หลายวันต่อมา_
"คืนนี้จะไปนอนห้องพี่อีกแล้วเหรอ" อัญชันเอ่ยถาม เวลาที่อยู่สองคนในครัวกับเค้ก หลายวันมานี่เธอร้องขอมานอนด้วยตลอด ให้เหตุผลแค่ว่าดูหนังผีแล้วจินตนาการเยอะเกินไป
ส่วนเธอฐานะเจ้าของห้องไม่ได้รู้รำคาญ แต่แอบห่วงเด็กสาวยังต้องอ่านหนังสือหนักเตรียมขึ้นมหาลัย แม้บางทีจะเปิดไฟสว่างจ้าให้สะดวก เค้กก็ลุกมาปิดแล้วแอบคลุมโปรงเปิดโทรศัพท์มือถือส่อง
"อีกคืนก่อนนะพี่อัญ แค่จะห้องไปเอาของคนเดียวเค้กยังคิดถึงมันอยู่เลย" เค้กพยามแสดงสีหน้าจริงจัง ช่วยหยิบผักหันใส่ตะกร้าเตรียมล้าง เพื่อทำอาหารให้ทันช่วงมื้อเย็น
แต่ทั้งหมดนี้คือเรื่องโกหก เธอไม่อยากเจอหน้าคนเอาแต่ใจอีกแล้ว แค่เห็นรองเท้าเดินวกวนหน้าประตู ก็พอเดาได้ว่าเป็นใครกัน
หลังจากวันนั้นเธอเลี่ยงการพบเจอมาตลอด คืนเหตุการณ์ทรมานใจดวงน้อยยังติดตรึง มือเรียวบางอยู่ๆดันสั่นเทา ดวงตากลมกระพริบปริบดั่งมองภาพไม่ชัดเจน
"เป็นอะไรไปเค้ก" อัญชัน
