แผนผลิตทายาท
1623 Words
ตอนที่ 8
“บรรยากาศดีจังเลยนะคะ” ณัชชาเอ่ยขึ้นเมื่อปรเมศวร์พาเธอเดินเข้ามานั่งโซนเอ้าดอร์วิวติดแม่น้ำ เขาขยับเก้าอี้ให้เธอ
“ขอบคุณนะคะ”
“เมนูที่เป็นไฮไลท์ของร้านนี้ก็คือเมนูจากกุ้งมังกรตัวใหญ่ ถ้ายังไงคุณณัชลองเลือกดูก่อนนะครับ” ปรเมศวร์รีบแนะนำ เพราะลูกค้าสาวใหญ่ท่านหนึ่งพาเขามาที่นี่
เมื่อสั่งอาหารกันเสร็จเรียบร้อย ทั้งคู่ก็นั่งคุยกันไปเรื่อย ๆ ไม่นานณัชชาก็ต้องประหลาดใจเมื่อท่านประธานเดินเข้ามาหา ณัชชารู้สึกแปลกมากที่บังเอิญมาเจอเขาที่นี่ ก็จะไม่บังเอิญได้อย่างไรกันเล่า ภรรยาของท่านประธานก็คือสาวใหญ่ที่แอบเลี้ยงปรเมศวร์เอาไว้อย่างลับ ๆ และเร็ว ๆ นี้ทั้งคู่ก็กำลังจะนัดกันไปล่องเรือสำราญ งานนี้ปรเมศวร์คงได้เงินเป็นกอบเป็นกำ
“สวัสดีครับ เจอกันอีกแล้ว ถ้ายังไงผมขอตัวภรรยาคุณสักครู่ได้มั้ยครับ” ท่านประธานเอ่ยทักขึ้นกับปรเมศวร์ ซึ่งเขาก็รับสมอ้างได้เป็นอย่างดี ณัชชาทำทีเป็นขออนุญาตปรเมศวร์ แล้วลุกขึ้นเดินตามท่านประธานของเธอไป
“เชิญครับ” เมื่อณัชชาเดินมาถึงโต๊ะ ที่มีชายวัยกลางคนนั่งอยู่
“คุณณัชชา ผมอยากจะแนะนำให้คุณรู้จัก นี่คุณวีรภาพครับ คนที่จะมาร่วมลงทุนกับเรา”
“สวัสดีค่ะ ดิฉันณัชชาเป็นเลขาของคุณโยธิน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” ณัชชายกมือไหว้หุ้นส่วนคนสำคัญของบริษัท
“ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับคุณณัชา แหม่!.. คุณสวยอย่างที่คุณโยธินบอกเลยนะครับ” ชายวัยกลางคนเอ่ยปากชมณัชชา
“ขอบคุณค่ะ” ณัชชายิ้มรับแล้วนั่งเก้าอี้ลงตรงข้ามกับคุณวีรภาพ ไม่นานนักท่านประธานของเธอก็ขอตัวไปรับโทรศัพท์
“นั่งคุยกับคุณวีรภาพสักครู่นะ คุณณัชชา เดี๋ยวผมขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อน” เมื่อเจ้านายขอร้องเธอจึงไม่กล้าปฏิเสธ อีกอย่างคงจะใช้เวลาไม่นาน คุณโยธินประธานบริษัทของณัชชารีบรับโทรศัพท์ของภรรยา
“คุณโยธิน คืนนี้จะกลับกี่โมงคะ” เสียงของภรรยาเอยถามกับผู้เป็นสามี
“ก็น่าจะดึก ๆ แหละ คุณหลับไปก่อนเลยก็ได้ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ”
“ก่อนคุณกลับช่วยโทรหาด้วยนะคะ ดิฉันจะฝากซื้อข้าวต้มระหว่างทาง” จะเป็นแบบนี้เสมอเพื่อเช็กว่าสามีจะกลับตอนไหนเพราะเธอจะได้วางแผนถูก เพราะตอนนี้คุณพรรณี ภรรยาท่านประธานโยธินแอบคบกับปรเมศวร์ที่เป็นอดีตบาร์โฮสต์มาก่อน
“อ๋อ...ได้สิ” พอวางสายจากสามี คุณพรรณีก็รีบโทรหาชู้รักของเธอทันที ระหว่างที่ท่านประธานยังเดินไปไม่ถึงโต๊ะ โทรศัพท์ของปรเมศวร์ก็ดังขึ้น ดีกว่าณัชชาไม่อยู่ตรงนั้น ทำให้เขาคุยได้สะดวก
“ไหนว่ารับงานผู้ชายยังไง ทำไมถึงมากับผู้หญิงได้” เปิดฉากมาพรรณีที่หึงโหดก็ใส่เป็นชุด เพราะสายสืบเธออยู่ทั่วไปหมด ปรเมศวร์ถึงกับงง ว่าเธอเห็นเขามากับณัชชาได้ยังไง ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณพรรณี เพราะสายของเธอก็เป็นลูกน้อยที่ทำงานอยู่ที่บริษัทของสามีเธอนั่นแหละ เขาเห็นปรเมศวร์ไปรับณัชชาถึงบริษัท
“ใจเย็น ๆ สิครับ ผมรับงานจากสามีของคุณณัชชาให้พาภรรยาเขากลับบ้าน เพราะสามีคุณพี่นั่นแหละครับ แต่บังเอิญเธอพาผมมาทานข้าวก็แค่นั้น” จากนั้นปรเมศวร์ก็รีบอธิบายให้คุณพรรณีฟัง แต่เธอก็ยังถามต่ออีก ปรเมศวร์จึงคอยมองดูว่าณัชชาจะลุกจากโต๊ะท่านประธานเมื่อไหร่
“แน่ใจนะว่ามาทานข้าวกันเฉย ๆ”
“แน่ใจสิครับ ก็เธอมีสามีแล้ว”
“งั้นคืนนี้พี่จะรอนะ” สุดท้ายคุณพรรณีก็ต้องบอกในสิ่งที่เธอต้องการ แต่คืนนี้ปรเมศวร์คงไม่ว่างเสียแล้ว
“แล้วสามีพี่ไม่กลับบ้านเหรอครับ”
“ดึก ๆ โน่นล่ะ ถ้าพายัยเลขาฯไปส่งที่บ้านแล้วเมศวร์ก็รีบมาหาพี่สิ”
“ผมว่าเอาไว้ก่อนเถอะครับ ผมกลัวจะมีเวลาไม่พอ เดี๋ยวเราก็ไปล่องเรือกันแล้ว พี่อดใจไว้ก่อนนะครับ ผมไม่อยากเร่งรีบ” ปรเมศวร์รีบปฏิเสธ
เมื่อคุณโยธินกลับมาที่โต๊ะได้สักครู่แล้ว ณัชชาจึงขอตัวออกมาหาปรเมศวร์
“รอนานมั้ยคะ คุณเมศวร์”
“อ๋อ ไม่นานครับ คุยธุระเสร็จแล้วหรือครับคุณณัช”
“ค่ะ เราทานกันเลยมั้ยคะ เดี๋ยวอาหารจะเย็นหมด”
ที่โต๊ะของท่านประธาน หลังจากเลขาคนสวยของคุณโยธินเดินจากไป หุ้นส่วนคนสำคัญก็รีบเอ่ยปากชมทันที
“คุณโยธินนี่มีเลขาฯ สวย ๆ น่ารักอย่างนี้ ผมนี่อิจฉาเลยนะครับ” วีรภาพหนุ่มวัยกลางคน ผู้ร่วมทุนคนใหม่เอ่ยขึ้นเมื่อรับประทานอาหารไปได้สักพัก
“นั่นสิครับ ทั้งสวยทั้งเก่ง เสียอย่างเดียวเธอมีสามีแล้วครับ” คุณโยธินรีบบอก อย่างน้อยก็จะได้กันให้หุ้นส่วนคนนี้เอาไว้ก่อน ดูแล้วคุณวีรภาพก็ไม่ต่างจากเขาเท่าไหร่นัก
“อ่าว!!.. เหรอครับ ผมนึกว่าเธอจะโสดเสียอีกนะครับเนี่ย”
“ครับ ก่อนรับเธอเข้ามาทำงาน ภรรยาของผมสแกนเรียบร้อยหมดแล้วครับ เลขาฯ โสด ๆ เนี่ยหมดสิทธิ์ครับ”
“แหม่!...ภรรยาคุณโยธินนี่ร้ายไม่เบานะครับ ว่าแต่เรื่องงานคุณณัชชาเป็นอย่างไรบ้างครับ”
“ดีครับ เธอช่วยงานผมได้เยอะเลยทีเดียว”
คุณวีรภาพเซ็นต์สัญญาร่วมธุรกิจกับโยธินประธานบริษัทเสร็จแล้วก็ขอตัวกลับ แต่ก่อนกลับโยธินก็แวะมาทักทายณัชชาด้วย ปรเมศวร์คิดถูกแล้วที่วันนี้เขารับงานของเจนภพ ถ้าไม่เช่นนั้นเขาคงต้องไปหาคุณพรรณีเป็นแน่ แล้วถ้าเกิดคุณโยธินกลับเร็วล่ะ คิดแล้วปรเมศวร์เสียวสันหลังวาบเลยทีเดียว
ปรเมศวร์ขับรถมาถึงบ้านของณัชชา หญิงสาวเชิญชายหนุ่มเข้าบ้าน ณัชชาลืมดูโทรศัพท์เพราะมันอยู่ในกระเป๋าสะพายของเธอ มีมิสคอลจากเจนภพหลายสาย เธอจึงโทรกลับไป
“สวัสดีค่ะพี่เจตน์ พอดีณัชมาทานข้าวกับคุณปรเมศวร์ แล้วก็มาต้อนรับหุ้นส่วนคนใหม่ของบริษัทด้วยค่ะ”
“อ่าว สรุปว่าณัชก็ต้องมากับท่านประธานเหรอ” เจนภพถามขึ้น
“เปล่าหรอกค่ะ ณัชมากลับคุณปรเมศวร์ เราแวะทานข้าวแต่เจอกับท่านประธานพอดี ตอนนี้ณัชกลับมาแล้วค่ะ”
“อ่อ พอดีพี่ดูงานเสร็จตอนนี้เข้ามาที่พักแล้วก็เลยโทรหา”
คุยกันได้สักพักณัชชาจึงขอตัว เพราะพรุ่งนี้มีประชุมผู้ถือหุ้นทั้งหมด เมื่อวางสายจากสามีแล้ว ณัชชาจึงหันมาคุยกับปรเมศวร์
“เชิญคุณเมศวร์นั่งรอสักครู่นะคะ เดี๋ยวณัชขอตัวอาบน้ำก่อน”
“เออ..พอดีผมลืมอุปกรณ์การนวดไว้ที่รถครับ ขอออกไปเอาสักครู่ คุณณัชได้ล็อกรถไว้มั้ยครับ
“ไม่ค่ะ คุณเมศวร์จะดื่มอะไรก่อนมั้ยคะ พอดีณัชชาเป็นคนอาบน้ำนาน”
“ผมว่าคุณณัชชานวดแล้วค่อยไปอาบน้ำไม่ดีกว่าเหรอครับ”
“ไม่ได้หรอกค่ะ เหงื่อเต็มเลย” ว่าแล้วเธอก็เดินเข้าห้องน้ำไป ปรเมศวร์กำลังจะเรียกแต่ว่าดันมีโทรศัพท์โทรหาเขาพอดี เมื่อเห็นว่าเจนภพโทรหา ปรเมศวร์จึงแกล้งเดินไปรับโทรศัพท์ในรถ และทำทีเป็นกลับไปเอาของ
“คุณพาเธอไปทานข้าวทำไม คุณห้ามจีบเธอเด็ดขาดรู้มั้ย” เจนภพรีบบอกปรเมศวร์
“ผมต้องทำทีเป็นจีบเธอเอาไว้ก่อน เพื่อให้เธอตายใจ”
“ผมให้แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว พอเสร็จจากนี้คุณห้ามติดต่อเธอเด็ดขาด”
“ไม่ต้องห่วงครับ รับรองถ้าคุณณัชชาไม่เป็นหมัน คุณได้เห็นภรรยาคุณท้องแน่นอน” หลังจากวางสายจากเจนภพเรียบร้อยแล้ว ปรเมศวร์ก็เตรียมอุปกรณ์การนวดให้พร้อมทันที ครึ่งชั่วโมงผ่านไปณัชชาจึงเดินออกมาจากห้องน้ำ
“กระเป๋าใหญ่จัง ขนอะไรมานักหนาเหรอคะ”
“ก็เป็นอุปกรณ์การนวดทั้งนั้นเลยครับ พวกน้ำมันแล้วก็อุปกรณ์การนวด พวกลูกกลิ้งนวดอะไรประมาณนี้ครับ” ณัชชาเองก็ไม่ได้สนใจนักหรอก เธออย่างไปอย่างนั้นแหละ
“ผมมีชุดให้คุณณัชเปลี่ยนด้วยนะครับ พอดีมันติดมา”
“ไม่ต้องก็ได้มั้งคะ เดี๋ยวณัชเปลี่ยนเป็นชุดลำลองที่ใส่อยู่บ้านก็ได้” เธออายเพราะที่บ้านไม่ได้เปิดไฟสลัว ๆ เหมือนห้องนวด เธออายที่จะให้เขาเห็นทุกสัดส่วนของเธอ
“ถ้าอย่างนั้นขอเป็นผ้าเช็ดตัวผืนเดียวดีกว่าครับ ผมไม่อยากให้ชุดคุณณัชเปื้อนพวกน้ำมันนวดไปด้วย”
“เอาอย่างนั้นก็ได้คะ”
ณัชชาเดินออกจากห้องแต่งตัวด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เธอเดินมานอนคว่ำหน้าให้กับปรเมศวร์นวดให้เธอจากทางด้านหลังก่อน หญิงสาวนอนคว่ำหน้าลงไปแล้วปลดผ้าเช็ดตัวที่ผูกเป็นปมด้านหน้าออก ผ้าเช็ดตัวจึงแค่ใช้ปิดบริเวณกลางลำตัวด้านหลังของเธอเท่านั้น
“ผมจะนวดอิโรติกให้นะครับ คุณณัชจะได้ผ่อนคลาย”
“ค่ะ”
- Writer
