"มะ ไม่รู้ ไม่รู้ๆ "
"ไม่รู้ไม่ได้ แหกตาดู ฉันเป็นใคร"
สิงโตหยัดตัวลุกขึ้นมือหนึ่งยังคลึงปุ่มกระสันของเธออยู่จนร่างบางเริ่มมีน้ำแห่งความปรารถนาซึมออกมาทีละน้อย ส่วนอีกมือเขาจับใบหน้าหวานของคนตัวเล็กให้จ้องมาที่หน้าของเขา ก่อนจะปล่อยมือออกจากใบหน้าของเธอแล้วค้ำยันไว้ที่พนักพิงหลังของโซฟาตัวสวย
สิงโตประกบปากบดจูบเธอด้วยความรุนแรงหนักหน่วง ให้เธอได้สร่างเมาจะได้รู้ว่ากำลังทำอะไรกับใครอยู่ เขาทั้งขบทั้งกัดจนเธอเจ็บไปหมด แล้วใช้มือหน้าบีบปากของเธอจนยู่ถามเธออีกครั้ง
"ฉันเป็นใคร"
"มะ ไม่รู้ อืออ เสียวว~"
"ไม่รู้งั้นเหรอ ก็ดี งั้นฉันจะเอาจนกว่าเธอจะจำได้ จนกว่าเธอจะสร่างเมาเลยดีมั้ย"
จับสองขาของเธอให้แยกออกกว้าง แล้วกดความใหญ่โตลงไปเสียงดัง ปึก! พิมพ์มาดาเบ้หน้าเพราะความเจ็บปวด เสื้อผ้าของเธอถูกฉีกขาดด้วยน้ำมือของชายคนนี้ อีกทั้งยังถูกเขาใช้มือหนาข้างหนึ่งค้ำที่ลำคอของเธอด้วย สิงโตกระแทก
