โรงแรมดีแอล ประเทศบรูไน
เวลา เที่ยงคืน
“เที่ยงคืนแล้วหรอเนี้ย..”
นี่ฉันเป็นอะไรเนี้ยทำไมฉันถึงต้องนอนไม่หลับด้วย จะไปสนใจทำไมว่าเขาจะไปไหนจะไปทำอะไรกับใคร นอนซิ นอนนน
“ไอ้ฝรั่งบ้า..ดึกป่านนี้แล้วยังไม่กลับอีก..”
ฉันดีดตัวเองลุกขึ้นนั่งอย่างรู้สึกหงุดหงิด ทำไมฉันต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ ทำไมต้องนอนไม่หลับ ทำไมต้องไปคิดถึงเขาด้วย ทำไม ทำไม
“คงไปกันข้าวด้วยกันแล้วก็ลากกันไปกินตับต่อซินะ...ไปเลยจะไปกินตับแฟนเก่าหรือผู้หญิงที่ไหนก็ไปเลย..”
ฉันลุกขึ้นจากเตียงเดินไปมารอบห้อง เพระทำยังไงก็นอนไม่หลับ
“แต่ถ้าเขากลับไปหาแฟนเก่าเขาจริงๆ ฉันก็จะได้มีอิสระเร็วขึ้น ฉันต้องดีใจซิ นี่ฉันต้องดีใจใช่ไหม..แต่ทำไม..โอ้ย..ฉันเป็นอะไรเนี้ย”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันสะดุ้งตกใจทันมีทีาได้ยินเสียงเคาะประตู
“คุณสายไหมครับ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ..?”
“ราจีฟหรอ..?”
ฉันเดินไปที่ประตูอย่างรู้สึกแปลกใจ ที่เห
