บทที่ 5 สุดจะทน
751 Words
บทที่ 5 สุดจะทน
“อ๊าส์.....”
“พริมมีความสุขจังเลยค่ะคุณกร”เธอหันมาพูดกับผม
“อืม อยากได้อะไรไหม”
“อืมมม....ไม่ค่ะ คุณกรให้พริมมาเยอะแล้ว”ในบรรดาสาวๆของผม พริมดูเป็นเด็กดีสุด เรียกง่ายๆอยู่เป็นที่สุด ผมค่อนข้างเอ็นดูเธอเป็นพิเศษ
“แล้ววันนี้ทำไมถึงมาพริมค่ะ”
“คนอื่นน่ารำคาญ”คนที่ทำให้ผมเกิดอารมณ์ไม่อยู่ ผมเลยต้องเลือกใครสักคน ซึ่งแน่นอนต้องเป็นพริม ถึงเธอจะไม่ได้เก่งเรื่องแบบนี้ก็เถอะ (ที่สำคัญสาวๆคนอื่นของผมน่ารำคาญจริงๆ อย่างเช่นเจนนี่)
“เออ....แล้วเรื่องที่พี่ให้พริมไปจัดการทำหรือยัง”
“เออ....เรียบร้อยแล้วค่ะ”
“ดีมากพี่จะได้หมดห่วง”
“คุณไม่อยากมีลูกขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“อืม”ต้องขอบอกไว้ก่อนว่าใครจะเข้ามาเป็นสาวๆของผม พวกเธอจะต้อง ฝั่งยาคุม เพราะผมไม่อยากท้องที่สำคัญ ผมไม่อยากใส่ถุงด้วย
คอนโดลิตา
“อ้าววว พี่ไหนบอกวันนี้ไม่กลับห้องไง”ยัยแสบถามฉัน ใช่ค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันบอกกับเธอว่าฉันจะไม่กลับห้อง แต่ถ้าฉันทำแบบนั้นคุณกรคุณจะได้ใจไงค่ะ
“ทำไมพี่กลับห้องไม่ได้ไง?”
“ป่าววว.....น้องแค่สงสัย”
“อืม อย่าถามเยอะอ่านหนังสือไป”
“ค่ะ”
รุ่งเช้า
วันนี้ฉันมีคุยงานที่บริษัทของคุณกรคุณเช่นเดิม แต่อาจจะไม่ได้คุยกับเขา
“สวัสดีค่ะคุณลิตา”คุณรดาเอ่ยทักฉัน
“สวัสดีค่ะ?วันนี้ขอให้ไม่เหนื่อยนะคะ”ฉันพูดแซวเธอ
“55555 เป็นคำพูดที่ดีมากๆเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ”
“แล้ววันนี้คุณลิตามาคนเดียวเหรอคะ?”
“ใช่ค่ะ พอดีน้องๆในทีมต้องทำงานที่บริษัทลิตาเลยมาคนเดียวดีกว่าค่ะ”
“ถ้าเป็นอย่างคุณลิตามานั่งรอคุณกรในห้องก่อนได้เลยค่ะ”
“เดียวนะคะ ฉันไม่ได้จะพบคุณกรคุณ”
แกร๊กก....เสียงเปิดประตูจากห้องคุณกรดังขึ้น
“เข้ามาสิ....”คุณกรโผล่หน้ามาหาฉัน
“แต่ฉัน....”
“ให้ฉันยืนเปิดประตูอีกนานไหม?”โหดจริงๆนะพ่อคุณ (สรรพนามแทนตัวเองเปลี่ยนขึ้นมาทันที ชิ!!!)
ฉันเลยต้องเดินตามเข้าห้อง ในห้องของเขาสวยมากดูเหมาะสมสุดๆ
“แล้วคุณกิต....”คุณกิตคือคนที่ฉันจะต้องมาคุยกับเขาในวันนี้ เพราะคุณกิตคือหัวหน้างานในฝังของบริษัทของคุณกรคุณ “ไม่ว่าง” ไม่ทันได้พูดจบเขาก็พูดขึ้นมาทันที
“เออ...เดียวฉันจะเอารายละเอียดงานคราวๆมาให้ดูนะคะ”ฉันรีบหยิบเอกสารออกมา
“อืม”เขาไม่สนใจหยิบโทรศัพท์ออกมา และไถ่มันไปมาแทบจะไม่ดูงานเอกสารตรงหน้าเลย บอกตรงๆทำเอาฉันหงุดหงิดไม่น้อย
(ได้จะเอาแบบนี้ใช่ไหม!!!!)ฉันเลยรีบอธิบายเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาไม่ฟังฉันด้วยซ่ำ แต่ฉันก็ไม่สนใจเช่นกัน อธิบายเสร็จจะได้รีบไป
“งานทั้งหมดเป็นแบบนี้นะคะ”
“..................”
“ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ คุณกรคุณ”
“ลิตา!!!!”
“คะ?”
“ทำไมถึงทำแบบนี้!!!”
“ทำแบบไหนคะ?”
“ไม่สนใจผม”
“ฉันว่าคุณต่างหากที่ไม่สนใจฉัน ถ้าคุณไม่ใช่ลูกค้ารายใหญ่ของบริษัทของฉัน ฉันคงฟาดคุณด้วยเอกสารเหล่านี้แล้วแล้ว”
“เออ.....คุณโกรธอะไรผมเหรอป่าว?”
“หึ ยังจะถามอีกนะคะ ฉันอธิบายคุณตั้งมากมายแต่คุณกลับสนใจโทรศัพท์มือถือ”
“เออ...ก็เป็นเพราะคุณนั้นแหละ”
“เพราะฉัน?”
“ใช่ เราพูดกันแบบปกติก็ได้หนิ”
“แต่เมื่อวานคุณอยากให้ฉันทำเป็นไม่รู้จักหนิ ตกลงจะเอาไง”เขานิ่งเงียบ เหมือนกับกำลังใช้ความคิด
“เออ...แต่ตอนนี้คุณอยู่กับผม2คนหนิ”
“แสดงว่าถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วยจะให้ฉันเป็นไม่รู้จักคุณใช่ไหม”
“ทำตัวแบบเพื่อนร่วมงานต่อหน้าคนอื่น แต่เวลาอยู่กับผมก็ทำตัวปกติ”โห้....พ่อคนนี้หนิสุดจะทนจริงๆ
“ได้เลยค่ะ!!!”
“เออ...ผมมีอีกเรื่องอยากจะขอ”
“เรื่องอะไรคะ?”
“คุณฝังยาคุมได้ไหมเพื่อผมได้ไหม.....”
- Writer
