เมื่อร่างหนาเดินหลบออกมาจากคฤหาสน์เป็นอันปลอดภัย จนเดินมาถึงถนนในซอยแคบ และเห็นรถกระบะสี่ล้อสีดำทมิฬจอดรออยู่ ชายหนุ่มจึงส่งสัญญาณ ให้เข้มขับรถมารับเขากับนาทยสุรีได้เลย...
เข้มที่ยืนสังเกตการณ์มาตั้งแต่เริ่มแรกรีบปรี่เข้ามาหาเจ้านาย สีหน้าของเข้มดูกังวลใจอย่างที่สุด ถึงจะไม่เห็นด้วยกับการกระทำนี้นัก แต่เขาเป็นเพียงลูกน้อง ใคร่จะเอ่ยปากห้ามนายปวีณที่ดุพอๆกับเสือ นายคงไม่ฟัง
“เรียบร้อยดีนะครับคุณเสือ...” เข้มหันไปถามเจ้านาย เมื่อปวีณเปิดประตูเพื่อนำร่างหมดสติของนางฟ้านอนราบอยู่ตรงด้านหลังของเบาะรถ โดยมีร่างใหญ่ของเจ้านายตามขึ้นไปติดๆ กอ่นจะช้อนร่างงดงามนั้นเอาไว้บนตักอย่างหวงแหน
“อืม...ไปเถอะเข้ม เราต้องรีบ...” ปวีณละห่างออกจากใบหน้าแสนงาม เพื่อสั่งลูกน้องคู่ใจ
“ครับคุณเสือ...” เข้มพยักหน้ารับทราบคำสั่งจากเจ้านายผ่านทางกระจก ก่อนจะขับเคลื่อนรถกระบะโลดแล่นไปสู่ท้องถนนใหญ่ด้วยความรวดเร็วราวกับเหาะ มุ่งตรงไปยังสถานที่ ซึ่งตระกูลเที่ยงบูรณกำจรไม่อาจตามหาตัวบุตรสาวคนเดียวได้เจอง่ายๆ ก่อนแผนการทุกอย่างจะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีเสียก่อน...
----------------------------------------------