สายไหมพยายามดิ้นขัดขืนเขาแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้ ข้อมือที่เขารวบตรึงเอาไว้ก็ถูกจับจนแน่นจนมันหลุดออกมาได้ รสจูบที่เขามอบให้ก็ช่างขืนขมไม่มีความหวานเอาซะเลย เธอไม่รู้จะทำยังไงแล้วจึงร้องไห้ปล่อยโฮออกมา หลังจากที่เขาเลื่อนใบหน้าลงมาที่ 2 เต้างาม
“ฮือ...อย่าทำฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้ว..”
เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอที่ได้ยินเธอร้องไห้พูดอ้อนวอนเขา เห็นรอยน้ำตาที่ไหลลงออกเต็มใบหน้าของเธอ ก็ใจหายเหมือนกันเพราะสีหน้าของดูกลัวมากๆเลย
“นี่เธอกลัวมากขนาดนี้เลยหรอ..?”
“ฉันกลัว..ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันขอร้อง”
“ฉันไม่เคยปล่อยผู้หญิงคนไหนให้รอดกลับไป ถ้าได้มาอยู่บนเตียงด้วยกันแบบนี้แล้ว..”
เขาพูดไปก็เลื่อนมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้เธอไป แล้วก็ลากนิ้วโป้งมาที่ริมฝีปากบางของเธอช้าๆ
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ..ฉันกลัวจริงๆ”
“เธอผิดเองที่กล้าปฏิเสธฉัน..”
“คุณจะทำอะไร...?”
เขาพูดจบก็ดึงชายเสื้อที่เขากระชากจนกระดุมมันหลุดออก
