Miss Super Pervert

Chapter 9

Samantha's POV

"Isa nalang, lalakad na!" Nadinig kong sambit nung lalaking nag-aayos at nag aaya ng mga pasahero ng bus. Napatingin ako sa kanya. Tama! Aalis ako. Magpapakalayo ako. Ito nalang ang naiisip ko para makaiwas sa kahihiyan.

Sumakay ako sa bus. Pagsakay ko ay agad na itong umandar.

Sorry kuya Romeo. Patawarin mo sana ako. Habang natutulog siya kaninang madaling araw ay tinakasan ko siya. Magpapakalayo nalang ako. Bahala na kung saan ako mapadpad.

Kanina, naisip kong ipalaglag nalang ang baby, kaya lang, naisip kong kasalanan sa diyos ang pumatay ng bata.

Isang lang ang tumatak sa isip ko ng gawin ko ang planong ito, hindi na ako magpapakita pa sa kanila. Mamumuhay na akong mag isa, maghahanap ako ng trabaho hanggang sa hindi pa lumalaki ang tiyan ko nang sa ganun ay may pera akong maipon para sa panganganak ko.

Habang umaandar na ang bus ay Tumutulo ang luha ko. Ito na, aalis na ako. Ano kaya ang kahihinatnanan ng buhay kong ito?

Isa pa, ano kaya ang magiging itsura ng anak namin ni kuya Harry. Grabe, hindi ko inaakala na magkaka anak kami. Magkakaanak kami ng kapatid ko. Pwede pala yun? Kaya lang hindi kaya maging abnormal ito? Alam ko ganun yun, kasi may nadidinig ako dati na hindi maganda ang kalalabasan kapag kamag anak mo din ang nakabuntis sayo. Kumbaga, hindi compatible. Natatakot tuloy

ako sa kalalabasan nito

Romeo's POV

Nagising ako ng wala na si Samantha sa higaan niya. Kumatok ako sa banyo pero wala namang tao dun. Naisip kong baka nagpapalamig lang sa labas kaya naghintay lang ako saglit.

Kaya lang mag iisang oras na, pero wala parin siya ay dun na ako nataranta, kaya agad ko na siyang hinanap.

Pinagtanong tanong ko siya pero walang nakapansin.

Bago ako lumabas sa Hospital ay nagbayad muna ako. Inisip ko na baka nauna na siyang umuwi kaya umuwi agad ako.

Pag uwi sa bahay ay agad akong nagsisigaw. Nilibot ko ang buong bahay, pero walang samatha na lumitaw.

"My god! Samantha, saan ka nagpunta? ‘Wag mo naman akong iwan!" Sambit ko. Kinakabahan ako. Baka kung anong gawin niya.

Kahit wala si kuya ay kaya ko naman na buhayin sila ng baby nila. Kahit hindi saakin ang anak niya ay mamahalin ko yun, tutal ay pamangkin ko naman na din yun. Pero kapag dumating si kuya, okay narin. Mas maganda ay mas buo kaming pamilya. Magpaparaya nalang ako. Tiyak naman na pakakasalan ni kuya si Samantha kapag nalaman niyang buntis ito.

Nasaan na ba kasi si kuya Harry? Tiyak na pag nalaman niya ito ay matutuwa siya. Balak ko na din naman kasing sabihin na sa kanya. Kaya sa oras na magkita kami ay sasabihin ko na sa kanya lahat lahat. Itatama ko na ang lahat ng mga maling nangyari.

Pero paano kung dumating nga si kuya Harry, pero wala naman si Samantha.

Hindi ako pwedeng tumunganga. Kailangan kong kumilos.

Agad kong kinandado ang bahay at saka ako lumabas.

Kahit saan nagpunta ako para maghanap. Sa mall, sa palengke at terminal. Pero wala. Walang samantha akong nakita. Gutom na gutom na ako at nahihilo sa kakahanap ng makita ko rin siya.

"Samantha?" Sambit ko, pero bat ganun? Bat ang ganda ng suot at porma niya?

Nilapitan ko siya at biglang niyakap. "Nakita rin kita." Sambit ko. Pero biglang pumiglas ito at nagulat ako sa nadinig kong boses niya. "Who you?" Bat tila lalaki ang nag salita. Tinignan ko siya. Kamukhang kamuka niya talaga si Samantha. Sa sobrang gulat ay napatulala ako.

Harry's POV

Excited na ako. Ngayong araw na ang pag uwi ko. Sana nga ay totoo nga ang sinasabi nila, na hindi ko kapatid si Samantha, na sila ang tunay niyang pamilya.

Naisip ko nga, hindi nga namin hawig at ibang iba ang itsura niya. Kasi inisip nga namin na menopausal baby siya kaya ganun ang itsura. Naiiba sa amin.

Kagabi pinakita ko ang picture nya ngayong dalaga na siya sa kanila. May picture kasi kaming tatlo na magkakasama sa phone ko. Nagulat sila lalo ng makitang kamukang kamuka nga si Leslie at tita Thalia si Samantha. Naiyak din nun si Tito Sammy.

Naalala ni tita Thalia, kung paano nawala ang anak nila noon. Isang taon na daw nun si Samantha ng bigla itong maiwanan sa Mall. Hinanap daw niya ito mabuti at pina-paging pa pero bigo siya, dahil hindi ito nakita. Hindi sila tumigil sa paghahanap hanggang sa umabot ng isang taon. Nawalan na sila ng gana kasi wala na, ang tagal tagal na at inisip nila na baka nakuha na ito ng mga kidnapper at binenta na ang lamang loob.

Pero kinakabahan ako, baka nagkakamali lang sila. Wala naman kasing nababanggit saakin sina Nanay at tatay noong nabubuhay pa sila. Mismo pati si Romeo ay wala ding nababanggit.

"Ready ka naba, ijo?" Tanong ni Tita Thalia.

"O-opo. Excited ako na medyo kinakabahan po." Sambit ko

"Dont worry, ijo, maliliwanagan din tayo pag nagkaharap harap na tayo." Nangiting sambit ni Tita Thalia at saka ako inakay papasok sa magara nilang kotse.

"Teka, Nasaan nga po pala si Leslie?" Tanong ko.

"Hindi na daw siya makakasama. May bibilin daw sa mall eh. Ipamimili na daw niya ng damit at gamit si Samantha. Excited na siyang makipag bonding sa kapatid niya." Grabe siya. Wala pa ngang liwanag ang lahat, agad agad niyang pamimili ng gamit si Samantha.

Mayamaya ay umalis na kami para tumungo sa bahay namin.

Romeo's POV

"Kain kamuna, leslie." Sambit ko.

"So, ikaw pala ang kapatid ni Harry?" Sambit niya. Inabutan ko siya ng tinapay na may palamang Eggsandwich. Agad naman din niyang inabot at kinain.

"Oo, ako nga. Okay naman ba siya? Okay ba sainyo ang kuya Harry ko?" Tanong ko. Ewan ko at parang may konting ngiti sa puso ko, tuwing magkakatugma ang mata namin. Kamukang kamuka niya si Samantha.

"Oo, okay lang siya dun. Awang awa nga ako sa kanya nung dumating siya noon sa mansion. Iyak ng iyak. Pero wag kang magugulat!" Sambit niya.

"May nangyari sainyo ng kuya ko?" Pangunguna ko.

"Gagi hindi! Kapatid ko si Samantha. Siya ang nawawala kong kapatid. Yun ang dahilan kung bakit papunta na ngayon sila dito. Makikita mo na ang kuya Harry mo." Sambit niya na kinagulat at kinatuwa ko. Kaya pala. Kaya pala kamukang kamuka niya si Samantha.

So, kung mayaman itong si Leslie, eh di mayaman din si Samantha? Tignan mo nga naman, tiba tiba si kuya pag nagkataon. Yayaman din siya hahaha!

Mayamaya ay parang nag iba ang timpla nito.

"T-teka, may i-itlog ba dito sa pinakain mo saakin?" Tanong niya bigla. Wag niyang sabihing kamuka ni Samantha eh, may allergy din siyang ganun.

"Oo, may itlog nga. Wag mong sabihing allergy ka din sa itlog gaya ni Samantha?" Tanong ko. Takte delikado ako dito. Baka gahasain ako nito ah. Pero kahit bakla siya ay maganda siya ah.

"Oo, ganun na nga. Allergy din ako dun, kaya patay ka." Bigla siyang lumapit at nagulat ako ng halikan niya ako. Nakikita ko si Samantha sa kanya kaya go lang ako sa agos.

"Gago ka, kasalanan mo ito kaya patay ka talaga." Sambit pa niya at hinuhubaran na ako.

Ngayon lang ako papatol sa bakla. "T-teka, wag dito. Doon tayo sa kwarto." Tinigasan nadin ako kaya dali dali na kaming tumaas.

Pagdating doon ay ni rape niya ako. Hinubad niya ang lahat ng saplot ko maliban lang sa brief. Dinilaan niya ng dinilaan ang katawan ko hanggang sa kili kili sa singit at kahit sa paa at kamay ay hinihimod niya. Mas grabe siya kay Samantha.

Mayamaya ay hinubad na niya din ang brief ko. Nagulat siya ng bigla siyang tamaan sa mukha ng ari ko. Galit na galit na kasi ito at bigla niya kasi binababa kaya ayun, tinamaan siya sa mukha.

Agad naman niyang ding nilantakan ang akin at putek! Sinasagad niya yun hanggang sa lalamunan niya, na nagbigay na matinding libog saakin.

Hinugot ko na ang akin at ako naman ang gagalaw. Takte sa pwet ko ba siya tirirahin? Alam kong wala naman itong hiwa, gaya ni Samantha.

Pero nagulat ako ng maghubad siya. May dede ito at putek! Wala na pala siyang p*********i. Pinatanggal na niya pala at hiwa na ang pumalit. Mukhang mapapasubo ako nito ah.

"Sige na, ipasok mo na at gigil na gigil na ako." Libog na libog na talaga siya.

Ibinukaka ko na siya sa kama. Nang ipasok ko ang akin sa kanya ay napaungol na siya.

"Anong pangalan mo ulit?" Tanong niya habang kinakabayo ko siya.

"Ahhh! Uhh!, Romeo. Romeo ang pangalan ko. Napakamakakalimutin mo naman!" Sambit ko habang todo parin sa pagkabayo sa kanya. Grabe! Parang k**i din yung kanya. Masikip sikip pa nga eh. Hahaha!

"Ah Romeo ba? Oh Sige pa, go romeo, isagad mo!" Sambit niya na napatawa ako. Sa pag punit ng mukha niya ay si samantha ang nakikita ko. Lalo akong naglibog kaya hinalikan ko siya ng hinalikan sa labi niya.

"Gusto mo bang iputok ko sa loob mo oh kakainin mo?" Tanong ko sa kanya.

"Masarap ba ang katas mo?" Tanong naman niya. Napangisi ako.

"Tikman mo nalang. Ikaw nang bahalang manghusga." Sambit ko at hinugot ko na ang akin at ipinutok ang katas sa loob ng bunganga niya.

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto. "Samantha? Romeo?"

Patay! Si kuya Harry. At sino ang kasama niyang, babae at lalaki? dalawang mag asawa ata. Gulat na gulat silang tatlo sa nakita.