“นั่นมันขึ้นอยู่กับสันดานของคนมากกว่า คนที่มีวินัยและมีความซื่อสัตย์กับคนของตัวเอง มันมีในโลกใบนี้นะ แม้ที่อื่นจะไม่มี แต่ที่นี่มี”
คนพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินออกไปในทันที คริสมองตามเรือนร่างอวบอิ่มมีน้ำมีนวลและสวยขึ้นมากของผึ้งด้วยหัวใจที่สั่นระทึก เธอสวยขึ้นมากอย่างมากที่สุด สวยจนเขาอยากกระชากเธอเข้ามาจูบให้สมกับความคิดถึง
โดยเฉพาะเวลาที่เธอมองเขาอย่างเหยียดๆ ไว้ตัว นั่นยิ่งกระตุ้นบางสิ่งให้ตื่นตัว มันเหมือนความท้าทาย เหมือนว่าผึ้งคนนี้เป็นอีกคนที่เร้าอารมณ์เขาได้มากกว่าผึ้งคนเก่า
ผึ้งที่แสนจะอ่อนหวาน โอนอ่อนผ่อนตามยามที่เขาละเลงรัก เปลี่ยนไปเป็นนางสาวผึ้งน้อยแสนจะเซ็กซี่ ที่มีภาพลักษณ์เชิญชวนไม่ต่างจากโลโก้ของร้าน
ยิ่งมองเขาก็ยิ่งหวั่นไหว อยากรู้เหลือเกินว่าเวลาที่จากกัน 2 ปี เธอไปทำอะไรที่ไหนถึงได้จับพลัดจับผลูมาเป็นเจ้าของร้านอาหารขนาดใหญ่แบบนี้ได้
