“ฝนท่าจะตกห่าใหญ่ ได้พบกับท่านแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ที่หออวลอิ่ม” เสียงผู้ถูกกล่าวถึงลั่นแทรกเข้ามาทันใด พร้อมใบหน้าลั่วปิงฉู่ปรากฏ ปราชญ์เจ้าสำราญหันไปสบตากับเหมยเยี่ยนอิง ส่งยิ้มหวานต่อนาง นางโฉมสะคราญไม่เปลี่ยน ต่อให้อยู่ในอาภรณ์สาวใช้ หาได้ลดทอนความงามของนางลงไป
ฟางเจี๋ยเกิงพอเห็นหน้ากุนซือลั่ว นึกถึงเรื่องที่สร้างความคับแค้นใจ มาก็ดีจะได้คิดบัญชีรวบยอด เขามองคนคนนี้เต็มไปด้วยไอสังหาร ช่างไม่รู้จักความตาย กล้ามอบหนังสืออย่างว่าให้กับเขา
“ว่าแต่คัมภีร์จอมยุทธ์ที่ข้ามอบให้ ท่านลงมือศึกษาแล้วหรือยัง”
ยังกล้าพูดต่อหน้านาง เพราะลั่วปิงฉู่สมควรเอาวิญญาณไปฝากไว้ยังปรโลก พูดเช่นนี้คงยังไม่ทราบว่าเหมยเยี่ยนอิงเห็นภาพในหนังสือลามกนั้นเต็มสองตา
ลั่วปิงฉู่ลองกระเซ้าแกล้งเย้าแหย่บุรุษหน้านิ่ง เดิมทีแล้วเคยเห็นเขาเข้าใกล้สตรีคนใดเสียที่ไหน วันนี้มีบุญได้เห็นคนผู้นี้มากับสตรี นั่งกินอาหารชั้นดียั
