บทที่ 17 เรื่องปวดหัว
ฉันไม่ทันได้นั่ง ก็ต้องชะงักกับคำถามของคุณปริน เขาเอ่ยถามฉันพลางหยิบผลไม้เข้าปาก
“เออ...ค่ะ”
“ขอโทษนะครับที่ถามตรงๆ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ผู้ชายที่โชคดีคนนั้นเป็นใครครับ ผมอิจฉาจริงๆ”
“คุณปรินก็พูดเกินไป”
“ก็จริงนิครับ เออ....ถ้าผมพูดอะไรไม่เข้าหูขอโทษด้วยจริงๆนะครับ”
“55555ไม่เลยค่ะ อย่างคิดมากนะคะ ถามได้ค่ะถ้าคุณปรินอยากรู้เรื่องไหน”
“โอเคครับ ค่อยโล่งใจไปหน่อย เออแต่มไม่มีอะไรจะถามแล้วครับ แต่มีเรื่องจะบอก”
“เรื่องอะไรเหรอคะ”
“เลิกกันเมื่อไหร่บอกผมนะครับ”
“ทำไมคะ?”
“ผมจะได้จีบคุณต่อ”
“?”อะไรกันเนี่ยย เขาหมายถึงถ้าฉันเลิกกับกรคุณเขาจะจีบฉันเหรอ
“เออ...คุณปรินก็พูดเกินไปนะคะ คุณรินโปรไฟล์ดีขนาดนี้สาวๆต้องเยอะแน่ๆเลยค่ะ”
“แต่ฉันไม่ได้ชอบเขาหนิครับ ผมชอบคุณ”
“เออ....”
“5555ผมว่าพอแค่นี้เถอะ เดียวคุณจะอึดอัดเอา แต่ผมยังยื่นยันคำเดิมว่าถ้าคุณโสดเมื่อไหร่อย่า
