เมื่อเห็นว่ามาโมเดินจากไปแล้ว เมอริอาร์ส่ายหน้าไปมาช้าๆ เธอเข้าใจความห่วงใยที่เขามีให้ แต่เธอเองก็เคยชินกับการดูแลตัวเองมากกว่าจะมีใครคอยติดตามเช่นนี้ แม้เธอจะอยู่ในฐานะบุตรีของชีคฮาเรบแต่ก็ใช่ว่าจะถูกทะนุถนอมตามใจ จะว่าไปถูกเข้มงวดหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ แต่ก็อีกนั้นแหละ!เธอยังหาเวลาแอบหนีไปเที่ยววิ่งเล่นโอเอซิสใกล้ๆ ได้
“ท่านหญิง”
เมอริอาร์มองมือเล็กๆ ที่จับมือเธอพร้อมรอยยิ้มกว้าง มุมปากยังมีเศษขนมเค้กติดอยู่เธอย่อตัวลงนั่งบนส้นเท้าแล้วค่อยๆ เช็ดคราบขนมที่เลอะมุมปากเด็กชายคนหนึ่ง
“เรามาร้องเพลงกันนะท่านหญิง”
เด็กชายตัวน้อยเอ่ยบอกและได้เสียงสนับสนุนจากเพื่อนๆ วัยเดียวกัน มีเด็กๆ สองสามคนวิ่งมาจับมือหญิงสาวชักชวนให้ไปนั่งเล่นที่ริมลำน้ำไนล์ เด็กน้อยต่างพากันร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน เสียงเพลงบอกเล่าการปลูกพืชผักและขอบคุณแม่น้ำไนล์ที่นำพาความชุ่มชื่นสู่แผ่นดินอียิปต์ หลายต่อห
