บทที่ 22 คิดถึง.....
“ใครเหรอคะ”ฉันเอ่ยถาม ถึงในใจของฉันรู้ว่าเป็นใคร แต่อีกใจก็แอบคิดว่าไม่ใช่ แล้วผู้หญิงคนนั้นกลับมาทำไม
“เออ...พี่ว่าเราให้ไอ่คุณคุยงานให้เสร้จก่อนดีกว่า..อะ..”
“พี่คุณณณณ....”
“ลิตา.?”เมื่อเขาเห็นฉัน สีหน้าเขาดูแปลกๆขึ้นมาทันที
“คิดถึงพี่คุณที่สุดเลยค่ะ”ฉันเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับควงแขนพี่คุณ
“เออ....”เขาไม่แม้แต่มองหน้าฉัน เอาแต่มองหน้าผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนั้น
“แฟนของคุณเหรอ”
“เออ...”
“ใช่ค่ะ ลูกค้าพี่คุณเหรอคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะฉันชื่อลิตา”ฉันพูดจบก็ยื่นมือไปจับผู้หญิงคนนั้น
“สวัสดีค่ะ ขวัญค่ะ เป็น....เพื่อนของคุณค่ะ”เธอพูดขึ้นก่อนที่ยื่นมือมาจับมือฉัน เธอสวยมากจริงๆและยังดูเป็นคนจิตใจดี
“เออ...ลิตาไปรอผมที่ห้องก่อนนะ ผมขอคุยงานก่อน”แทนตัวเองว่าผมเฉยเลยแหะ
“ก็ได้ค่ะ คุณกรคุณ?”ฉันพูดเพื่อให้รู้ว่า ฉันไม่พอใจเขาอยู่นะ ไม่พอใจเขามากจริงๆ ต้องทำให้เขารู้ส
