25
พักร้อน
คำบอกกล่าวอย่างสบายอารมณ์ของหนิงเทียน ส่งผลให้เรือนเมฆาตกอยู่ในความเงียบ...
ดูเหมือนว่านักฆ่าสาวและองครักษ์หนุ่มจะแสดงความสามัคคีออกมาให้เห็นเป็นครั้งแรก คิ้วขมวดพันกันยุ่งเหยิงจนแทบกลายเป็นปม แต่จนแล้วจนรอดก็ต่างปากหนักไม่ปฏิเสธออกมาสักคำ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต่างกำลังต่อสู้กันด้วยศักดิ์ศรี หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเอ่ยปากการไม่ยอมรับยัดเยียดนี้ก็ถือเป็นฝ่ายแพ้
สีหน้าเคร่งเครียดที่ปะปนไปกับรอยฟกช้ำ ส่งผลให้กุนซือสาวยกยิ้มอย่างขบขัน ความเหน็ดเหนื่อยจากการรับมือไทเฮาและท่านอ๋องเก้าก่อนหน้านี้จึงจางหายเป็นปลิดทิ้ง
บางทีคิดกังวลมากไปก็ไม่ได้ประโยชน์ เพียงแต่จำต้องระวัง อย่าปล่อยตัว และห้ามประมาทเป็นอันขาด...
“ตกใจอันใดกันหรือ” หนิงเทียนขยับกายยกมือขึ้นรองใบหน้าอย่างเกียจคร้าน ขัดกับบรรยากาศที่น่าอึดอัดยิ่ง
“คำว่ายกให้ที่ข้าหมายถึง...คือยกให้ท่านหานช่วยดูแลความเป็นอยู่ของนาง นางตัวคนเ
