เช้าวันจันทร์
“ฮาโหล.. สวัสดีทุกคน วันนี้ฉันออกเช้าเลยได้แวะซื้อน้ำเต้าหู้หน้าซอยคอนโดมาให้ นี่มีปาท่องโก๋ด้วยนะ”
ปวีณาเดินเข้าออฟฟิศมาพร้อมกับถุงน้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ถุงใหญ่ เธอเดินแจกทุกๆ คน
“ขอบใจนะจ๊ะ แม่วีณาผู้มีจิตใจงาม ขอให้ปีนี้ได้เจอผู้หล่อ ผู้รวยแล้วก็มีกล้วยอันใหญ่ๆ ด้วยนะจ๊ะ”
“กรี๊ดขอบพระคุณค่ะคุณพี่ศศิที่รักและเคารพ ขอให้พี่ศศิได้ พี่ศศิโดนอันใหญ่ๆ และตกคานพร้อมๆ กับน้องนะคะ”
ออฟฟิศนี้แทบจะไม่มีใครเป็นหัวหน้าลูกน้องกันแล้ว เพราะต่างก็อยู่กันแบบพี่แบบน้อง ยามศศิวิมลอารมณ์ดีก็จะคุยเล่นกับน้องๆ แบบนี้ แต่ถ้าเมื่อไรที่ถึงเวลาต้องตามกันละก็ นางก็ตามจิกยิ่งกว่าไก่อีก แบบนี้ถึงเป็นที่รักของน้องๆ ในทีม
“อะ.. นี่ของเธอนะยายแป้ง อุ๊ย.. ตายแล้ว นี่เพื่อนตาฝาดไปหรือเปล่านี่ คุณปวริศาแต่งหน้ามาทำงานในรอบหนึ่งปี”
“อะไรกันวีณา เราก็แต่งมาเหมือนทุกวันนั่นแหละ ไม่ได้มีอะไรพิเศษตรงไหนเล
