ตอนที่ 1
ณัชชา พัฒนโชติวรกุล เธอมีชื่อเล่นว่า นัฐ และเพื่อน ๆ ของเธอก็เรียกว่า ‘นัตตี้’ เธอแต่งงานเมื่อปีที่แล้วด้วยอายุเพียง 24 สามีของเธอคือเจนภพ พัฒนโชติวรกุล เขาทำงานอยู่ในรั้วมหาลัย สอนภาควิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศเจนภพมีอายุมากว่าภรรยาถึงสองรอบ ซึ่งตอนนี้เจนภพอายุ 48 ปี
ณัชชา เธอทำงานเป็นเลขาฯ และเพิ่งเข้ามาทำงานที่บริษัทผลิตยางรถยนต์แห่งนี้ได้ไม่นานเท่าไหร่นัก ณัชชาเธอเป็นสาวสวยและมีบุคลิกดี คล่องแคล่ว ว่องไว ความจำที่ดี มีความสามารถใช้อุปกรณ์สำนักงานได้อย่างชำนาญและสื่อสารภาษาอังกฤษได้ดีในระดับหนึ่ง ภาษาอังกฤษที่เธอคล่องและเก่งนั้นก็เป็นเพราะเธอมีความฝันว่าอยากจะไปเที่ยวรอบโลกสักครั้งหนึ่งในชีวิต
บริษัทแห่งนี้ชุดแต่งกายของเลขาฯ ตามรูปแบบบริษัทที่กำหนดให้ใส่อาจจะดูสั้นและโป๊ไปสักนิดหน่อย แต่ก็เพื่อความสวยงามเป็นหน้าเป็นตาของบริษัท เวลาที่เธอต้องออกงานหรือไปประชุมสัมมนาที่ไหน ณัชชาต้องคอยติดตามเจ้านายของเธอเสมอเหมือนเงาตามตัว
และเธอก็สังเกตว่าเจ้านายเธอนั้นอาจจะเป็นสายหื่น ตอนแรกณัชชาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เห็นท่านประธานหยอดคนนี้ทีคนนั้นที แต่หลังๆ มาเล่นหนักที่เธอคนเดียว ซึ่งทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้สนใจไม่ตอบโต้ ไม่สนิทสนม ไม่พูดเล่น ไม่สนทนาเรื่องอื่นเลย นอกจากงาน งาน แล้วก็งาน แต่เหมือนท่านประธาน เขามโนไปเรื่อย ๆ ด้วยความคิดของเขาเอง ถึงขั้นที่โทรมาหาณัชชาตอนดึกๆ พูดพร่ำเพ้อพรรณนาว่า เขาสามารถดูแลเธอได้ให้สบายทั้งชีวิต ไม่ต้องกลัวว่า ภรรยาของเขาหรือคนอื่นจะว่าให้ ไม่ต้องกลัวใครทั้งนั้น ‘คนอื่นไม่กลัว กลัวแกนั่นแหละ’
มันทำให้ณัชชารู้สึกไม่ปลอดภัยในการใช้ชีวิตในที่ทำงานเป็นอย่างมาก ไม่รุ้จะทำยังไงแล้ว ทั้ง ๆ ที่ตัวเขาเองก็มีเมียมีลูกอยู่แล้ว ต่อหน้าพนักงานคนอื่น ๆ เจ้านายเธอก็จะวางตัวเฉย ๆ พอลับหลังเข้าก็ป้อจนณัชชาอึดอัด
“ณัชชา กลางวันนี้ไปทานข้าวกับผมนะ”
“เออ คือว่า”
“ผมมีเรื่องงานจะปรึกษาคุณสักหน่อย”
“ค่ะ” เธอตอบด้วยมารยาท ก็เขาบอกเรื่องงาน จะให้ปฏิเสธยังไงกันล่ะ เธอได้แต่คอยระวังตัวเวลาไปไหนมาไหนกับเขาสองต่อสอง
เรื่องนี้ณัชชายังไม่ได้ปรึกษาใครเลย แม้แต่สามีของเธอเองณัชชาก็ยังไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง เพราะทุกครั้งเจนภพหอบงานกลับมาทำที่บ้านกว่าจะได้นอนบางครั้งก็เที่ยงคืน ซึ่งบางทีเธอก็หลับไปแล้ว
ในที่ทำงานเธอก็ยังไม่สนิทกับใครเลย บางครั้งเจ้านายก็ชวนเธอออกไปนั่งดื่ม ไปซื้อของใช้ ซึ่งไม่ก็ไม่ใช่หน้าที่ของเลขาฯ สักเท่าไหร่ แต่ก็อย่างว่า งานสมัยนี้มันหายาก และเงินเดือนเธอก็ได้ตั้ง 45,000 บาท ซึ่งถือว่าไม่น้อยเลยทีเดียว ที่ทำงานเดิมเมื่อก่อนเธอได้แค่เพียง 35000 บาท ซึ่งที่นี่ถือว่าให้มากกว่า อย่างน้อยก็ทำให้ณัชชามีเงินเหลือเก็บบ้าง
ณัชชาแต่งงานมาได้หนึ่งปีกว่า ๆ ชีวิตครอบครัวก็ถือว่าราบรื่นดี สามีเธออายุมากว่าถึง 24 ปี พอชีวิตคู่ผ่านไปได้หนึ่งปีก็ห่างเหินเรื่องบนเตียงไปบ้างเป็นธรรมดา เพราะสามีของเธอมีปัญหาคือไม่แข็งตัว หรือแข็งตัวได้เพียงในเวลาสั้น ๆ ทำให้ณัชชาประสบปัญหาเรื่องความสุขในอารมณ์เวลาที่เธอกับเขาร่วมรัก
บ่อยครั้งเวลาที่มีอะไรกันเจนภพจะอ่อนกลางทางทำให้ ณัชชาค้างเติ่ง บางทีเธอก็ต้องแอบไปช่วยตัวเองในห้องน้ำ บางครั้งที่ทั้งสองกำลังเล้าโลมกันจนต่างคนต่างขึ้น แต่พอจะเข้าด้ายเข้าเข็มสามีเธอกลับไม่แข็งตัวขึ้นมาดื้อ ๆ แรก ๆ ตอนแต่งงานใหม่ ๆ ก็ไม่ได้เป็นบ่อยมากนัก แต่หลังๆ เจนภพเป็นเอามาก ณัฐชาเริ่มคิดเริ่มน้อยใจว่าแบบนี้คือการไม่มีอารมณ์ร่วม หรือว่าสามีเธอหมดใจกับเธอกันแน่ บางครั้งเธอก็คิดไปไกล ‘หรือว่าเขาจะมีคนอื่น’ แต่อีกใจหนึ่งเธอก็อดเป็นห่วงไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องสุขภาพของสามี เพราะเกือบทุกครั้งที่เจนภพถึงจุดสุดยอดเขาจะหายใจแรง เหมือนคนจะเป็นลม
ถ้าเจนภพไม่มีข้อเสียเรื่องนี้ เขาจะเป็นผู้ชายที่เฟอเฟกต์เอามาก ๆ เพราะเขามีบุคลิกภาพดี เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ณัชชาพยายามหาข้อมูลเพื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้ เพื่อนของณัชชาจึงที่ชื่ออรวรรณหรือที่เธอเรียกว่า ‘ยัยอร’ คือเพื่อนสนิทที่ณัชชาสามารถปรึกษาเธอได้ทุกเรื่อง รวมทั้งเรื่องนี้ด้วย มีเรื่องเดียวที่ณัชชายังไม่กล้าปรึกษาเพื่อนคือเรื่องเจ้านายชีกอของเธอ