วันนี้เจฟฟ์ตื่นแต่เช้าเพราะมีภารกิจบางอย่างที่เขาต้องไปทำ เขาแต่งตัวแบบสบายๆ ในชุดลำลองเสื้อฮาวายแขนสั้นสีสดใส กางเกงเนื้อยีนสีน้ำตาลขาสั้นประมาณเข่า เขาออกจากห้องพร้อมกับหิ้วถุงผ้าขนาดใหญ่ที่ภายในเต็มไปด้วยผลไม้หลากชนิดที่เขาไปเดินชอปปิ้งเลือกซื้อมาเมื่อคืน
เจฟฟ์ขับรถออกจากคอนโดมุ่งหน้าไปตามถนนใหญ่ จุดหมายคือบ้านแฝดท้ายซอยของหมู่บ้านที่อยู่ห่างออกไปอีก 15 กม. เขาเลี้ยวเลาะเข้าสู่ถนนของหมู่บ้านแล้วชะลอความเร็วเมื่อใกล้ถึงท้ายซอย เขาจอดรถข้างรั้วสีเขียวขจีจากต้นโมกข์ที่เริ่มออกดอกสีขาวให้กลิ่นหอมอบอวล เขาเปิดประตูรถออกมาแล้วไม่ลืมที่จะหยิบถุงผ้าใบโตออกมาด้วยแล้วมาที่บ้านที่แสนคุ้นเคย และก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ประตูรั้วสีขาวนั้นถูกเลื่อนดันให้เปิดออก
“สวัสดีครับน้าปิ่น”
เสียงนุ่มทักทายผู้สูงวัยกว่าอย่างคุ้นเคยพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อม คนที่กำลังเปิดประตูรั้วหันมามองแล้วรับไหว้ยิ้มใ
