"ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เอาเธอซ้ำสองหรอก" "อย่า" พิมพ์มาดาเอ่ยห้ามปราม แต่สิงโตกับยิ้มเย้ยหยันใส่เธอ จริงอยู่ที่เขาป่วย จริงอยู่ที่เขารู้สึกว่าตัวรุมๆ แต่คนตรงหน้าเขาตอนนี้มันน่าเชยชมกว่าการที่ต้องนอนพักเฉยๆ เป็นไหนๆ เอาเธอก่อนแล้วค่อยรักษาตัวก็ยังไม่สาย สิงโตเลื่อนมือไปจับปลายกระโปรงนักศึกษาทรงเอของเธอแล้วรูดมันขึ้นมากองที่เอวบาง พิมพ์มาดาพยายามใช้มือห้ามปรามเอาไว้ แต่สายตาของสิงโตตอนนี้ที่จ้องมองเธอมันนิ่งอย่างน่ากลัว "อย่านะ สิงโต ฉันเอานายตายแน่คอยดูสิ" "ได้ แต่ตอนนี้ ขอฉันเอาเธอก่อนตายหน่อยแล้วกันนะ" เขาปัดมือเธอออกแล้วรั้งกระโปรงขึ้นมากองที่เอวคอด อีกทั้งยังเคลื่อนตัวเองลงไปนิดหน่อยแล้วกระชากเอาแพนตี้ตัวสวยที่เธอสวมใส่อยู่ออก ความสาวของเธอเผยความสวยงามออกมาให้เขาเห็นอย่างชัดเจน ใบหน้าหวานแดงเรื่อด้วยความเขินอายก่อนที่จะยกเท้าขึ้นถีบที่ยอดอกของเขาในตอนที่เขาเผลอ หมับ! แต่เขาดันจั