“บอสคะ วันนี้เวลา 09.30 น. มีประชุมกับฝ่ายบัญชีและการเงินนะคะส่วนช่วงบ่ายมีประชุมกับฝ่ายขายค่ะ”
“ขอบคุณครับคุณนี”
เจฟฟ์วางสายคุณเลขาภาวินี แล้วนั่งทำงานไปจนถึงเวลาใกล้ 09.30น. เขาจึงลุกออกจากห้องไปยังห้องประชุม ขณะที่เขากำลังเดินผ่านฝ่ายประสานงานขายต่างประเทศ สายตาเขาเหลือบไปเห็นวิษณุหนุ่มไอทีกำลังนั่ง ตรวจเช็คคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กที่โต๊ะของปวริศา ซึ่งถ้าเป็นสายตาของคนอื่นก็มองเป็นเรื่องปกติ เพราะภาพที่เห็นคือ วิษณุนั่งที่โต๊ะทำงานของปวริศากำลังตรวจเช็คโน้ตบุ๊กให้ โดยมีปวริศายืนดูอยู่ข้างๆ แต่ในสายตาของเจฟฟ์กลับมองว่าทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากเกินไปแล้ว ภาพที่เห็นสร้างความหงุดหงิดใจให้เขาไม่ใช่น้อย เขาจึงเอ่ยทักทายไปว่า
“โน้ตบุ๊กมีปัญหาอะไรหรือครับ”
ทั้งวิษณุและปวริศาเงยหน้าพร้อมกันแล้วหนุ่มไอทีก็ยิ้มตาตี่พร้อมกับตอบไปว่า
“โน้ตบุ๊กคุณแป้งมีปัญหานิดหน่อยครับผมกำลังแก้ไขให้อยู่ เครื่องนี้ก็ใช
