23
รับสั่งจากเบื้องบน
‘อากาศเย็นสบายเช่นนี้น่านอนนัก...’
กุนซือสาวคิดพลางกรีดนิ้วเรียวหยิบหมากสีดำวางลงบนกระดานไม้ ขณะที่มืออีกข้างปิดปากที่หาวหวอด
ดวงตาสีน้ำตาลอมเขียวละจากกระดานหมากมายังแขกผู้มาเยือน สีหน้าของนางดูเบื่อหน่ายผิดกับผู้นั่งฝั่งตรงข้ามที่ขมวดคิ้วย่น แววตาแสดงถึงความขัดใจแต่ก็อึ้งทึ่งอยู่ในที
ซือเหยากลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ เขาพอเดินหมากได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่เชี่ยวชาญการใช้กำลังต่อสู้เสียมากกว่า
แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาผู้เดินหมากมาก่อนก็ไม่ควรพ่ายแพ้ให้กับดรุณีน้อยที่เพิ่งจะฝึกเดินหมากเป็นมิใช่รึ!
คราก่อนที่นางอาการกำเริบ ท่านอ๋องห้าก็ทรงลงโทษเขาโดยการล้างคอกม้าทั้งหมดในกองทัพ ใจจริงโหวหนุ่มรู้สึกผิดที่เห็นความเจ็บปวดบนใบหน้างามจึงได้ยอมทำตาม
และนับตั้งแต่วันนั้น เขาก็ไม่กล้าพาไป๋หนิงเทียนออกไปนอกจวนจอมพยัคฆ์อีกเลย
หญิงสาวเองก็มิได้เรียกร้องว่าเรื่องการออกจากจวน ทั้งยังเชิญช
