ฉันนั่งรอเสื้ออยู่บนเครื่องซักผ้ารอจนกว่าเสื้อจะปั่นเสร็จไม่อยากเข้าห้องไปตอนนี้ เข้าห้องไปก็เจอเจสันซึ่งฉันเบื่อขี้หน้ามาก ตี๊ดดดด~ “ซักสองรอบแล้วนะ ยังมีคราบอยู่อีก”ฉันเริ่มหัวเสียกับคราบเลือดบนเสื้อเจสัน ซักไปสองรอบแล้วยังมีคราบเหลืออยู่อีก “ชั่งสิ ไม่ใช่เสื้อของฉันซะหน่อย”ฉันเอาเสื้อไปตากที่ราวตรงระเบียง ฉันก็ต้องกลับเข้าห้องอยู่ดีไม่งั้นจะนอนที่ไหน เช้าวันต่อมา~~ 8.30 ฉันตื่นนอนจนไปอาบน้ำเสร็จแต่งตัวพร้อมไปเรียน เดินออกมาจะแต่งหน้าเจสันยังนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงอยู่เลย “นอนหรือซ้อมตายนะ!?”ฉันไม่อยากปลุกหรอกนะ เดี๋ยวตื่นขึ้นมาจะโมโหอารมณ์เสียใส่ฉันอีก กึกปัง “จี” !!! ฉันรีบวิ่งกระโดดขึ้นเตียงทันที พึ่เจย์เข้ามาในห้องฉันน่ะสิและเจสันนอนอยู่ที่เตียง เกิดเห็นเข้าโดนแน่ “เห้ย! อะไรของเธอวะจี!”ผมขมวดคิ้วหงุดหงิด เป็นอะไรวะกระโดดทับผม พรึ่บ! ฉันเอาผ้าห่มคลุมตัวปิดเจสันและตัวเองด้