รุ่นพี่คนนี้แหละ

บทที่3โปรไฟล์โก็ะๆ

~~~

ทางด้านของเฟิร์สที่หลังจากออกเดินทางก็เดินตามกลุ่มของส้มส้มมาและในระหว่างที่ส้มส้มเกือบจะหลงกับเพื่อนก็มีเฟิร์สที่คอยเดินตามหลังมาเป็นเพื่อนเงียบๆ

พอถึงจุดรวมพล เฟิร์สเห็นท่าทีส้มส้มที่งึกๆงักๆและตื่นเต้นกับทุกสิ่งในป่านี้ทำเอานึกเอ็นดู และยิ้มมุมปากอย่างเอ็นดู

(เอ็นดูน้องเดี๋ยวโดนน้องดูเอ็นนะพี่)

ถึงเวลาแยกย้ายเข้าที่พัก ทุกคนก็ได้แยกย้าย เฟิร์สแอบเดินตามมาส่งส้มส้มจนถึงห้องพักและจังหวะนั้นก็ได้เจอกับไอพี่ว้ากที่กำลังด้อมๆมองๆอยู่แถวๆห้องของเธอพอทุกคนเริ่มหลับ แต่ส้มส้มรู้สึกนอนไม่หลับจึงออกมาสูดอากาศด้านนอกระเบียง แล้วไอรุ่นพี่มันเข้ามาล็อคและปิดปากจากทางด้านหลัง

" อื้อออ!! อ่อยอะ อ่อยยย " เธอตกใจทำอะไรไม่ถูกเมื่อถูกมือหนาหยาบกระชากตัวเข้ามุมมืดอย่างแรงจนไร้แรงขัดขืน

" อย่าดิ้นน่าส้มส้มที่รักของพี่ พี่รู้ว่านอนไม่หลับใช่มั้ยมาพี่จะช่วยเองนะ " น้ำเสียงหื่นกามของมันที่พูดข้างหูเธอ มือเล็กที่พยายามแกมือหยาบของมักจากปากเธอทว่าไร้ประโยชน์เปล่า น้ำตาหยดใสเริ่มไหลรินเพราะความกลัว

" อื้อออออ อื้ออออ " เสียงเล็กเล็ดลอดจากปากตลอดเพื่อหวังให้คนช่วย

ปั้กกกกก

" อ้ะ " หมัดใหญ่ต่อยท้องสาวน้อยอย่างแรงจนเธอจุกพูดไม่ออกทั้งที่มันปล่อยให้เธอเป็นอิสระแล้วแต่ทว่าเธอไร้เรี่ยวแรงที่จะหนี

ปึก!! พัวะ พัวะ ปึ้ง

หมัดเท้ากระหน่ำฟาดถีบเข้าที่ตัวใหญ่ของมันขณะที่มันนั่งคร่อมร่างเล็กที่ร่วงลงไปกองที่พื้นปูนสกปรกด้านหลัง

" โอ้ยใครมาเสือกวะ " มันสบทออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด

ปั้วะ ปึก ปึก แต่กลับไร้เสียงตอบแต่มีเพียงหมัดที่กระหน่ำลงบนใบหน้าของมัน จนแน่นิ่ง

ส้มส้มได้แต่มองคนด้านบนรัวหมัดลงกับคนที่มันทำกับเธอด้วยร่างกายอ่อนแรงเพราะไม่มีแรง เมื่อไอพี่ว้ากมันเห็นทีท่าว่าจะสู้ไม่ได้มันก็เลยอาศัยจังหวะที่เฟิร์สกำลังประคองส้มส้มลุกขึ้นเผ่นหนีไป

" ส้มส้ม ส้มส้ม เจ็บตรงไหนรึเปล่า " เฟิร์สที่น้ำเสียงร้อนรนควานจับตามร่างกายหญิงสาวอย่างเป็นห่วง

" พะ พะ พี่เฟิร์ส " สาวน้อยเรียกชื่อเขาอย่างยากลำบาก

" พี่พากลับห้องนะ เดินไหวมั้ย " เขาประคองเธอลุกอย่างช้าๆ

" พอไหวค่ะ " หญิงสาวตอบแผ่วเบาก่อนลุกหยัดเต็มตัว

เฟิร์สที่ประคองเธอในอ้อมกอดมือใหญ่ประคองเข้าโอบเอวเล็กและพาเดินกลับห้อง

" ทำไมพี่เฟิร์สมาอยู่ที่นี่ได้คะ " น้ำเสียงเล็กๆเอ่ยถามปนสั่นๆ

" พี่แค่เดินมาเจอน่ะ " (อันนี้จริงก็แอบดูน้องอยู่) เขาเว้นคำพูดก่อนจะจ้องใบหน้าหวาน

" ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยส้มส้ม " เธอก้มหัวขอบคุณอย่างจริงใจ

" เอ่อ พี่เฟิร์สอย่าบอกเรื่องนี้กับใครได้มั้ย ส้มส้มอาย " เธอขอร้องเขาอย่างลำบากมือเล็กบีบกันแน่นพร้อมกัดปากล่างอย่างกดดันไม่กล้าสบตาคนตรงหน้า เขาพยักหน้าตอบรับอย่างปฏิเสธไม่ได้ก่อนจะประคองเธอเดินต่อโดยที่ไม่ทันสังเกตว่ามือเฟิร์สขยับขึ้นมาจนเกือบถึงราวนม พอเดินมาจนเกือบถึงห้องแต่เธอดันหยุดเดิน และจับมือไว้แน่น

" ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ส่งตรงนี้ก็ได้ค่ะ " เธอสบตาเขาเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าลงต่ำ

" อือออ โอเค " เขาตอบเสียงต่ำพร้อมช้อนสายตามองเธออีกครั้ง

" เอ่ออออ "

" เอ่ออออ " เขาและเธอหันมาพร้อมกันเหมือนมีอะไรจะพูดสักอย่าง

" พี่เฟิร์สพูดก่อนเลยค่ะ " มือเล็กบีบกันจนแดง

" ขอไลน์ไว้หน่อยเพื่อมีอะไรฉุกเฉิน ก็เรียกพี่ได้ตลอด " เฟิร์สพูดออกมาเชิงเป็นห่วงแต่ส้มส้มรู้ทันจุดประสงค์แอบแฝงก่อนจะเต็มใจให้และรีบกละบเข้าห้องทันที

นิ้วเรียวกดดูโปรไฟล์ที่เพิ่งเพิ่มเพื่อนมาไม่นาน ปากก็ยิ้มหวานให้กับคนในรูป

"หึ ภาพโปรไฟล์โก้ะๆไม่ต่างจากตัวจริงเลยนะ ฮึ" เฟิร์สที่นอนดูรูปยัยน้องจนเผลอยิ้มออกมา แววตาเปล่งราวกับมีดาวนับล้านดวง เพราะเธอดันตั้งโปรไฟล์รูปตอนม.ปลาย ใส่ชุดนักเรียนนั่งอยู่ โดยทำตาเล๋แลบลิ้นใส่กล้อง

ส่วนคนตัวเล็กล้มตัวนอนที่เตียงและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นเฟิร์สแสดงความรู้สึกต่อรูปภาพโปรไฟล์ เลยนึกขึ้นได้ว่ารูปโปไฟล์ล่าสุดที่ตั้งไว้เป็นรูปอะไรก็ตาโตรีบเข้าไปเปลี่ยนให้เป็นรูปสวยๆ

"โอ้ยส้มส้มเอ้ย ยังโก้ะ นี่พี่เค้าคงไม่แอบเซฟไว้หรอกใช่มั้ย " เธอพรึมพรำกับตัวเองพรางดิ้นไปมา ก็ปกติในไลน์มีแต่เพื่อนสนิทกับพ่อแม่นี่นา เลยไม่ได้ใส่ใจกับรูปโปรไฟล์เท่าไหร่ ก็แหง๋ละที่ผ่านมาไม่เคยมีแฟน ไม่เคยให้ไลน์ใครนิ แต่ไม่เป็นไรหรอกมั้ง ถ้าพี่เค้าจะไม่ชอบ เพราะเราเก่งอยู่แล้วเรื่องแอบชอบ พอคิดไปคิดมาส้มส้มของเราก็หลับไปด้วยความเหนื่อย เรื่องขวัญเสียวันนี้ก็ถูกล้างด้วยเรื่องดีๆที่เกิดขึ้นเช่นกัน

วันสุดท้ายของกิจกรรม

" วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ต้องเดินทางกลับ แต่ในตอนนี้เราจะแวะเล่นนำตกกันก่อนนะครับ " รุ่นพี่คนนึงบอกขึ้นซึ่งได้เสียงฮือฮาดีใจของเหล่าน้องๆปี1เป็นอย่างดี

" แต่อย่าไปไกลนะคะ ตอนเที่ยงเรามารวมตัวกันที่นี่ พร้อมออกเดินทาง เดี๋ยวจะไปถึงค่ำเกินไปเพราะบางคนพักไกลมหาลัยจะกลับลำบาก " รุ่นพี่อีกคนพูดเสริม

วันนี้ส้มส้มสวมเพียงเสื้อยืดสีขาว กระโปรงยีนส์สั้นพร้อมกลับแล้ว ซึ่งก็นั้นแหละ ด้วยความที่หุ่นยัยน้องตัวเล็กตัวจิ๋วบวกกับผิวขาว นมใหญ่ ก้นเด้ง เลยทำให้หนุ่มๆหลายคนเหลียวมอง แต่มีหนึ่งคนที่มองแบบตาเขียวปั๊ดอยู่อีกทาง

" ยัยชะนีไปเล่นน้ำกัน " ฟิล์มชวนอย่างดี๊ด๊า

" ไม่เอาอะขี้เกียดเปลี่ยนชุด " เธอตอบหน้ามุ่ยเพราะเธอเก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว และขี้เกีจที่ต้องอาบน้ำเป่าผมใหม่

" ไปเหอะนานๆจะได้มาที่แบบนี้น่ะแก " เอมพูดขึ้นบางนานๆทีจะออกความเห็น

" งั้นไปเปลี่ยนใส่กางเกงก่อนนะ " ทนความเร้าหรือของเพื่อนไม่ไหวจึงต้องเอ็นจอยไปตามสถานการณ์

คนอื่นๆที่พากันเล่นอย่างสนุกสนานมีทั้งตีลังกา จับเพื่อนโยนน้ำ สาวๆต่างจัดเต็มชุดสวยมาถ่ายรูป ซึ่งอยู่กระจัดกระจายตามจุดต่างๆ

และเมื่อส้มส้มและเพื่อนๆลงน้ำในจุดที่ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ เล่นกับตามประสาเพื่อน รุ่นพี่คณะแพทย์ก็เดินมา4คน มีเฟิร์ส ฟลิกซ์ ซิกะ และน้ำที่เป็นผู้หญิง ซึ่งเรียกได้ว่ารวมเหล่าคนหล่อสวยในกลุ่มนี้เลยทีเดียว

" พวกมึงลงน้ำกันมะ " พี่ฟลิกซ์ถามขึ้น สายตาสอดส่องไปยังกลุ่มสาวๆที่กำลังถ่ายรูปด้วยชุดวาบหวิวท่ามกลางน้ำตกเป็นสาย

" น้ำจะลงนะ ไม่ได้เล่นแบบนี้นานละ เดี๋ยวกลับกรุงเทพไปก็ต้องเรียนหนักอีก ขอพักสมองสักวัน " พี่น้ำที่เป็นสาวสวยสายลุยถอดแจ็กเก็ตวางไว้ก่อนจะเดินลงและว่ายไปทางที่เพื่อนอีกลุ่มอยู่

เฟิร์สที่สวมเสื้อยืดสีดำคล้ายกับวันแรกที่ใส่มายืนนิ่งแต่สายตาจ้องมองมาที่สาวน้อยกับเพื่อนที่เล่นอยู่ไม่ห่าง สายตาคมเอาแต่จับจ้องร่างเล็กที่ทั้งว่ายน้ำด้วยท่าทะมัดทะแมงบวกกับเสียงหัวเราะสดใสที่เธอแสดงออกมาอย่างธรรมชาติ ทำเอาคนตัวสูงยืนมองและยิ้มอย่างลืมตัว แต่ในจังหวะนั้นไอพี่ว้ากมันก็ว่ายน้ำขยับเข้าใกล้ส้มส้มแต่ไม่ทันจะได้ใกล้ยัยฟิล์มที่รู้เรื่องคืนนั้นก็ได้กันท่าออกด้วยการทำท่าจะเข้าไปกอดจนมันต้องถอยว่ายไปเล่นที่อื่น

ฟรึบ!

" โอ้ะๆๆโอ้ย " ส้มส้มที่มัวแต่มองและสนุกกับท่าทีของยัยฟิล์มจนลืมตัวเดินทรงตัวในน้ำและสะดุดหินก้อนโตใต้น้ำจนเกือบจะตกไปจุดที่น้ำลึก แต่ไม่ทันจะร่วงกลับมีมือปริศนาใต้น้ำมารั้งเอวเธอไว้ได้ทัน