เจสัน
“มึงถือโทรศัพท์ใครวะ”พอร์พเดินเข้ามาจังหวะที่เจสันกำลังควงโทรศัพท์เล่นอยู่ในมือแต่มันเป็นเคสสีฟ้าไม่ใช่ของเจสัน
“เด็กกู”โทรศัพท์ของจี เมื่อคืนวิ่งหนีผมจนทำตกไว้ข้างตึกลูกน้องผมเจอเลยสั่งให้มันเก็บมา คืนนี้ผมจะเอาไปคืนหลังเสร็จธุระ หึ!
“คนไหนวะ เชี้ยในรอบหลายเดือน”พอร์พแอบตกใจหลายเดือนมากแล้วที่เจสันพูดว่าเด็กกูได้เต็มปากเต็มคำ
“เลิกพูดไร้สาระแล้วมึงไปหยิบปืน”ผมไม่จำเป็นต้องบอกมัน บอกไปก็ไม่สนุกสิครับอยากสนุกต่อต้องเงียบ
“ครับๆลูกพี่”พอร์พก้มหัวให้เจสันอย่างกวนตีนก่อนจะเดินไปหยิบปืนสองกระบอก
“เห้ยไปได้ล่ะ อีกครึ่งชั่วโมงมันถึงโกดัง”เจย์เดินมาตามเจสันกับพอร์พ คืนนี้พวกมันมีเรื่องต้องไปจัดการและปิดคดี
“คืนนี้สนุกแน่เลยว่ะ ฆ่าเป็นสิบ”พอร์พแสยะยิ้มนึกสนุก
“หึ!”ไม่ตายหมดก็ไม่ใช่พวกผม อย่างพวกมันต้องตายคาตีนและปืนของพวกผมถึงจะสาสมกับที่พวกมันทำ
โกดังร้างหลังเมือง
เจสัน เจย์ พอร์พ
