เมีย(ไม่)เก่า

ตอนที่ 4

แต่วาวน้ำตาที่เอ่อล้น กับความคิดที่ตีรวนกันในหัวทำให้ยังชะงักไม่กล้าที่จะเข้าไปใกล้กว่านั้น ดั่งจะหลอกตัวเองว่าสิ่งที่คิดนั้นไม่ใช่ เสียงที่ได้ยินนี้ไม่มีวันจะเป็นคนที่เธอคาดคิด เขาจะไม่มีวันทำลายความไว้วางใจที่เคยพูดไว้

       แต่คำโบราณว่าไว้ ‘สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น’ ก็ทำให้เธอต้องตัดสินใจ เมื่อมาถึงที่แล้วก็ต้องเห็นให้ได้ เห็นให้มันชัดเจนกับตา ได้ยินกับหู และแค่ตู้กั้นเท่านั้น เธอก็จะได้รู้ความจริง แม้ว่าทั้งหมดนั้นจะทำให้เธอต้องตายทั้งเป็นก็ตาม

       แต่ความกลัวที่จะได้พบกับภาพความจริงอันโหดร้าย ก็ทำให้เธออยากจะเปลี่ยนใจเสียดื้อๆ ความสับสนทำให้ละล้าละลังที่จะก้าวต่อหรือจะหันหลังกลับดี แต่สุดท้ายเท้าเปล่าเปลือยจากการถอดรองเท้าส้นสูงวางไว้ด้านนอกเพราะไม่ต้องการให้เสียงจังหวะก้าวเดินทำให้คนทั้งคู่รู้ตัวเสียก่อน ก็เลือกที่จะไปต่อ

       เพียงแค่พ้นแนวความกว้างของตู้ สิ่งที่เห็นห่างเพียงไม่ถึง 2 เมตร ก็ยืนยันได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้มันคือความจริง ไม่ใช่ภาพฝัน ไม่ใช่สิ่งมโนเพริดแพร้วของเมียที่หึงหวงผัว เพราะหญิงชายที่กำลัง ‘ทำ’ กันอยู่นี้มีตัวตนอยู่จริง

       ‘ผึ้ง’ กระชับฝ่ามือปิดกั้นริมฝีปากของตัวเองไว้แน่น กลัวเหลือเกินว่าเสียงกรีดร้องของคนถูกกระชากหัวใจจะเล็ดลอดออกมา ภาพที่เห็นนั้นแม้จะพร่าเลือนไปเพราะถูกน้ำตากลบไว้ แต่เบื้องหลังผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ที่กำลังดำเนินกิจกามเร็วรี่อย่างถึงพริกถึงขิงอยู่นั้น เธอก็จดจำได้ไม่มีวันลืม

          “อูย... จิ๋มจ๋า... เยี่ยมสุดๆ จิ๋มเยี่ยมที่สุด โอย... เสียว... ซี้ด... พี่เสียว... โอย... อูย... จิ๋มจ๋า...”

       เขาเปล่งเสียงครวญครางไม่ขาดปากพร้อมกับส่งอัดตัวตนกระแทกกระทั้นใส่ช่องสวาทของผู้หญิงที่เธอไม่เห็นหน้าอย่างบ้าคลั่ง เสียงที่ใช่ รูปร่างที่ใช่ ทรงผม เสื้อผ้า รองเท้า แม้แต่กางเกงในที่ถูกรูดลงมากองอยู่เหนือกางเกงยีนส์ที่ยังค้างอยู่ที่ข้อขาของเขาก็ใช่

       เธอจำได้ เพราะทั้งหมดนั่นเธอเป็นคนเลือกซื้อให้เขาเอง แต่เขากลับสวมใส่เสื้อผ้าเหล่านี้ และนำสมบัติที่เป็นของเธอกระแทกใส่โพรงสวาทของผู้หญิงคนอื่น ผู้หญิงที่ครางกระเส่าเร่งเร้าให้เขาทำให้แรงขึ้นอีก

       “พี่จ๋า... แรงอีก แรงอีก! จิ๋มเสียว จิ๋มเสียว... พี่จ๋า... กระแทกจิ๋มแรงๆ จิ๋มเสียว... โอว... พี่จ๋า... ทำจิ๋มแรงๆ เลย ทำจิ๋มแรงๆ”

       ‘จิ๋ม’ นักร้องสาวที่ข่าววงในเล่าสู่ให้เธอฟังว่าอยากงาบผัวเธอจนใจจะขาด แต่เมื่อเธอถาม เขาก็จะบอกว่าไม่จริง เขาไม่มีวันนอกใจเธอเด็ดขาด ความไว้วางใจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตคู่

       เธอเป็นเมียนักร้องก็ต้องอดทนให้มาก ห้ามไม่ได้ที่ผู้หญิงจะมาสนใจเขา เพราะวงจรชีวิตของเขามันโอบล้อมไปด้วยกลิ่นคาวโลกีย์ล้วนๆ เหมือนกับเขาที่ห้ามบรรดาเสี่ยกระเป๋าหนักไม่ให้โอ้โลมเธอไม่ได้เช่นกัน เพราะเขาก็เป็นผัวนักร้อง เพียงแค่ความเชื่อใจในกันและกันเท่านั้นที่จะทำให้ชีวิตคู่ของเธอและเขาอยู่รอด แต่สิ่งที่เห็นนี่ล่ะมันคืออะไร

          “โอว... โอว... โอว... ซี้ด... อูย... โอว...”

       “ซี้ด... พี่จ๋าแรงอีก! กระแทกอีก! โอว... แรงๆ เลยจ้ะ แรงๆ ซี้ด... ซี้ด... ซี้ด...”

       ทั้งภาพทั้งเสียงมันชัดจนสะเทือนไปถึงวิญญาณ ความเชื่อใจ ไว้วางใจมันถูกขยี้ด้วยฝ่าเท้าจนไม่เหลือแล้ว ผึ้งสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามเก็บกั้นก้อนสะอื้นลงไปในอก สิ่งที่เห็นนี้มันเพียงพอแล้วในสิ่งที่เธอจะตัดสินใจ

       ร่างอวบอิ่มในชุดเดรสสั้นเกาะอกสีแดงปักเลื่อมวับวาวผละออกจากสิ่งที่เห็น เธอปิดกั้นการรับรู้ทุกทาง ดวงตาทอดมองไปยังทางออก หูเลือกฟังแต่เสียงเพลงที่ดังเร่งเร้าจากด้านนอก ริมฝีปากปิดกั้นเสียงสะอื้นไม่ให้เล็ดลอด ใบหน้าเชิดขึ้นอย่างไว้ตัว เธอเลือกแล้วทางเดินที่ปราศจากคนหลอกลวง

       เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นดังแกร๊กๆ อยู่ 2-3 ครั้ง ทำให้ ‘คริส’ ชะงักความยิ่งใหญ่ที่กำลังส่งอัดใส่โพรงน้ำล้นของจิ๋ม เมื่อคิดได้ว่าในห้องพักนี้อาจไม่ได้มีเพียงเขาและจิ๋มอยู่ด้วยกันเพียงสองต่อสอง แต่เมื่อพยายามฟังให้ชัดกลับไม่ได้ยินเสียงนั้นอีก   

       “ต่อสิพี่จ๋า... หยุดทำไม อูย... พี่จ๋า... จิ๋มเสียวจะแย่อยู่แล้ว กำลังมันเลยอ่ะ ต่อเถอะนะพี่ จิ๋มอยาก...”

          จิ๋มร้องขอเสียงกระเส่า เธอใกล้ถึงแล้วแท้ๆ ถ้าเขาไม่หยุดซะก่อน

       “พี่ได้ยินเสียงคนเดินข้างนอก”

       แม้จะอยากกระแทกจิ๋มให้สุดแรงตามอารมณ์เร่งเร้า แต่เสียงจังหวะก้าวเดินนั้นมันกลับทำให้เขารู้สึกกังวลใจแปลกๆ

       “ช่างปะไร ใครมาขัดความสุขของจิ๋มตอนนี้ จิ๋มแช่งให้เป็นหมันจริงๆ ด้วย ต่อเถอะนะ จิ๋มใกล้แล้ว นะพี่ ต่อนะ ซี้ด...”