หนึ่งชั่วโมงผ่านไป_
"เค้กอยู่นี่เองเหรอ พี่มัวแต่ไปตามหาในครัว" ณัฐวุฒิบอก ยามวิ่งค้นหาตัวเด็กสาวรอบบ้าน ยกมือปาดเหงื่อทั่วใบหน้า สลับหายใจหอบกระชั้น
มารีนพึ่งสั่งช่างเลิกถ่ายภาพ หลังได้รัวชัตเตอร์ครบทุกชุด จึงแยกตัวพาลูกสาวกลับไปพร้อมสามี ปล่อยเค้กอยู่ส่งสัมภาระขึ้นรถเท่านั้น
"พี่ณัฐตามหาเค้กมีอะไรหรือป่าว" ร่างอรชรยังสวมชุดเดรสสีแดงจัดจ้าน ใบหน้าเติมแต่งเข้าโทน โชว์สัดส่วนโค้งเว้าเรียกเสน่ห์ ยังดีมีผ้าคลุมปกปิดเนื้อหนังก่อนไปเปลี่ยน ทว่ารุ่นพี่หนุ่มมาขัดเสียก่อน
"พ่อเราเค้าฝากถุงหนังสือพวกนี้มาให้ เห็นว่าลืมในรถ" ชายหนุ่มรีบยื่นถุงผ้าให้แสดงเจตจำนง เห็นเธอตั้งแต่เข้ามาอยู่ใหม่ๆ คาดไม่ถึงว่ายิ่งโตยิ่งสวย ยอมรับว่าเผลอมองตาไม่กระพริบ ตามนิสัยบุรุษชายตรี
"แล้วพ่อไป จะกลับเมื่อไหรล่ะพี่ณัฐ" น้ำเสียงหวานรีบย้อนถาม ใบหน้างอค้ำคล้ายคนผิดหวัง ทั้งที่ตั้งใจจะหาเวลาดีๆบอกเรื่องเงินหนึ่งล้านบา
