ผู้คนเริ่มบางตาลงทุกที จนสุดท้ายแล้วก็เหลือเขาเป็นผู้โดยสารคนเดียว ชนะพลนั่งกอดอกหลับๆ ตื่นๆ ด้วยความอ่อนเพลีย กระทั่งคนขับรถเมล์เบื่อหน่ายเพราะฝนตกจึงเปิดวิทยุทรานซิสเตอร์เสียงดังลั่นรถ เพลงหมอลำปลุกให้ชนะพลสะดุ้งตื่นเต็มตา
“เปิดดังอีกหน่อยซิ เพลงโปรดกูเลย”
กระเป๋ารถเมล์หญิงวัยดึกนั่งสั่งผัวคนขับรถอยู่ที่เบาะหลังคนขับ เสียงเพลงจึงดังขึ้นอีก ชนะพลรำคาญจนเกือบจะลุกไปกดกริ่งขอลงจากรถอยู่แล้ว แต่รถเมล์ก็กลับจอดที่ป้าย รับผู้โดยสารคนใหม่ขึ้นมาก่อน
หล่อนเปียกปอนและสวมชุดนักเรียนโรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง น้ำฝนทำให้เห็นไปถึงบราเซียสีแดงข้างใต้เสื้อนักเรียนสีขาวแนบเนื้อนมไข่ หล่อนเป็นผู้หญิงหน้ากลมสวย ปากรูปกระจับสีชมพูเจ่อๆ สวมแว่นกลมแบบเด็กเรียน แต่กลับสวมเสื้อในสีแดงเนี่ยนะ!
“ขอบคุณค่ะลุง ฝนตกแบบนี้แท็กซี่ไม่ยอมจอดสักคันเลย”
เด็กสาวบอกขอบคุณคนขับรถเมล์ที่จอดรับ แต่รายนั้นไม่ได้ยินหรอกเ
