Chapter 26

1702 Words

Wala sa plano kung Isalaysay kay Addison yung buhay ko at yung hinanakit ko sa mga magulang ko. I just found myself opening up to her and it felt so damn good. Sobra. Unti-unting gumagaan yung bigat na dala-dala ko sa dibdib from the day my mom left me hanggang sa nakita ko siyang muli. "Puro ka kalokohan Miggy. Yung luha ko umatras. Langya ka! " Natawa kami pareho sa kabulastugan ko. Nanatili itong nakayakap sa akin which is what I need right at this moment. A genuine hug from genuine person. Hinarap ko siya, bahagya niya kong binitawan. I wrapped my arms around her, so tight, niyakap niya kong muli. Damn! Ang sarap. " Thank you Addie. Thank you for listening to my sentiments. I have been hiding that heaviness for almost seventeen years now. I never shared it with anyone even with

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD