11. หมอหน้าคล้ายชินมาก "มีอะไรหรือเปล่าคะ"ฉันถามแล้วเบือนหน้าหนีไปมองทางอื่น สักพักก็สัมผัสได้ถึงอะไรเย็นๆ เฉียดมาที่แขน พอก้มลงไปดูจึงเห็นเป็นถุงใส่ของจากร้านสะดวกซื้อ คุ้นๆ ว่าของภายในถุงเป็นของที่ฉันลืมเอาไว้ด้วย ถ้าจำไม่ผิดน่ะนะ... "ของฉันเหรอคะ"ฉันสบตาถามเขาอีกครั้ง ถามแล้วก็รีบก้มหน้าหนีจากเขาอีก ไม่ใช่ที่เขาไม่ชอบให้มอง แต่ฉันว่าตอนนี้ฉันเองก็เริ่มจะกลัวๆ เวลาโดนเขามองกลับเช่นกัน ผู้ชายอะไรจะสายตาเย็นชาได้ขนาดนั้น แค่มองก็เย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจ! "รีบรับไปสิครับ ผมรีบ" "ข ขอบคุณค่ะ" ฉันจำเป็นต้องรับถุงใส่น้ำ ใส่ขนม ใส่ข้าวกล่องกว่าสามถุงจากมือของเขามาอุ้มเอาไว้ จังหวะที่เขายังหิ้วไว้ด้วยมือข้างเดียวฉันเห็นเส้นเลือดฟูๆ บนแขนขาวๆ ของเขาด้วย ท่าจะหนักอยู่เหมือนกันนะเนี่ย ฉันซื้ออะไรมาตั้งเยอะแยะ ซื้อเหมือนจะมีลูกมาช่วยกินเหมือนกับทุกครั้งอย่างนั้นแหละ พอฉันรับของจากเขามาทั้งห