“ว้าว พี่ปรินทร์ดูสิวันนี้เราเจอใคร” ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี น้ำเสียงและท่าทีของระวีก็ยังคงความเหยียดหยามและเย้ยหยันมุกเสมอมาตั้งแต่จำความได้ จนถึงวันนี้ วันที่มุกถูกตัดขาดจากครอบครัว แม้แต่นามสกุลก็ไม่ให้ใช้
ในวันที่สองหลังจากมุกให้กำเนิดเมฆกับหมอก กชมนมาที่โรงพยาบาล คนเป็นยายไม่แม้แต่จะปรายตามองหลานชายทั้งสอง ที่มาในวันนี้ก็เพื่อนำข้อเสนอของชนาธิปมาบอก หากมุกยอมแต่งงานกับเจ้าสัวร้านทอง ผู้เป็นพ่อก็จะยอมยกโทษให้ นั่นก็หมายความว่ามุกต้องไปเป็นภรรยาคนที่สี่ของเจ้าสัว ส่วนลูกชายทั้งสอง เจ้าสัวยินดีรับอุปการะเป็นลูก เพราะในบรรดาภรรยาทั้งสามไม่มีใครให้กำเนิดลูกชายได้เลย และแน่นอนว่ามุกไม่มีทางยอมรับข้อเสนอนี้ ผู้เป็นแม่ตบหน้าเธอฉาดใหญ่ ตัดขาดความสัมพันธ์นับตั้งแต่นั้นมา
“พี่จะลืมน้องสาวอีกคนได้ยังไง มุกสวยขึ้นนะ ยิ่งอยู่ในชุดนี้ยิ่งสวย” ปรินทร์มองมุกด้วยแววตาที่ไม่ต่างไปจากวันนั้นเลย มองเธอ
