บทที่16
คำสารภาพ
ทั้งสองใช้ชีวิตบนเรือด้วยกันจนถึงวันกลับปลายทางคือเชียงใหม่ดินแดนที่แสนวิเศษกลับมาถึงคนสวนและเหล่าแม่บ้านต่างก็เห็นรอยยิ้มของพลวัฒน์ดูอิ่มอกอิ่มใจไม่ได้อมทุกข์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว พลวัฒน์มีความสุขพูดคุยหยอกล้อใบผักจนทั้งสองเดินเข้าบ้านไปด้วยกันแต่ทุกการกระทำของทั้งสองกลับมีคนขี้อิจฉายืนกำชายกระโปรงเพราะความโมโหก่อนสุดท้ายจะมีรอยยิ้มเย้ยอย่างผู้ชนะเมื่อเปรี้ยวตัดสินใจโทรรายงานเรื่องนี้ให้ขวัญฤดีทราบ
ด้านใบผักเธอจัดการซักเสื้อผ้าที่ใส่แล้วมีเวลาว่างก็รีบเดินมาดูผักผลไม้ที่เธอปลูกเอาไว้โชคดีที่พลวัฒน์ให้ลุงอ๋ามาดูแลในช่วงที่เธอไม่อยู่ผักผลไม้เลยไม่เหี่ยวเฉาแม้แต่น้อย พลวัฒน์ขอตัวไปดูคนงานที่กำลังรอเขาไปเช็กความเรียบร้อยใบผักจึงรีบเข้าบ้านตามคำสั่งของเขา เธอไม่รู้เลยว่าเปรี้ยวกำลังเดินมาหาเรื่องเธอถึงที่
"เป็นไงบ้างล่ะจับพ่อเลี้ยงได้แล้วนี่ ฉันเนี่ยอิจฉามารยาของเธอจริง ๆ เล
