“ค่ะ.. ได้ค่ะเดี๋ยวแป้งดูแลให้ค่ะ พี่ศศิไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ทางนี้น้องๆ เอาอยู่ค่ะพี่”
พูดจบปวริศาก็พ่นลมหายใจก้อนใหญ่ออกมา แล้วปวีณาก็บ่นกระปอดกระแปด
“นี่อย่าบอกนะยายแป้งว่า พี่ศศิโทรมาฝากงานอีก”
“ลูกค้าพี่ศศิเขาบินมากะทันหันนะ พี่ศศิเลยให้แป้งไปต้อนรับแทน แต่ทำอย่างไรดี ออเดอร์ของอเมริกาบอกว่าจะส่งให้ตั้งแต่เมื่อคืนเช้านี้ยังไม่ได้รับเลย ออเดอร์ด่วนด้วยสิ”
ปวริศาหันไปบอกปวีณาทำคิ้วย่น ปวีณาได้ยินก็บ่นอุบอิบ ใจก็อยากช่วยเพื่อนแต่งานตัวเองก็ด่วนก็ล้นมือทำไม่ทันเหมือนกัน
“ฉันอยากจะช่วยนะ แต่เช้านี้ฉันแน่นมากเลย ออเดอร์ฝั่งยุโรปฉันพึ่งจะเข้ามาต้องรีบคีย์ด้วยอ่ะ โอ๊ย..ทำไมงานมันต้องเข้ามาเวลาที่พวกเราทำงานหนักหน่วงแบบนี้ด้วยนะ”
“แป้งไปดูลูกค้าของพี่ศศิก่อนได้เลยนะ เดี๋ยวเราคีย์ออเดอร์ของอเมริกาเข้าระบบให้ เอ่อ.. แต่เธอต้องทิ้งพลาสเวิร์ดเข้าเครื่องไว้ให้ด้วยนะ”
ปรียาพรที่ฟังอยู่ก็ยิ้มที
