“ตอนผมออกจากที่นี่ไปหลายวัน...ทำไมคุณไม่ใช้เวลาที่มีค่านี้หนีไปล่ะปรายฟ้า”
“และถ้าคุณจับปรายได้ คราวนี้คุณคงฆ่าปรายโดยไม่ต้องหาเหตุผลอะไรที่จะมาดีกันได้อีก มันคงเป็นวิธีง่าย ๆ ที่คุณจะได้แก้แค้นพี่ก้องได้สมใจด้วยการฆ่าว่าที่เจ้าสาวของเขาโดยไม่ต้องยกข้ออ้างอื่นขึ้นมาว่าทำไมคุณถึงได้ฆ่าผู้หญิงที่คุณเอาตัวมาทิ้ง”
“คุณพูดอย่างกับมองทะลุความคิดคนอื่นได้” ปรายฟ้าเม้มริมฝีปากสั่นระริกในขณะที่หลายครั้งต้องแนบมือเรียวลงบนลำคอของเขาเมื่อได้ยินเสียงครางครืนที่ทำให้หวั่นไหวอยู่ภายนอก เธออยากผลักเขาออกไปทว่าร่างกายกลับสนองตอบต่อพลังบางย่างที่แผ่ซ่านออกมาจากความแข็งแกร่งกำยำซึ่งบดเบียดอยู่เบื้องบน
“ไม่จำเป็นต้องมองเห็นความคิดของคุณปรายก็เดาได้จากสิ่งที่คุณทำ”
“บางที...คุณอาจจะเดาผิดก็ได้ เพราะบางครั้งการกระทำก็ไม่ใช่ตัวบ่งบอกความคิด”
