“พลจ๋า...”
หมวยใหญ่เอื้อมมือแตะต้นแขนของเขา นึกสงสัยว่าทำไมชนะพลไม่หันมามองเลยทั้งที่เสียงเปิดปิดโกดังก็ใช่ว่าจะเบา เมื่อมองใกล้ๆ จึงเห็นรอยแผลสดเป็นแนวๆ ที่เลือดแห้งแล้วบนแผ่นหลังและแขนของเขา หมวยใหญ่เบิกตากว้าง ยิ่งเห็นใบหน้าบึ้งตึงมีรอยแผลใต้ตาเขาด้วย หล่อนก็ยิ่งตกอกตกใจ
“ตายแล้ว เกิดอะไรขึ้นจ๊ะพล มีโจรเข้ามาขโมยข้าวสารเหรอ!”
ชนะพลยกมวนบุหรี่ราคาถูกขึ้นสูดควันเข้าปอด นัยน์ตาเฉยชาเหลือบมองหมวยใหญ่อย่างสับสน เขากำบุหรี่จนดับคามือ พ่นควันออกมาคลุ้งแล้วกระชากแขนหมวยใหญ่เข้ามาแนบชิดกายโดยไม่ตอบคำถาม
แคว่ก!
“ว้าย!”
กระดุมนักศึกษาหลุดกระเด็นออกจากเสื้อจนแทบไม่เหลือสักเม็ด! หมวยใหญ่ไม่เข้าใจว่าทำไมชนะพลผู้นอบน้อมถ่อมตนถึงจ้องมองหล่อนราวกับจะเล่นบทจำเลยพิศวาส ตบจูบ ตบจูบ อะไรแบบนั้น
อุ๊ย หรือเขาอยากเปลี่ยนรสชาติกันนะ
ชีพจรที่กลางกายของหมวยใหญ่เต้นระรัวด้วยความตื่นเต้น หล่อนแทบจะปลิวเมื่อ
