greek god na bumaba dito upang anakan ang isang mortal. "May I put on my clothes now?" He asked. "Mainit sa condo ko, so you may just fix them sa may sofa!" Naglakad ako papunta sa kusina para uminom ng tubig. Habang umiinom ako ay nakikita ko siyang nagsusuot ng pants. And jusko, halos mabulunan ako nang makita ko ang naninigas niyang armas na ngayon ay nakaturo lang na bakat sa maluwag niyang boxer briefs. Mas nag-iinit ang lugar ko. Nakita ba siya ni daddy? Kasi kung hindi ay baka mas lalo siyang magtaka kung magiging wild na ang anak nila dahil sa lalaking ito. I think, mawawala agad ang virginity ko! Malakas ang kutob ko. Nang maisuot niya na ang pants niya ay naglakad siya palapit sa kusina. Nakasabit sa kaniyang balikat ang t-shirt at hawak niya ang belt at jacket niya. Naiwan sa sala ang sapatos kaya naman barefooted lang siya. He looks sexy with that v-line. "Don't stare at me as if you want me to strip in front of you!" Isinabit niya ang jacket sa upuan at saka walang pasabing nagbukas ng refrigerator at kumuha ng tubig. Napaatras pa ako dahil nasa tapat ako nito. He smells good. Ang lakas ng dating ng amoy niya and with that smell, parang pumalakpak ang p********e ko. I am virgin but my mind isn't. Mas maraming alam ang utak ko na hindi pa nagagawa ng p********e ko. It's so unfair. And look at him, feeling at home? Naglakad siya sa harapan ko dala ang pitchel at saka kumuha ng basong inuman. And then uminom siya. Napakapit ako sa basong hawak ko habang nakatitig lang kung paano siya uminom. Iyong paglagok niya ng tubig ay tila na nagi-slow motion sa aking paningin. Nagtaas baba ang Adam's apple niyang matulis at kitang kita kong namamawis siya ngayon. He looks hot. Good choice daddy, magiging pasaway ako lalo nito. "Feed me!" Aniya saka ibinaba ang baso. "W-what?" I asked. "I said feed me! Pakainin mo ako!" Nagkrus siya ng mga kamay at saka tumingin sa akin. I looked at myself and napagtanto ko na kanina pa siya nakatitig sa suot kong nighties. Nailang ako. "What will I give you? Madaling araw na!" Nagtaray ako sa kaniya. "Anything available to eat!" Lumapit siya sa akin bigla. Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa akin at ngayon ay napaatras ako. "Hindi ako nagluluto!" "I can eat raw foods!" Titig na titig siya sa mga mata ko. And damn, sa mata niya pa lang gusto ko nang labasan. Napalunok ako. "Well, i-if you want, then let's go to my room." Naiilang kong wika. "But I want it here," naningkit ang mga mata niya. "You want it here? Now?" "Yeah!" Inilapit niya ang mukha niya at naamoy ko sa kaniya ang preskong hininga. Napapikit ako bigla dahil ang lapit na niya sa akin. "Kindly move away! I saw a food there, I'll eat here!" Wika niya. Napamulat ako ng mga mata nang mapagtanto na nakasandal pala ako sa refrigerator ko. So, iyon ang tinutukoy niya? Bwisit! Nag-i-imagine na ako. Sobrang napahiya ako sa ginawa niyang iyon. Pakiramdam ko ay namumula na ako ng sobra nang dahil sa ginawa niya. Asado na naman ang beauty ko. "Please don't make any noise, I'll be sleeping in my room now!" "Who said you'll be sleeping alone?" He asked. What? "Anong ibig mong sabihin?" I asked. "I'll be sleeping in your room and from now on, you'll do everything that I say and you can never say no to me, lady!" He strictly said. Gosh. Akala ko ay magiging madali lang ang lahat, pero heto, mukhang mayroong martial law. Nagkamali ako ng pinagnasaan, babawiin ko na, hindi agad maisusuko ang Bataan. "I can't sleep with someone, lalong lalo na kung lalaki!" "Don't tell me, you're a virgin!" Napatingin ako sa sarili ko at tila ba minamaliit niya ako. "No I am not!" Umiling ako. I have to say this because I know pagtatawanan niya ako kapag sinabi kong virgin ako, and with his looks, mukha siyang nakarami na ng babaeng pinaligaya and that he's more of "Okay, sorry, but I don't f*ck disvirgin women. So, you're safe!" Saka niya kinuha ang tira kong pizza na in-order ko pa kanina. Bwisit! Mukhang hindi magiging madali ang buhay ko. "Excuse me! Are you telling me na ikaw ang masusunod, over me? This is my house!" "This isn't your house. This is your father's!" He said habang ngumunguya ng pizza. "And his belongings are mine, I am the only child." "Hindi nakalagay iyon sa information, Mr. Evangelista is still the owner of this condo unit, his commands and boss's instructions will only be the ones to be followed. So, stop giving me that face before I kick off your ass!" Naupo siya sa isang silya at balak ubusin ang kalahati ng buong pizza na dalawa pa lang ang naibabawas. "How dare you!" Lumapit ako sa kaniya at inilapat ko ang mga kamay ko sa mesa and met his gaze. He looked at me in the eye and shocks, gusto kong sumuko dahil sa mga matang iyon ay tila ba name-melt na ang tuhod ko. "Well, sorry to say, but stop giving me your immature tantrums, hindi kita kukunsintihin!" Naningkit ang mga mata niya at saka nagpatuloy sa pagnguya. I am starting to hate him. Hindi na ako magiging malaya. No more parties, no more hang outs with friends, disco, bars, oh my gosh, paano na ang buhay ko? "I'll call dad to change you!" Naglakad ako upang kunin ang cellphone ko. "I forgot to tell you, ang tawag ko lang ang sasagutin niya. That means, I'll be your manager." Saka siya uminom ulit ng tubig. Kumuyom ang mga kamao ko at saka ako naiinis na pumasok sa aking kwarto. This is the worst day of my life. Mawawala na ang kalayaan ko sa lahat. This is hell, I won't forgive them, at kung akala nila ay madidisiplina nila ako, ay hindi. Dahil gumastos lang sila para sa bagay na hindi nila kayang ituwid. If only nandito si Erma, makagagawa ako ng paraan para makatakas. Speaking of Erma, kumusta na kaya siya? I am worried about her, wala pa ring balita ang mga pulis and I am so much depressed in thinking na baka mayroong masamang nangyari sa kaibigan ko. Nagpaikot-ikot ako sa aking kwarto habang nag-iisip ng plano. Okay, while he is sleeping, alam ko namang pagod na pagod siya at halatang antok na dahil sa kaniyang mga mata, I'll escape. Hindi ako gaanong magdadala ng gamit, and I'll call some of my friends para ampunin muna ako. Okay, brilliant idea. Kinuha ko kaagad ang cellphone ko upang tawagan sila. But damn, mukhang na-cut na ang line ko. "Oh Gosh! Don't tell me…Dadddyyyyy!" Sumigaw ako dahil napagtanto ko na na-cut na ang aking line. I can no longer use my phone for calls and texts. "Daddy? Can you really do this to me? My life is totally a mess!" Stress na stress na ako. But still, kailangan ko pa ring makaalis. Inayos ko ang ilan sa mga gamit ko and then nagplano kung paano ako makakalabas mamaya. Okay, it's better na hindi siya gaanong makahalata. I'll just put on my bra para kung sakaling umalis ako ay hindi naman ako mukhang inabuso. And then okay na. Planado na ang lahat. Nahiga na ako sa kama at pumwesto sa bandang malapit sa pintuan. Maya-maya ay bumukas ang pintuan at unti-unti kong iminulat ang mga mata ko upang tingnan kung anong gagawin niya. But ayaw kong mahuli kaya't pumikit akong muli. Nagbibilang ako sa isipan ko ngunit wala akong maramdaman na humiga sa tabi ko. And then I opened my eyes. He is carrying my long sofa sa tapat ng aking kama at ibinalandra iyon sa pintuan. "It's better to sleep here, mas sigurado akong walang tatakas." Pinagpag niya pa iyon gamit ang mga kamay niya at saka lumapit sa akin. "I-abot mo sa akin ang unan," aniya. "Abutin mo, mayroon ka namang kamay!" Naiinis akong nagsabi niyon. "Iaabot mo o babasagin ko sa harapan mo ang cellphone mong nasa ibaba ng unan mo." Wika niya. Gosh, nahalata niya ring hawak ko ang cellphone ko sa ilalim ng unan ko. "Bakit ba? Hindi ako tatakas, saan naman ako pupunta?" Naiinis kong kinuha ang isang unan at ibinigay sa kaniya. "Sabihin mo iyan sa aso, baka maniwala siya sa'yo." Masungit niyang wika saka tumalikod. Punong puno na ako sa kaniya kaya't galit na galit akong mag-make face sa kaniyang likuran at kung pwede lang ay suntukin ko na siya. Ngunit bigla siyang lumingon at sa kasamaang palad ay nakalabas pa ang dila ko. "Nice face, you look like a dog. But I won't give you even a doggy position. Never!" Inilapag niya ang unan sa sofa at nahiga na doon. Sa sobrang inis ko ay halos magdugo na ang mga kamay ko sa pagbaon ng kuko ko doon. Sobrang badtrip! Sobra! Sirang sira ang plano ko. It's already 4:00 in the morning, panigurado ko kapag nakatulog ako ay 12 noon na ang gising ko nito. Kaya't wala na akong ibang nagawa kundi ang matulog. Pagod na rin akong mag-isip, siguro ay sa ibang araw na lang. Makagagawa rin ako ng paraan. Mayroong araw sa akin ang lalaking ito. "HOY! GISING!" Nagising ako sa magkakasunod na tadyak sa kama ko. Mahina iyon ngunit sapat na upang magising ako. "Ano ba?" Reklamo ko. "Wake up! You have to eat your breakfast now!" "Mamayang 1:00p.m. pa ang breakfast ko, don't disturb me! I am still sleepy!" Sigaw ko sa kaniya. Tinalikuran ko siya at sinubukang bumalik sa tulog ko nang maramdaman kong hilahin niya ang kumot ko. "What's your problem?" Naiinis na talaga ako. "You are my problem." Saka niya ako buong lakas na binuhat. Nagpumiglas ako ngunit hindi niya ako binitawan. Dinala niya ako sa kusina at pinaupo sa tapat ng mesa. "Huh, you are expecting me to eat this early?" Napangisi ako sa hinanda niyang fried rice, eggs and hotdogs. Saan niya naman nahanap ang mga iyon? "From now on, you'll be eating your breakfast on time, all your meals to be very exact." "Huh. Are you my dad?" "I am not!" "So why? Bakit mo kailangang gawin ito?" "Because this is what they wanted me to do." Simpleng sabi niya saka naglagay ng pagkain sa plato ko. "I won't eat." Tatayo na sana ako nang ilapag niya ng malakas ang plato na dahilan para makalikha ng ingay. "I told you to sit!" Pinagtaasan niya ako ng boses at kumabog agad ang dibdib ko. Nakadama ako ng takot at hindi ko kayang kontrolin ang takot ko na siyang nangingibabaw ngayon. Dahan-dahan akong umupo at napayuko sa harapan niya. "Eat this. Afterwards, we have to go to somewhere." "Tell dad, lalabas lang ako sa lungga na ito kung magagamit ko na ang car ko." "Hindi mo na magagamit. I'll be driving you to wherever na kailangan mong puntahan, but it's I who will decide about it." Wala na talaga. Kontrolado na ang buhay ko. Sirang sira na ang kaligayahan ko. Pero hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa. Tumingin ako sa oras at alas syete na pala. Ang aga niyang gumising ha? "Saan mo kinuha ang lahat ng ito? Wala naman akong ganito ah." Tanong ko sa kaniya and then naupo siya sa tapat ko upang kumain na rin. "Inagahan kong mamalengke." "Gosh, so oldies. Mamalengke? Namamalengke ka? Are you kidding me?" Natatawa kong tanong. Ngunit pinagbagsakan niya ako ng palad sa mesa na dahilan para magulat ako. "You shut up!" Natahimik ako. Gosh, this is really martial law. "From now on, I won't allow you to speak none sense kung mainit ang ulo ko. Isa pa, I will lay all the things that you need to know mamayang gabi. So, kung gusto mong maging maayos ang araw mo ay tumahimik ka na lang!" Ma-autoridad niyang wika sa akin. Kaya naman ngayon ay nagpatuloy na akong kumain. In fairness, masarap siyang magluto. And talaga namang napakain talaga ako dahil pakiramdam ko ay gutom na gutom na ako. Ilang araw na rin kasi akong di nakalabas at nakakain ng maayos. Sa labas kasi ako laging kumakain dahil wala naman akong kasama dito. Only kung nandito si Erma na siyang kasama kong kumakain kapag nagte-take out kaming dalawa. "How's the food, Aurora?" He asked. "How did you know my name?" "Through your father." He immediately answered. "So you know everything about me?" "I guess so." "So that means, I also have to know more about you, then?" "I am afraid you can't." "But why? Isn't it unfair?" Nagtaas ako ng kilay sa kaniya. "Because that's how it is supposed to be. I am just Apollo and that's the information you need to know about me." "Your age, your surname, your address, your civil status? Am I not allowed to know these things? Nagka-bodyguard pa ako kung wala rin lang akong alam tungkol sa'yo. Wait, kilala ka ba ni daddy?" "Just the same, Apollo lang ang alam niya." "Mapagkakatiwalaan ka ba?" Nagduda na ako. "Kung hindi baka kagabi pa kita pinatay. Nabigla ako. Hindi ako kaagad nakasagot sa sinabi niyang iyon sa akin. "So how's the food?" Pag-uulit niya. "I-It's tasty." Nauutal kong sagot. "Don't be afraid of me. Mabait ako sa mabait." "Sorry, but I am a b***h. Hindi ako basta bastang bumabait." "Let's see kung gaano ka katigas hanggang dulo, Aurora." And the he smiled. And I can say that it made my day. He is a charmer and damn hot. How can I resist him? "Kailangan ko ng libangan. Please pakibalik na ang line ko sa phone." Sabi ko pa habang kumakain. "No, you can't use your phone." "Kahit wifi, hindi na ako makasagap." "You don't have to use wifi." "Pero paano ang social media life ko?" "As I've said, I'll lay everything tonight." Ito ang strikto niyang wika bago magpatuloy sa pagkain. Nanatili na lamang akong tahimik habang kaming dalawa ay kumakain. AFTER BREAKFAST ay tumayo na ako para bumalik sa kwarto ko. I still feel sleepy dahil sinangag ang kanin. "Hey, where are you going?" Aniya. "To my room." "You are to wash the dishes." "What? Eh anong silbi mo?" "Well, I was not hired to babysit you and I was not hired to be your maid. Go, and wash the dishes before I get angry!" Strikto niyang wika. Nagngingitngit akong nagtungo sa lababo para gawin ang sinasabi niya. Although, alam kong maghugas kahit papaano pero matagal ko na itong hindi ginagawa. Kaya nga sa labas na ako kumakain eh. Pero with this guy, shocks, magiging losyang yata ako. Habang naghuhugas ay nakaisip ako ng paraan. He said, we will go to somewhere today, what if habang naliligo siya ay tumakas ako. "Tama!" Wika ko pa. "Bilisan mo riyan at maliligo na!" Aniya. "Done!" Umirap pa ako. Nauna na akong pumasok ng kwarto ko upang ihanda ang damit ko. Isa lang ang banyo, ito ay sa loob ng kwarto ko kaya't hihintayin niya akong matapos bago siya maligo. Very nice idea. Pagpasok ko sa banyo ay siya namang pagpasok niya sa kwarto. Hindi ko pa nailalock ay binuksan na niya ang banyo. "What are you doing? Maliligo ako!" And then he removed his shirt in front of me and then his boxers. "Gosh, what are you doing?" "I'll take a bath." "With me?" "Yes! Mahirap na, baka tumakas ka!" Itinulak niya ako sa tapat ng shower at binuksan ito. "Get out!" Sigaw ko. Ngunit sa pagtulak ko sa kaniya ay nahawakan ko ang abs niyang kay-tigas. "I'll take that as a way of tyansing." Aniya. "Okay, I'll take a bath with you, only if you'll remove your brief." Tinaasan ko siya ng kilay. "Hindi mo ako pwedeng utusan." Nabigla ako nang patalikurin niya ako at malakas na pinalo sa pwet. Pak! Pagtatapos ng Ikatlong Kabanata.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD