อาหารฝีมือธัญธรเสร็จเรียบร้อยและถูกลำเลียงมาวางที่ระเบียงชมวิว มีเสียงเพลงเบา ๆ เปิดขับกล่อม เครื่องดื่มมึนเมาเพียบพร้อม
ไนท์ทักทายธัญธรตามมารยาท แลดูห่างเหินผิดปกติ ธัญธรเองก็ทำเพียงพยักหน้าแล้วยิ้มนิด ๆ ก่อนจะเดินหลบคล้ายจะหนีหน้า ธีธัชเองสังเกตเห็นอาการนั้นชัดเจน และดูเหมือนเขาจะกระตือรืนร้น ดูจะสนุกมากกว่าทั้งธัญธรและไนท์ เพราะทั้งคู่จะมีอาการระแวดระวังต่อกันเหลือเกิน เลี่ยงที่จะอยู่ใกล้ ไม่แม้แต่จะสบตากัน
มันควรจะเป็นสิ่งดีไม่ใช่เหรอ แต่แปลกที่คนวางแผนเช่นเขากลับรู้สึกหงุดหงิด
ปกติแล้วเขาจะเป็นคนเมาง่าย แต่คืนนั้นเขาค่อนข้างระวังตัวไม่ให้ดื่มเยอะเกินไป เขาเป็นคนตักอาหารอาหารให้กับทั้งพี่ชายและแฟนสาว รินเครื่องดื่มให้ มอมทั้งคู่เสียเองและพอแอลกอฮอล์เข้าปาก ดูเหมือนสติสตังจะเลือนหายออกไปจากตัว ไนท์กับธัญธรมองตากันก็รู้ใจว่าทั้งคู่ถวิลหากันเพียงใด
พวกเขาเริ่มกลับมาคุยกัน ยิ้ม หัวเร
