“แม่จ้า ผมไปขายส้มตำก่อนนะครับแม่อย่าลืมล็อกประตูบ้านให้ดีนะครับ” หนุ่มหล่อหน้าคมคายผู้ผันตัวมาเป็นพ่อค้าส้มตำแทนมารดา อาชีพธรรมดาแต่รายได้ไม่ธรรมแน่นอน ซึ่งเขาได้ไปตั้งขายบริเวณหน้าผับและหน้าบาร์ในตอนกลางคืน จากราคาปกติ ถ้วยละ 30 บาท อัพราคามาเป็น 40 บาท กำไรเน้นๆ แถมยังมีอาหารหูอาหารตาให้ชมอีกด้วย
“ภูผา” พ่อค้าขายส้มตำ สถานะโสด เพิ่งมารับอาชีพนี้ได้ไม่นานหลังจากที่ตนเองตกงาน ก็เลยระหกระเหินตัวเองกลับมาหามารดาพร้อมกับตั้งหน้าตั้งตาช่วยท่านขายส้มตำตอนกลางคืนในย่านท่องเที่ยวของผีเสื้อราตรี ทำให้เขาได้รับกำไลเป็นกอบเป็นกำ บวกกับความหน้าตาดีมีเสน่ห์เหลือล้นสาวๆ ติดใจ ทำให้เขามีลูกค้าแวะเวียนมาใช้บริการอยู่ต่อเนื่อง วันไหนขายของเสร็จเร็ว เขาก็จะแวะไปปลดปล่อยความเหงากับสาวๆ แถวนั้น จากเมื่อก่อนเป็นเพียงแค่ผู้ช่วยลูกมือให้กับมารดา ตอนนี้เขาได้ผันตัวมาเป็นพ่อค้าเต็มตัว โดยให้มารดาอยู่บ้านพักผ่อนเนื่องจากสุขภาพของท่านไม่ค่อยจะดี ทำให้เขาต้องมารับหน้าที่แบบเต็มตัว พร้อมทั้งหาของใหม่ๆ มาลงที่ร้านอยู่เสมอ ทำให้มีหลากหลายเมนูให้เลือกกินจนตาลาย
“ภูผาคืนนี้ลูกจะไปอึ้บสาวที่ไหนอีกไหมลูก” มารดาของภูผามีนามว่า “นภา” แซวลูกชายของหล่อนขึ้นอย่างขบขัน หล่อนไม่เคยห้ามในสิ่งที่ภูผาทำ ถ้าหากสิ่งนั้นไม่ได้ผิดกฎหมายหรือเป็นเรื่องไม่ดี หล่อนก็ไม่อยากจะห้ามขัดใจอะไร เพราะหล่อนรู้ว่าภูผามีความคิดพอที่จะตัดสินใจทำอะไรลงไป ถ้าหากสิ่งนั้นทำให้ลูกชายของหล่อนมีความสุข หล่อนก็ไม่อยากจะขัดใจ ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติของชายโสดดีกว่า
“แม่อ่ะรู้ใจผมจริงๆ เลยนะครับ คืนนี้ผมว่าจะไม่ไปอึ้บสาวครับ เพราะวันนี้ผมลงของเยอะ คงน่าจะไม่มีเวลาไปหาสาวๆ ที่ไหนแน่นอน” เขามองของตรงหน้าแล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ คิดแล้วไม่น่าลงของเยอะเลย จนทำให้เขาแทบไม่มีเวลาไปแอ๋วสาวๆ ที่ไหนได้อีก แค่ขายของก็เหนื่อยพอแล้ว แต่เขาก็มีความสุขกับสิ่งที่ทำ
“ให้มันจริงเถอะ แม่ไม่ว่าเราหรอกนะเรื่องแบบนี้ แม่เข้าใจแต่ต้องป้องกันด้วยล่ะ” หล่อนย้ำนักย้ำหนาถึงเรื่องการป้องกันตัวเอง หล่อนกลัวว่าภูผาจะพลาดขึ้นมาเสียก่อน
“ครับแม่ ผมไปขายส้มตำก่อนนะครับ”
“โชคดีนะลูก”
“ปรื้นนนน”
ภูผาขับซาเล้งคู่ใจที่ออกแบบมาเพื่อขายส้มตำโดยเฉพาะ เพื่อจะได้มีพื้นที่วางของเยอะและจะได้มีเพิ่มเมนูใหม่เข้ามาเรื่อยๆ เมนูเด็ดประจำร้านของเขาคือ ตำปูปลาร้ารสแซบ เผ็ดสะท้านไปสามโลก
“ส้มตำมาแล้วครับ ส้มตำแซบๆ พ่อค้าก็แซบมาแล้วครับ” เสียงตะโกนดังลั่นไปสามบ้านแปดบ้านของภูผาเมื่อมาถึงยังสถานที่ขายของ เขาต้องตะโกนผ่านไมค์คู่ใจเพื่อเรียกลูกค้าแข่งกับเสียงเพลงของผับบาร์ที่เปิดดังลั่นไม่แพ้กัน เพื่อให้ลูกค้าได้รู้ว่า พ่อค้าส้มตำคนหล่อคนนี้มาขายของแล้ว เตรียมเงินมาเปย์ส้มตำรสเด็ดร้านเขาโดยด่วน
“วันนี้มาเร็วจังเลยนะคะพ่อค้า” พนักงานสาวสวยของบาร์แห่งหนึ่งเอ่ยถามพ่อค้าส้มตำสุดแซบอย่างเป็นกันเอง เมื่อชายหนุ่มจอดรถลงเพื่อขายของ
“ผมคิดถึงลูกค้าคนสวยครับเลยต้องรีบมา วันนี้อยากจะแซบเมนูไหนดีครับภูผาคนนี้จะจัดให้” ภูผาโปรยรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ให้กับลูกค้าสาวพร้อมกับสายตาอันเจ้าเล่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา รวมทั้งคารมวาจาที่ไม่เป็นสองรองจากใคร จนทำให้สาวๆ แถวนี้ต่างติดอกติดใจกันไปตามๆ กัน
“เอาตำปูปลาร้ากับแกงเห็ดใส่ไข่มดแดงจ้ะ” หล่อนสั่งเมนูประจำที่ตนเองชอบกิน ไม่ใช่แค่ส้มตำเด็ดเท่านั้น พ่อค้าก็เด็ดไม่แพ้กัน ยิ่งถ้าได้เจอลีลาบนเตียงแล้วแทบไม่อยากจะหยุดกิจกรรมเลยแหละ รุนแรง เร่าร้อน ดุดันสุดๆ หล่อนได้ลิ้มรสเพียงแค่ครั้งเดียวก็ติดใจอยากจะเป็นสาวผู้โชคดีอีก แต่เสียดายที่พ่อค้าสุดหล่อไม่ค่อยชอบของเดิมๆ หล่อนเลยได้แค่ฝันลมๆ แล้งๆ ว่าสักวันพ่อค้าจะให้โอกาสแบบนั้นกับหล่อนอีกสักครั้ง
“รอแป๊บนะครับคนสวย เดี๋ยวผมจะจัดการให้” เขาลงมือจัดแจงอุปกรณ์ให้เรียบร้อยพร้อมกับบัตรคิวที่เตรียมไว้ให้กับลูกค้าเพื่อจะได้ไม่ต้องมีการแซงคิวกัน ภายในเวลาไม่นานลูกค้าก็ต่างทยอยกันมาต่อแถวสั่งส้มตำร้านเขาจนแทบทำไม่ทัน
“พ่อค้าสุดหล่อค่ะ ระหว่างส้มตำกับพ่อค้า อันไหนอร่อยกว่ากันค่ะ” สาวสวยคนหนึ่งซึ่งเป็นนักท่องเที่ยวเอ่ยถามขึ้นเมื่อถึงคิวของตนเอง สายตาของหล่อนมองสำรวจเรือนร่างอันน่ากินของพ่อค้าอย่างออกนอกหน้านอกตา
“ผมบอกไม่ได้จริงครับ ถ้าคุณลูกค้าคนสวยอยากจะรู้ว่าอันไหนอร่อยกว่ากันต้องมาชิมเองนะครับ” เขาโปรยเสน่ห์อ่อยใส่ลูกค้าสาวแบบเบาๆ เขามองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าหญิงสาวตรงหน้าอยากจะกินเขามากแค่ไหน และเขาเองก็อยากจะลองดูบ้างเหมือนกันคงจะร้อนแรงไม่แพ้สาวๆ คนอื่น ที่เขาเคยกินมาแน่นอน
“กรี๊ดดดด โดนพ่อค้าอ่อย ทำยังไงดี” หญิงสาวกรี๊ดกร๊าดดี้ด๊าราวกับปลากระดี่ได้น้ำ เมื่อโดนพ่อค้าสุดหล่ออ่อยกลับแบบไม่ทันตั้งตัว
“ทำยังไงดีน่า... ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก สั่งส้มตำก่อนสิครับ แล้วผมจะบอก” เขาใช้ลูกล่อลูกชนให้อีกฝ่ายสั่งส้มตำก่อนแล้วค่อยให้นามบัตรไว้เพื่อจะได้ติดต่อกันหลังเขาขายของเสร็จ
“แหม่ เจ้าเล่ห์จริงๆ เลยนะ เอาตำปูปลาร้า 1 ปีกไก่ย่าง 2 แล้วก็ลาบ 1 ค่ะ”
“รับทราบครับ”
ผ่านไปเพียงแค่ 3 ชั่วโมง ของทั้งหมดที่เขาเตรียมมาขายก็หมดเป็นที่เรียบร้อย ภูผาจัดการเก็บร้านและจัดแจงทุกอย่างให้เข้าที่ ขนาดเขาเพิ่มของลงให้มากแล้วก็ยังไม่เพียงพอลูกค้าที่เข้ามาอุดหนุนส้มตำรสเด็ดของเขา คิดไม่ผิดจริงๆ ที่หันมาช่วยมารดาชายส้มตำหลังจากตกงาน จนทำให้เขามีรายได้เป็นกอบเป็นกำแล้วยังมีเวลาพักผ่อนอีก